Το παρόν άρθρο, με τίτλο Τρόπος επικοινωνίας ατόμων με αυτισμό: Διαφέρει από τους νευροτυπικούς; αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.

Μία νέα μελέτη ρίχνει φως στον τρόπο επικοινωνίας των ατόμων με αυτισμό. Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στην αποτελεσματικότητα του τρόπου επικοινωνίας των ατόμων με αυτισμό και των ατόμων χωρίς αυτισμό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η οποία αμφισβητεί το στερεότυπο ότι τα άτομα με αυτισμό δυσκολεύονται να συνδεθούν με τους άλλους.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συχνά τα άτομα με αυτισμό σχετίζονται περισσότερο με τις διαφορές στον τρόπο επικοινωνίας των ατόμων με και χωρίς αυτισμό, παρά με την έλλειψη κοινωνικής ικανότητας στα άτομα με αυτισμό, λένε οι ειδικοί.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα βοηθήσουν στη μείωση του στίγματος που περιβάλλει τον αυτισμό και θα οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματική υποστήριξη επικοινωνίας για τα άτομα με αυτισμό.

Advertising

Advertisements

Ο αυτισμός είναι μια δια βίου νευροαπόκλιση και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν και αλληλεπιδρούν με τον κόσμο. Τα άτομα με αυτισμό συχνά επικοινωνούν πιο άμεσα και μπορεί να δυσκολεύονται με την ανάγνωση των κοινωνικών ενδείξεων και της γλώσσας του σώματος, οδηγώντας σε διαφορές στον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουν στις συνομιλίες σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς αυτισμό.

Η μελέτη, με επικεφαλής ειδικούς από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, εξέτασε την αποτελεσματικότητα της μετάδοσης των πληροφοριών μεταξύ 311 ατόμων με και χωρίς αυτισμό. Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν σε ομάδες όπου όλοι είχαν αυτισμό, κανένας δεν είχε αυτισμό ή ένας συνδυασμός και των δύο.

Το πρώτο άτομο της ομάδας άκουγε μια ιστορία από τον ερευνητή και στη συνέχεια τη μετέφερε στο επόμενο άτομο. Κάθε άτομο έπρεπε να θυμηθεί και να επαναλάβει την ιστορία και το τελευταίο άτομο στην αλυσίδα, την ανακαλούσε δυνατά.

Η ποσότητα των πληροφοριών που μεταδίδονταν σε κάθε σημείο της αλυσίδας βαθμολογήθηκε για να διαπιστωθεί πόσο αποτελεσματικοί ήταν οι συμμετέχοντες στην κοινοποίηση της ιστορίας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ατόμων με αυτισμό, των ατόμων χωρίς αυτισμό και των μικτών ομάδων.

Μετά, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν πόσο απόλαυσαν την αλληλεπίδραση με τους άλλους συμμετέχοντες, με βάση το πόσο φιλική, εύκολη ή αμήχανη ήταν η ανταλλαγή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μη αυτιστικά άτομα προτιμούσαν να αλληλεπιδρούν με άλλους σαν τους εαυτούς τους και τα άτομα με αυτισμό προτιμούσαν να μαθαίνουν από άλλα άτομα με αυτισμό.

Αυτό πιθανότατα οφείλεται στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους επικοινωνούν τα άτομα με και χωρίς αυτισμό, λένε οι ειδικοί.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν παρόμοια ευρήματα από μια προηγούμενη μικρότερη μελέτη που διεξήγαγαν οι ίδιοι ερευνητές. Λένε ότι τα νέα ευρήματα θα πρέπει να οδηγήσουν σε αυξημένη κατανόηση των αυτιστικών στυλ επικοινωνίας ως διαφορά, όχι ως ανεπάρκεια.

Η Δρ. Catherine Crompton, Συνεργάτιδα στο Κέντρο Κλινικών Επιστημών του Εγκεφάλου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δήλωσε:

«Ο αυτισμός έχει συχνά συσχετιστεί με κοινωνικές βλάβες, τόσο στην καθομιλουμένη όσο και σε κλινικά κριτήρια. Οι ερευνητές έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο προσπαθώντας να «διορθώσουν» την αυτιστική επικοινωνία, αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι τα άτομα με αυτισμό και τα άτομα χωρίς αυτισμό επικοινωνούν διαφορετικά, είναι εξίσου επιτυχημένοι. Με τις ευκαιρίες για τα άτομα με αυτισμό να είναι συχνά περιορισμένες από παρανοήσεις, αυτή η νέα έρευνα θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για τη γεφύρωση του χάσματος της επικοινωνίας και τη δημιουργία πιο συμπεριληπτικών χώρων για όλους».

Το παρόν άρθρο, με τίτλο Τρόπος επικοινωνίας ατόμων με αυτισμό: Διαφέρει από τους νευροτυπικούς; αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.

Βιβλιογραφία