Κατά την μελανή περίοδο της επικράτησης των Ναζί, οι γερμανικές αρχές είχαν στραφεί εναντίον πολλών ομάδων, όπως των Ρομά, των ατόμων με αναπηρίες και αρκετών σλαβικών λαών. Άλλες ομάδες υπέστησαν διώξεις εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων, της θρησκείας τους καθώς και του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, όπως π.χ. οι κομμουνιστές, οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι ομοφυλόφιλοι. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ρατσιστικό μένος της ναζιστικής ιδεολογίας αποτυπώθηκε σ’ όλο του το εύρος πάνω στον Εβραϊκό λαό. Σύμφωνα με την ναζιστική θεωρία περί Άριας φυλής, οι Γερμανοί αποτελούσαν φυλετικά ανώτερο έθνος, ενώ οι Εβραίοι μια επικίνδυνη απειλή για την αρτιότητα του ανθρώπινου γένους . Ο Χίτλερ αναφερόταν στους Εβραίους ως υπανθρώπους και είχε ως στόχο την ολοκληρωτική εξαφάνιση του έθνους τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της ρατσιστικής παράνοιας, έχουμε τα γεγονότα του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος. Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως η επίσημη ημέρα στην μνήμη των θυμάτων του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος.
Το χρονικό
Όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1933 με την επικράτηση των «Νόμων της Νυρεμβέργης». Σύμφωνα με την νέα νομοθεσία, οι Εβραίοι έχασαν κάθε πολιτικό και κοινωνικό δικαίωμα. Η επαναλαμβανόμενη αντισημιτική προπαγάνδα οδήγησε στη «Νύχτα των Κρυστάλλων» (Kristallnacht). Την νύχτα της 9ης Νοεμβρίου του 1938 καταγράφηκαν πάνω από 250 συναγωγές, λεηλατήθηκαν πάνω από 7.000 εβραϊκές επιχειρήσεις, κοιμητήρια, σπίτια και σχολεία, ενώ η αστυνομία παρακολουθούσε τελείως αμέτοχη τις εξελίξεις! Το συγκεκριμένο πογκρόμ πήρε την ονομασία Νύχτα των Κρυστάλλων εξαιτίας των σπασμένων από τις βιτρίνες των καταστημάτων γυαλιών στους δρόμους. Το τραγικό αυτό γεγονός προκάλεσε την παγκόσμια κατακραυγή. Μάλιστα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αρκετές χώρες διέκοψαν διπλωματικές σχέσεις με τη Γερμανία.
Στην συνέχεια ακολούθησε η καταγραφή όλων των εβραϊκών κοινοτήτων και η λεηλασία των προσωπικών τους περιουσιών. Με ειδικό Διάταγμα, όλοι οι Εβραίοι άνω των έξι ετών, ήταν υποχρεωμένοι να έχουν στο πέτο τους το Άστρο του Δαυίδ, ούτως ώστε να τους ξεχωρίζουν οι γερμανικές αρχές. Το συγκεκριμένο Διάταγμα απαγόρευε επίσης και την μετακίνησή τους από τον τόπο διαμονής τους. Με λίγα λόγια, το ειδικό αυτό Διάταγμα προετοίμαζε το έδαφος για το επόμενο και τελικό στάδιο της συγκέντρωσης όλου του Εβραικού λαού στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στρατόπεδα Συγκέντρωσης
Η τελική λύση στο πρόβλημα της ολοκληρωτικής και αποτελεσματικής απαλλαγής από τον λαό του Ισραήλ ήρθε με την δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης SS. Στριμωγμένοι στα βαγόνια των τρένων και κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χιλιάδες Εβραίοι ξεκίνησαν για ένα άγνωστο ταξίδι με κρυφό προορισμό τον θάνατο. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν άδικα και με το πιο ατιμωτικό τρόπο την ζωή τους. Άνθρωποι στοιβαγμένοι μέσα σε φούρνους και σε θαλάμους αερίων έβρισκαν το πιο βασανιστικό τέλος. Το γνωστότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης το Άουσβιτς της Πολωνίας απαριθμεί πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς!
Η λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης ήταν πλήρως οργανωμένη. Οι πρώτοι επίλεκτοι ήταν συνήθως άτομα που ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, τα παιδιά και εκτελούνταν μέσα σε ένα τρίωρο από την στιγμή της άφιξής τους. Τα άτομα που βρίσκονταν σε νεότερη ηλικία υποβάλλονταν πρώτα σε καταναγκαστικά έργα μέχρις ότου να αποδειχτούν αδύναμα πλέον να εργαστούν. Τότε, οδηγούνταν κι εκείνοι στους θαλάμους του μαρτυρίου.
Προσωπικές Μαρτυρίες
Πριν τον Β’ ΠΠ η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Θεσσαλονίκη είχε πολύ έντονο το Εβραϊκό στοιχείο. Η εβραϊκή κοινότητα συντέλεσε ως γνωστόν πολύ στην εμπορική άνθιση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα στους επιζώντες του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος υπήρξαν και ο Ισαάκ Μιζάν από την Άρτα και ο Χάινς Κούνιο από τη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με προσωπικές τους δηλώσεις, οι οποίες έγιναν κατά την διάρκεια των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ με τίτλο Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης,
«Εκεί ήταν η μεγάλη παραγωγή του θανάτου. Τα κρεματόρια ήταν πολλά. Ήταν πέντε μεγάλα εργοστάσια, πέντε μεγάλες καμινάδες, που ξερνούσαν αλύπητα καπνό μαύρο την ημέρα και τη νύχτα φώτιζαν κατακόκκινο όλο το χώρο. Γιατί; Φωτίζονταν από μία φλόγα, μισό μέτρο πάνω από την καμινάδα και μετά ξεκινούσε ο μαύρος καπνός, ο οποίος πήγαινε με τις ψυχές των ανθρώπων στον ουρανό»
«Είχα μεγάλη πίστη στο θεό. Κάθε βράδυ τον παρακαλούσα. Από κει και πέρα τίποτε άλλο. Ήλπιζα. Όχι πίστευα, ήλπιζα».
Τα λόγια είναι περιττά ώστε να μπορέσουν να περιγράψουν την απανθρωπιά και την φρίκη την οποία βίωσαν τα θύματα του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος. Άνθρωποι, ολόκληρες οικογένειες, πόλεις και χωριά ξεκληρίζονταν σιγά σιγά, με αργό και βασανιστικό ρυθμό, δίχως να γνωρίζουν το γιατί, δίχως να γνωρίζουν ποιο είναι αυτό το τόσο τρομερό έγκλημα το οποίο έχουν διαπράξει… Ένα ολόκληρο έθνος παραλίγο να εξοντωθεί άδικα. Το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα αποτελεί μια φρικιαστική εγκληματική ενέργεια δίχως ιστορικό προηγούμενο και αποτελεί χωρίς καμία αμφιβολία τη μελανότερη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Πηγές
http://tvxs.gr/news/san-simera/dyo-ellines-toy-olokaytomatos-perigrafoyn-tin-kolasi-toy-aoysbits&dr=tvxsmrstvxs
https://kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=369:2009-06-05-10-49-42&catid=99:2009-06-04-07-06-01&Itemid=76
https://www.ushmm.org/wlc/el/article.php?ModuleId=10005143