Το Devil May Cry 5 είναι η τελευταία προσθήκη στη σειρά και διαδραματίζεται μετά το Devil May Cry 4 και 2. Κυκλοφόρησε στις 8 Μαρτίου για το Xbox One, Playstation 4 και PC στη τιμη των 60 ευρώ η απλή έκδοση και 70 η Deluxe Edition από την Capcom. Το παιχνίδι ξεκινάει με έναν απο τους τρεις κύριους χαρακτήρες μας, το Nero, να φτάνει στο θρόνο ενος παντοδύναμου Δαίμονα που αποκαλείται Urizen. Καθώς φτάνει βλέπει ότι ο θρυλικός κηνυγός δαιμόνων Dante έχει ητηθεί και τωρα ο κόσμος στηρίζεται στα χέρια του. Στη συνέχεια, αφου ητηθεί και ο ίδιος και ο Dante για δεύτερη φορά, οι ήρωες μας, μαζι με το νέο μυστηριώδη V, το σκάνε και για τον επόμενο μήνα περίπου προσπαθούν να περιορίσουν τη δαιμονική εισβολή στο κόσμο και να νικήσουν τον δαίμονα βασιλιά.
Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά του παιχνιδιού τα οποία δεν είναι και λίγα. Το Devil May Cry 5 έχει το καλύτερο combat system στη σειρά και πιθανότατα το καλύτερο σε όλο το hack n’ slash είδος. Τα πολλαπλά όπλα, το εύρος κινήσεων και το ικανοποιητικότατο ranking system κάνουν το combat τουλάχιστον εθιστικό. Ειδικά όταν χτυπάς για πρώτη φορά το SSS rank είναι τέτοια η αίσθηση που νιώθεις στ’αλήθεια Super Sexy Stylish. Οι κινήσεις του Nero και του Dante είναι πάνω κάτω οι ίδιες με το Devil May Cry 4, με εξαίρεση κάποιες καινούριες, αλλά και παλιές, προσθήκες στο οπλοστάσιο του Dante και το καινούργιο μηχανικό χέρι του Nero, το Devil Breaker, στη θέση του δαιμονικού που είχε στο 4. Όλα τα όπλα είναι σχεδιασμένα να εναρμονίζονται μεταξύ τους δημιουργώντας μια ωραία εναλλαγή το ένα με το άλλο. Το ευχάριστα περίεργο αλλά και εύκολο playstyle στο παιχνίδι είναι αυτό του V. Ο V είναι αδύναμος ο ίδιος σωματικά για ένα προς ένα μάχη με δαίμονες, αλλά για καλή του τύχη έχει στο πλευρό του τρεις δαίμονες συντρόφους, τον Shadow για επιθέσεις επαφής, τον Griffon για απόστασης και ένα golem ονόματι Nightmare όταν ενεργοποιεί το Devil Trigger του. Μαζί αυτοί οι τρεις συνδιάζονται άριστα για υπέροχα combos.
Από την μεριά της πλοκής, εδώ έχουμε ένα καλογραμμένο σενάριο με αξιοσημείωτες εκπλήξεις και επικές στιγμές. Η αφήγηση του παιχνιδιού εξελίσσεται με αναδρομικά στοιχεία, πηγαίνοντας πίσω σε γεγονότα του παρελθόντος όποτε χρειάζεται να συμπληρωθούν κάποια κενά. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν στιγμές που λάμπουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ίσως όχι η Lady και η Trish αλλά οι τρεις πρωταγωνιστές μάζι με τον μεγάλο ανταγωνιστή μάς κλέβουν την παράσταση. Επιπλέον, το voice acting είναι άριστο καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, και σε συνδιασμό με τα γραφικά του RE engine νιώθεις ότι ελέγχεις ηθοποιούς μιας ταινίας. Τέλος για τα θετικά, αυτά που δένουν όλα τα καλοδουλεμένα στοιχεία του είναι η κατάλληλη μουσική υπόκρουση και συχνή χρήση υπέροχων κινηματογραφικών cutscenes. Η μουσική εξαρχής ανεβάζει την ένταση στη μάχη και την κάνει ακόμα πιο ευχάριστη, ενώ σύχνα στο παιχνίδι υπάρχουν cutscenes για να καλμάρουν το κλίμα από όλο το πάτημα κουμπιών σε γρήγορους ρυθμούς.
Αντίθετα, τα λίγα αρνητικά είναι τόσο αδιάφορα μπροστά στα θετικά που αν δε προσέξεις πολύ καλά δε θα επηρεάσουν καθόλου την εμπειρία του παιχνιδιού. Τέτοια στοιχεία είναι ένα επαναλαμβανόμενο level design σε δαιμονικές περιοχές, το γεγονός ότι δεν μπορείς να διαλέξεις σε κάθε αποστολή με ποιόν από τους τρείς πρωταγωνιστές θες να την ολοκληρώσεις καθώς και ότι έχει μικρή σχετικά διάρκεια.
Για να κλείσουμε λοιπόν, εδώ έχουμε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι, τόσο σε δράση όσο και σε πλοκή. Είναι αναμφίβολα το καλύτερο Devil May Cry στη σειρά. Ίσως αν κυκλοφορούσε την παρούσα χρονιά το Devil May Cry 3 με καλύτερα γραφικά, να λέγαμε άλλα πράγματα όμως αυτό το τεχνολογικό προβάδισμα που έχει το 5 του δίνει την πρωτιά και με το παραπάνω. Έτσι δινω στο Devil May Cry 5 ένα τέλειο 9/10 και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε θαυμαστή και μη της σειράς.
