Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Συνεχώς. Ιδέες, θεωρίες, συμπεριφορές και νόρμες μεταβάλλονται καθημερινά, με εμάς να προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις των «καιρών». Νιώθουμε σαν όλη αυτή η κατάσταση να μας «κυνηγάει» συνεχώς. Κακές και ευχάριστες αλλαγές, που -θέλουμε, δε θέλουμε- επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τους ρυθμούς της ζωής μας. Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ, αν η εκδήλωση νέων καταστάσεων είναι εκείνη που μας αλλάζει; Ή μήπως μονάχα εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για τις αλλαγές γύρω μας; «Η κότα έκανε το αβγό, ή το αβγό την κότα»; Ιδού η απορία!
Για έναν, όχι και τόσο παράξενο λόγο, αφού πλέον η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι «παιχνιδάκι», οι περισσότεροι πολίτες θεωρούν πως οι συνεχόμενες αλλαγές των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών θεωριών και ιδεών, είναι εκείνες που προκαλούν την αρχή και την υιοθέτηση νέων αξιών και προτύπων. Έτσι, πολύ απλά, ο μέσος άνθρωπος απλά θα συμβιβαστεί και στη συνέχεια θα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Τι γίνεται όμως με την ατομική δύναμη του ανθρώπου;
Αυτή η ατομική δύναμη υπάρχει και καλό θα ήταν να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε, πως αν τη χρησιμοποιήσουμε, τα αποτελέσματα θα είναι υπέρ μας. Ευτυχώς, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις αλλαγές που γίνονται γύρω μας, όσο και αν ορισμένοι επιθυμούν να συνεχίζουμε να πιστεύουμε το αντίθετο (και πολλές φορές το καταφέρνουν). Ο πολίτης δεν είναι -τουλάχιστον δε θα έπρεπε να είναι- ένα παθητικό ον, που δέχεται απλόχερα και ευγενικά ό,τι του πλασάρουν. Εμείς οι ίδιοι φέρνουμε την καταστροφή, εμείς οι ίδιοι την ανάπτυξη.
Ο χαρακτήρας και η ιδεολογία ενός ανθρώπου, δεν περιμένουν τις κοινωνικές εξελίξεις για να διαμορφωθούν, σε καμία περίπτωση. Για παράδειγμα, η πλέον συνηθισμένη δικαιολογία ενός ξενοφοβικού σήμερα, είναι το γεγονός πως για να αντιμετωπίσει την έλευση μεταναστών στη χώρα του, αφού φοβάται(;) ότι θα του «κλέψει» τις δουλειές, «αναγκάζεται» να μη τους θέλει δίπλα του, «αναγκάζεται» να γίνει ο κακός της υπόθεσης.
Θα ήταν πολύ βολικό κάτι τέτοιο για κάποιους, αλλά -ευτυχώς- δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κανένα κοινωνικό θέμα δεν μπορεί να αλλάξει την ιδεολογία σου. Η κοινωνία ονομάζεται έτσι, γιατί αποτελείται από ένα σύνολο ανθρώπων, οι οποίοι είναι απόλυτα υπεύθυνοι για την εξέλιξή της. Συμβάλλουμε όλοι μαζί σε κάθε αλλαγή. Ξέρω, δεν είναι και τόσο εύκολο, τελικά. Η ευθύνη και στη συνέχεια η υπευθυνότητα είναι δύο χαρακτηριστικά που μας τρομάζουν, μα μόνο με αυτά θα μπορέσουμε να αλλάξουμε κάτι.
Δεν είμαστε «δέντρα», αγαπητοί. Αν κουνηθούμε, θα δούμε πως θα κουνηθεί και όλο το σύστημα γύρω μας. Αν πάλι συνεχίζουμε απαθέστατοι να αφομοιώνουμε ιδέες και απόψεις μερικών «εξυπνότερων», νομίζοντας πως είμαστε ανίσχυροι, καλά να πάθουμε.
Κάνε ένα βήμα αλλαγής προς το καλύτερο και που ξέρεις, μπορεί ύστερα, να κοιτάξεις δίπλα σου και ο κόσμος να αρχίζει να αλλάζει. Ουτοπικό; Όχι. Αν θες, μπορείς να φτιάξεις μέχρι και μια ολόκληρη «Ουτοπία». Μπορείς;
