Τα τελευταία χρόνια, η ευαισθητοποίηση σχετικά με την ψυχική υγεία έχει αυξηθεί αισθητά. Σε μία προσπάθεια να «ξεθωριάσει» το «στίγμα» των ψυχικά νοσούντων, πολλοί διάσημοι και ψυχικά ασθενείς αποφάσισαν να μιλήσουν για την μάχη τους με την πάθησή τους. Το ασταθές κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις ακόμη και η κλιματική αλλαγή συνθέτουν ένα εξαιρετικά επώδυνο περιβάλλον για τον σημερινό άνθρωπο και την ψυχική του υγεία. Παρά τις «κραυγές» χιλιάδων ψυχών, πολλά ψυχιατρικά ιδρύματα ακόμη και σήμερα δεν πληρούν τα κριτήρια για την παροχή επαρκούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Η δεκαετία 1990 – 2000 ήταν περίοδος με μεγάλη πρόοδο αναφορικά με τα ψυχικά νοσήματα. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε κυκλοφόρησαν τα SSRIs και νέα άτυπα αντιψυχωσικά φάρμακα, σηματοδοτώντας μία καινούρια εποχή για τη θεραπεία των διαταραχών διάθεσης, άγχους καθώς και των νοσημάτων με ψυχωσικά συμπτώματα. Τριάντα χρόνια μετά, το Παρατηρητήριο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων φέρνει στο φως ανησυχητικές, αν όχι ανατριχιαστικές μαρτυρίες. Ο Κενυάτης Paul, ψυχικά ασθενής, είναι αλυσοδεμένος εδώ και πέντε χρόνια, ενώ ζούσε σε ένα δωμάτιο με επτά άλλους άνδρες, χωρίς να του επιτρέπεται να φοράει ρούχα, παρά μόνο εσώρουχα. Πολλές φορές δεν βρίσκει ούτε ψωμί το βράδυ, ενώ συνήθως τρώει χυλό. Σύμφωνα με την Kriti Sharma του Παρατηρητηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε πολλές χώρες πιστεύεται ότι οι ψυχικά άρρωστοι είναι δαιμονισμένοι ή μάγοι. Φυσικά αλυσοδεμένοι δεν είναι μόνο ασθενείς στη Νιγηρία, φαίνεται ότι αυτή η απαρχαιωμένη πρακτική συναντάται στην Κίνα και το Μεξικό επίσης. Το σκηνικό στην Ευρώπη δεν διαφέρει και πολύ, παρά μόνο εικονικά. Έρευνα που διεξήγαγε ο Παγκόσμιος Οργανισμός υγείας σε 75 ψυχιατρικά ιδρύματα σε 25 χώρες σε όλη την Ευρώπη, έδειξε ότι κανένα από αυτά τα νοσοκομεία δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις που έχουν θέσει τα Ηνωμένα Έθνη.
Τις δεκαετίες που έρχονται ευχόμαστε η ψυχική υγεία να φέρει μόνο το στίγμα της προόδου. Στόχος των επιστημόνων υγείας και των φαρμακευτικών εταιρειών θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη νέων φαρμάκων και μεθόδων με έμφαση στην εξατομικευμένη θεραπεία. Όσον αφορά τα ψυχιατρικά ιδρύματα, επιβάλλεται η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων, καθώς και η βελτίωση των συνθηκών. Τα ψυχιατρικά ιδρύματα πρέπει να αυξηθούν, να εκσυγχρονισθούν και να επανδρωθούν με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Η κοινωνία από την πλευρά της οφείλει να στέκεται στο πλευρό αυτών των ανθρώπων, αίροντας το στίγμα που συνοδεύει τους ψυχικά ασθενείς.
Ας κάνουμε την ημέρα ψυχικής υγείας μία επέτειο αλλαγής και όχι άλλη μίας ανάμνηση στασιμότητας.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:
«Αλυσοδεμένοι ζουν εκατοντάδες χιλιάδες ψυχικά ασθενείς σε περίπου 60 χώρες. Τα ευρήματα έρευνας της Human Rights Watch»
Ανακτήθηκε από: https://www.mixanitouxronou.gr/alysodemenoi-zoyn-ekatontades-chiliades-psychika-astheneis-se-peripoy-60-chores/
«Europe’s mental health institutions uniformly substandard, says WHO». Ανακτήθηκε από: https://www.theguardian.com/society/2018/jun/05/europes-mental-health-institutions-uniformly-substandard-says-who
«A HISTORY OF MENTAL ILLNESS TREATMENT: OBSOLETE PRACTICES». Ανακτήθηκε από: https://online.csp.edu/blog/psychology/history-of-mental-illness-treatment/
«Mental Health Services Then And Now». Ανακτήθηκε από: https://www.healthaffairs.org/doi/full/10.1377/
