Το παρόν άρθρο, με τίτλο Πότε πρόκειται για γλωσσική καθυστέρηση έναντι διαταραχής; αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.

Πώς καταλαβαίνεις πότε πρόκειται για γλωσσική καθυστέρηση έναντι διαταραχής;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει πάντα μια απλή απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Η γλωσσική καθυστέρηση είναι ακριβώς αυτό –μια καθυστέρηση στην απόκτηση των γλωσσικών δεξιοτήτων συγκριτικά με τις γλωσσικές δεξιότητες των χρονολογικά και γνωστικά/διανοητικά συνομηλίκων του. Ένα μικρό παιδί με γλωσσική καθυστέρηση μπορεί να εμφανίζει βραδύτερη έναρξη μιας γλωσσικής δεξιότητας, βραδύτερο ρυθμό εξέλιξης κατά τη διαδικασία απόκτησης, βραδύτερη ακολουθία με την οποία μαθαίνονται οι γλωσσικές δεξιότητες ή όλα τα προηγούμενα.

Ωστόσο, υπάρχει ένα υποσύνολο παιδιών τα οποία συνεχίζουν να επιδεικνύουν επίμονες δυσκολίες στην απόκτηση και στην χρήση γλωσσικών δεξιοτήτων οι οποίες είναι κατώτερες των προσδοκιών για την χρονολογική τους ηλικία (κατά την προσχολική ή σχολική ηλικία) και οι οποίες δεν μπορούν να εξηγηθούν από άλλους παράγοντες (για παράδειγμα, χαμηλή μη λεκτική νοημοσύνη, αισθητηριακές διαταραχές ή διαταραχή του φάσματος του αυτισμού) και μπορεί να αναγνωριστούν ότι έχουν μια συγκεκριμένη γλωσσική αναπηρία (γλωσσική διαταραχή).

Advertisements

Σε αντίθεση με μια καθυστέρηση ή μια διαταραχή υπάρχει μια γλωσσική διαφορά. Με μια γλωσσική διαφορά, οι επικοινωνιακές συμπεριφορές πληρούν τους κανόνες της πρωτογενούς κοινότητας ομιλίας, αλλά δεν πληρούν τους κανόνες της τυπικής αγγλικής γλώσσας. Αυτή η διαφορά μπορεί να υπάρχει είτε πρόκειται για ένα παιδί από διαφορετική χώρα είτε απλώς από διαφορετική γειτονιά στην ίδια πόλη.

Ποιες είναι, λοιπόν, μερικές επιλογές για την αντιμετώπιση των γλωσσικών καθυστερήσεων και των διαταραχών;

Η παρέμβαση για μια καθυστέρηση μπορεί να λάβει διάφορες μορφές:

• Έμμεση θεραπεία και παρακολούθηση
  • Παροχή δραστηριοτήτων για τους γονείς και τους φροντιστές με το παιδί, όπως η ανταλλαγή βιβλίων και οι ομάδες αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού. Ελέγχετε περιοδικά την οικογένεια για την παρακολούθηση της γλωσσικής ανάπτυξης.
• Άμεση παρέμβαση, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών όπως:
  • Επεκτάσεις—επανάληψη της εκφοράς του παιδιού και προσθήκη γραμματικών και σημασιολογικών λεπτομερειών.
  • Αναδιατυπώσεις—αλλαγή του τρόπου ή της φωνής της αρχικής εκφοράς του παιδιού (για παράδειγμα, από δηλωτική σε ερωτηματική).
  • Επεκτάσεις και αναλύσεις—η εκφορά του παιδιού επεκτείνεται (δομείται) και στη συνέχεια αναλύεται σε γραμματικά στοιχεία (αναλύεται) και στη συνέχεια δομείται ξανά στην εκτεταμένη μορφή της.

Η παρέμβαση για μια γλωσσική διαταραχή είναι ειδική για το παιδί και βασίζεται στο τρέχον επίπεδο γλωσσικής λειτουργίας του παιδιού, το προφίλ των δυνατών και αδύναμων σημείων και τη λειτουργία σε σχετικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των δεξιοτήτων ακοής, γνωστικού επιπέδου και παραγωγής της ομιλίας.

Ο γενικός στόχος της παρέμβασης είναι η ενίσχυση της γλωσσικής ανάπτυξης και η διδασκαλία των δεξιοτήτων για την ενίσχυση της επικοινωνίας και της πρόσβασης στο ακαδημαϊκό περιεχόμενο. Η αναπτυξιακή καταλληλότητα και η πιθανή αποτελεσματικότητα στην επικοινωνία και την ακαδημαϊκή και κοινωνική επιτυχία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των θεραπευτικών στόχων.

Το παρόν άρθρο, με τίτλο Πότε πρόκειται για γλωσσική καθυστέρηση έναντι διαταραχής; αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.