Ηλιόλουστη, τουλάχιστον από αυτό το σημείο του πλανήτη, η φετινή προπαραμονή της 28ης, και η σκέψη αφορά στην …ελευθερία.
Στην ελευθερία των επιλογών και τη χρονική στιγμή λήψης της απόφασης.
Στην περίπτωση της εκπαίδευσης, όλο το παραπάνω σύστημα φαίνεται να αναπτύσσει μια σχετική ελευθερία, που είναι μάλλον πολυκριτηριακή ανάλυση, παρά λήψη της σημαντικής για τον καθένα απόφασης.
Σε αντίθεση με άλλα κράτη, στην Ελλάδα, η επιλογή του σχολείου είναι σημαντική. Ενώ η φοίτηση προκύπτει ως φυσική συνεπαγωγή του αριθμού των μορίων, που συγκεντρώνει ο μαθητής, αρκεί κάπου να μπει.
Σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα η φοίτηση στο σχολείο είναι μια απλή διαδικασία, ενώ η επιλογή του πανεπιστημίου είναι μεγάλη συζήτηση. Η οποία αφορά σε μία μόνο διάσταση, την επιλογή του αντικειμένου φοίτησης, σε σχέση με την επιθυμία του ενδιαφερόμενου.
Μέσα στις τόσες αντιθέσεις, μιας και η σύγκριση είναι αναπόφευκτη, έχουμε επιστήμονες επαγγελματίες που διαφέρουν στον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων.
Μπορείς να βιδώσεις με πολλές βίδες ένα σπασμένο πόδι σε ένα κουτσό τραπέζι. Το ποιες θα διαλέξεις και γιατί, είναι θέμα επιλογής και επομένως απόφασης, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.
Η Διεθνής ‘Εκθεση για την εκπαίδευση, https://www.facebook.com/ekpaidefsi/, όσο διεθνής κι αν είναι και όση εκπαίδευση μπορεί να χωρέσει, συμβάλει στις επιλογές.
Η απόφαση για τον καθένα είναι σημαντική υπόθεση στο βαθμό που ο ίδιος το ορίζει. Η εξατομίκευση της εκπαίδευσης και η προσαρμογή της στον τρόπο ζωής και την προσωπικότητα του καθενός, φαίνεται να είναι ο κοινός τόπος συνάντησης.
Δεν είναι η κατάλυση των κανόνων, δεν είναι η μη ένταξη στην ομάδα. Είναι η επιλογή της ελευθερίας του τρόπου πρόσβασης στη γνώση. Γιατί αυτό είναι η εκπαίδευση, ο δρόμος για τη γνώση, μέσα σε βουνά και σε λιβάδια, στη στεριά και στη θάλασσα.
Η μόρφωση προέρχεται από πολλές διαφορετικές πηγές κι έτσι η διαμόρφωση των νόμων, των ισχυόντων συνθηκών κάθε φορά, δεν είναι τόσο δυναμική ώστε να παραμένει. Κάτι που είναι καλό και γόνιμο παραμένει και έχει ισχύ ως θεσμοθετημένο ή μη, ως πιστοποιημένο ή όχι, ως αποτελεσματικά μετρημένο ποσοτικά ή ποιοτικά.
Θα μπορούσε να πει κανείς για τη δύναμη της γνώσης, την ένταση των πολλών πτυχίων, τα πλούσια βιογραφικά που κυκλοφορούν.
Ποιός μπορεί να πει για τον αξιόλογο επαγγελματία, που έδωσε τη σωστή λύση, τη στιγμή που έπρεπε, για το πραγματικό πρόβλημα και στον κατάλληλο χρόνο με το λογικό κόστος ;
Στη συζήτηση αυτή λοιπόν, η θετική σκέψη φαίνεται να δίνει την απάντηση. Χωρίς όμως την αξιακή διάσταση που προκύπτει από τη μελέτη της λογοτεχνίας, των ταξιδιωτικών εμπειριών, της αγάπης για τον άνθρωπο τελικά, δεν μπορεί να εφαρμοστεί η κλίμακα των έργων στις ζωές των ανθρώπων.
Η θέση μεταβάλλεται, η φύση αυτορυθμίζεται. Απλός ο δρόμος της επιλογής. Και η υλοποίηση της απόφασης. Τι μένει ; Η Ιθάκη στην αναζήτηση της ουσίας της γνώσης.
Σε κάθε περίπτωση, η διδασκαλία δεν είναι απλή και εύκολη υπόθεση. Είναι όμως μια διαρκής αναζήτηση για το τι και πώς θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς. Και αυτό δεν είναι αντικείμενο έκθεσης, επίσης. Είναι ο προσωπικός αγώνας του διδάσκοντα σε σχέση με τον κάθε διδασκόμενο, η απόλυτη ελευθερία δηλαδή, στον μέγιστο βαθμό.
It is a difficult job, but someone has to do it.