Enola Holmes: Η Millie Bobby Brown εντυπωσιάζει στη νέα ταινία του Netflix

Η ταινία ‘Enola Holmes’ είναι η νεότερη παραγωγή του Netflix και βασίζεται στο πρώτο βιβλίο της ομώνυμης σειράς μυθιστορημάτων της Nancy Springer, που διηγείται τις περιπέτειες της νεότερης αδελφής του διάσημου ντετέκτιβ Sherlock Holmes. Σκηνοθέτης του φιλμ είναι ο Harry Bradbeer της κωμικής τηλεοπτικής σειράς ‘Fleabag’, ενώ χρέη σεναριογράφου αναλαμβάνει ο Jack Thorne των ‘The Aeronauts’ και ‘Radioactive’. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Enola βρίσκουμε τη Millie Bobby Brown του ‘Stranger Things’, η οποία οδηγεί ένα υπέροχο cast που περιλαμβάνει τους Sam Claflin, Helena Bonham Carter, Frances de la Tour, Louis Partridge και τον Henry Cavill στον ρόλο του Sherlock.

Η Πλοκή

Η Enola είναι η μικρότερη της οικογένειας των Holmes. Δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον πατέρα της και τα αδέλφια της έφυγαν από το σπίτι όταν εκείνη ήταν σε μικρή ηλικία. Έτσι η Enola έμενε μια ζωή με τη μητέρα της, η οποία είχε αναλάβει να της διδάξει τα πάντα. Όμως μία ημέρα η Enola ξυπνά και συνειδητοποιεί πως η μητέρα της έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Τα αδέλφια της, Mycroft και Sherlock το μαθαίνουν και επιστρέφουν από το Λονδίνο. Ο Mycroft, τωρινός κηδεμόνας της Enola, πιστεύει πως το κορίτσι είναι μπελάς και την στέλνει σε ένα σχολείο θηλέων. Μετά από λίγο όμως, εκείνη το σκάει από εκεί για να βρει την εξαφανισμένη μητέρα της και στη διαδρομή μπλέκεται σε ένα μυστήριο που αφορά ένα νεαρό Λόρδο.

Η Κριτική

Advertising

Advertisements
Ad 14

Πάντα έβρισκα αρκετά ελκυστική την ιδέα για ένα spin off του σύμπαντος του Sherlock Holmes με πρωταγωνιστή έναν άλλο χαρακτήρα, παρόλο που δεν γνώριζα πως ήδη υπήρχε μία ολόκληρη σειρά βιβλίων βασισμένη στην μικρή του αδερφή. Τελικά το ίδιο το φιλμ μου άρεσε, αλλά στην πραγματικότητα οι ερμηνείες είναι αυτές που το σώζουν από την μέτρια πλοκή που έχει. Ας μείνουμε λίγο σε αυτό. Η ταινία ενώ ξεκινάει αρκετά καλά, μετά από λίγο χάνει την κατεύθυνσή της, καθώς η Enola παρατάει την αναζήτηση της μητέρας της για να ασχοληθεί με το μυστήριο του Λόρδου Tewkesbury. Το πρόβλημα όμως δεν είναι απαραίτητα εκεί. Το πρόβλημα είναι πως αυτό το δευτερεύον μυστήριο που μπορεί να χαρακτηριστεί παιδικό και έρχεται τελικά να επισκιάσει το πρώτο, δεν έχει αρκετό ενδιαφέρον ώστε να κρατήσει τον θεατή και να τον βυθίσει στην περιέργεια, σε αντίθεση με την εξαφάνιση της μητέρας που είχε αρκετές προοπτικές. Επίσης το μοντάζ σε πολλά σημεία είναι αρκετά χαοτικό ώστε να σε αποσπά από τη σκηνή και να χαλάει τη ροή της.

