Την περίοδο 1861 με 1865, ο αμερικανικός λαός αντίκρισε τα πυρά του εμφυλίου πολέμου. Ο Αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος στηρίχθηκε στη διαμάχη μεταξύ βόρειων και νότιων πολιτειών, σχετικά με την εδραίωση και την εξάπλωση της δουλείας σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια. Η σύγκρουση Βορείων και Νοτίων βρήκε ηττημένους του Νότιους και υποστηρικτές της πρακτικής της δουλείας.
Το 1860, ο Αβραάμ Λίνκολν, έχοντας στο πολιτικό του πρόγραμμα την κατάργηση της δουλείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναλαμβάνει τη θέση του αιρετού προέδρου. Με την εκλογή του προέδρου Λίνκολν, ξεκίνησε μία θύελλα κοινωνικοπολιτικών αντιδράσεων που θα οδηγούσε αργότερα στον εμφύλιο. Ο Αμερικανικός εμφύλιος άρχισε να υποδαυλίζεται με την απόσχιση το 1860 των πρώτων νότιων πολιτειών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη σύνθεση ενός Συνασπισμού πολιτειών που απαρτιζόταν από τις πολιτείες που επικροτούσαν την εξάπλωση της δουλείας των εργαζόμενων έγχρωμων. Στη συνέχεια άρχισαν να προσχωρούν στην ένωση περισσότερες νότιες κι δυτικές πολιτείες, ενώ ακόμα και πολιτείες που αποφάσισαν να μην προσέλθουν στον Συνασπισμό είχαν «φιλοδουλικά» φρονήματα.
Μέχρι και το 1861 είχαν σχηματιστεί στρατιές με ετοιμοπόλεμους Αμερικανούς στρατιώτες. Κάθε πλευρά είχε διαφορετικούς στόχους, αρχικά. Οι μεν Νότιοι την επικράτησή τους με σκοπό τη εδραίωση της σκλαβιάς, οι δε Βόρειοι, την επανάκτηση της ενότητας του κράτους. Στη συνέχεια, και μετά από μια σειρά αιματηρών μαχών, η Βόρεια πλευρά είχε αλλάξει πορεία θέτοντας, ως «πολεμικό» της προορισμό, την διαμόρφωση ενός ενωμένου αμερικανικού κράτους, με ιδανικά απαραβίαστα από την λεηλασία της δουλείας.
Ο Αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος στηρίχθηκε σε μία καθοριστική κοινωνικοπολιτική διασπαστική διαφορά, η οποία είχε την απαρχή της στην άνιση οικονομική ανάπτυξη μεταξύ Βόρειων και Νότιων Πολιτειών. Στις Βόρειες Πολιτείες είχε υπάρξει μεγάλη Βιομηχανική ανάπτυξη με αποτέλεσμα η οικονομία των Βορείων να στηρίζεται στις επιχειρήσεις, με μία ήπια ανάπτυξη και εκμετάλλευση των γεωργικών πόρων, την οποία είχαν αναλάβει ελεύθεροι εργάτες και όχι σκλάβοι. Από την άλλη πλευρά, οι Νότιες Πολιτείες στήριζαν την ευημερία τους στο μεγαλύτερο βαθμό στην ευρεία γεωργική παραγωγή, η οποία στηριζόταν στην δουλοπαροικία των Νοτίων. Επομένως, η κατάργηση της νόμιμης δουλείας θα είχε τεράστιο αντίκτυπο στις πολιτείες με μεγάλη γεωργική βιομηχανία. Η βόρεια ενότητα διέθετε αριθμητικό πλεονέκτημα μιας και περιελάμβανε 23 πολιτείες, κατασκευαστική και εξοπλιστική υπεροχή. Ο νότιος συνασπισμός, αντίθετα, κατείχε μία στρατιωτική παράδοση και πολύ εκπαιδευμένο δυναμικό στρατιωτών.
Ενώ ο πόλεμος μαινόταν στα περισσότερα αμερικανικά εδάφη, η διετία 1864-1865 καθόρισε ως νικητή της εμφύλιας διαμάχης τους Βόρειους και την επικράτηση της κατάργησης της δουλείας.
Ο Αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος έλαβε τέλος το 1865 με 620.000 νεκρούς στρατιώτες και πολύ περισσότερους τραυματίες. Ωστόσο χρειάστηκαν περισσότερα χρόνια για την ουσιαστική κοινωνική εδραίωση των έγχρωμων στα αμερικανικά, και όχι μόνο, εδάφη. Ο φυλετικός ρατσισμός συνεχίζει να υφίσταται ακόμη και σήμερα. Η αποδοχή της διαφορετικότητας φαινόταν ότι είχε ριζώσει για τα καλά στα αμερικανικά εδάφη, παρόλο που καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας αμερικανικής πολιτικής «κεκλεισμένων των θυρών». Ας ελπίζουμε ότι, η άλλοτε πονεμένη στο θέμα των φυλετικών διακρίσεων αμερικανική κοινωνία δεν θα υποκύψει στις φυλετικές απειλές.
Πηγές:
«Civil War» ανακτήθηκε από: Ηistory.com
«Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος». Ανακτήθηκε από:sansimera.gr