Όπως προανέφερα, οι ερμηνείες σώζουν τελικά την ταινία με πρώτη και καλύτερη αυτή της πρωταγωνίστριας Millie Bobby Brown. Η Brown εδώ αποδεικνύει πως έχει ότι χρειάζεται για να στηρίξει πάνω της μία ολόκληρη ταινία. Είναι απολαυστική στο ρόλο και αρκετά παιχνιδιάρα και ενθουσιώδης, τόσο που τη συμπαθείς αμέσως. Επίσης την ερμηνεία της βοηθάει αρκετά το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, το σεναριακό εργαλείο όπου ο χαρακτήρας απευθύνεται στους θεατές χωρίς οι υπόλοιποι γύρω του να το καταλαβαίνουν. Ο Henry Cavill είναι μία διαφορετική εκδοχή του Sherlock Holmes, καθώς είναι πιο ήρεμος και στωικός από αυτόν του Robert Downey Jr. και έχει περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες από αυτόν του Benedict Cumberbatch. Κατά τη γνώμη μου δουλεύει αρκετά και συμβαδίζει με τον τόνο της ταινίας, αλλά μάλλον θα αποτελέσει πρόβλημα για το γυναικείο κοινό που δεν θα συγκεντρώνεται στο φιλμ αφού θα έχει συνεχώς τα μάτια πάνω στον ηθοποιό. Τέλος, ο Sam Claflin ως Mycroft είναι σπαστικός όσο πρέπει, ενώ δεν χρειάζεται να πούμε κάτι για την Helena Bonham Carter στο ρόλο της μητέρας, αφού η ηθοποιός έχει αποδείξει πως μπορεί να παίζει εξαιρετικά το οτιδήποτε, από μικρούς ρόλους σε ταινίες του Tim Burton μέχρι πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες του Kenneth Branagh.

Γενικά, το ‘Enola Holmes’ είναι μία ταινία για να περάσετε ευχάριστα δύο ώρες από τον χρόνο σας. Παρόλο που η πλοκή της δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσα, σώζεται από της ερμηνείες που δίνει το cast και κινεί το ενδιαφέρον για το κινηματογραφικό μέλλον της Enola.

Advertising

Είμαι ο Σπύρος, παιδί των 90s, απόφοιτος του τμήματος Σκηνοθεσίας του Ant1 MediaLab, λάτρης του κινηματογράφου. Πέρα από την σκηνοθεσία ασχολούμαι επίσης και με την συγγραφή των δικών μου ταινιών μικρού μήκους. Επίσης είμαι άρρωστος συλλέκτης ταινιών και κόμικς. Είμαι στο MAXMAG για να γράψω για την έβδομη τέχνη, την τέχνη που αγαπώ περισσότερο αλλά και για άτομα που την αγαπούν όπως και εγώ.

Περισσότερα από τη στήλη: Κριτικές

Κριτικές

After the Hunt: Η πιο διχαστική ταινία του 2025

Η φετινή ταινία του Luca Guadagnino – After the Hunt – φαίνεται να έχει διχάσει…

Κριτικές

Autumn Sonata: Ένα σκληρό φθινόπωρο

Το Autumn Sonata είναι μία ταινία δράματος του 1987, σε σενάριο και σκηνοθεσία του αξεπέραστου…

Κριτικές

Ένας Υπέροχος Άνθρωπος – Η ευφυΐα, η τρέλα και η δύναμη της αγάπης

Ο Ένας Υπέροχος Άνθρωπος (A Beautiful Mind, 2001) δεν είναι απλώς μια αφήγηση για την…

Κριτικές

Suspiria (2018) – Ένα μεταφυσικό horror με Φρόυντ, χορό και φασισμό

Το Suspiria (2018) του Luca Guadagnino κατάφερε να διχάσει κοινό και κριτικούς, χωρίζοντας τους σε…

Κριτικές

Taxi Driver – Το ψυχογράφημα της αποξένωσης μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

«Taxi Driver» (1976) , η ταινία-καταβύθιση στην ψυχή ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τον…

Κριτικές

October Sky: Νοσταλγία και έμπνευση

Το October Sky είναι μία αμερικανική βιογραφική ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία του Joe Johnston…

Κριτικές

Ο Λύκος της Wall Street: Η αχαλίνωτη απληστία μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

Ο «Λύκος της Wall Street» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία για έναν πολυεκατομμυριούχο απατεώνα·…