Η Ρουάντα είναι ένα μικρό δημοκρατικό κράτος της κεντρικής Αφρικής. Πρωτεύουσα είναι το Κιγκάλι και ο συνολικός πληθυσμός ανέρχεται περί τα 12 εκατομμύρια. Έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1962, καθώς μέχρι τότε αποτελούσε αποικία των Γερμανών και στη συνέχεια των Βέλγων. Το 1964 έκοψε νόμισμα, το Φράγκο της Ρουάντα. Οι κυρίαρχες φυλές είναι οι Χούτου και οι Τούτσι, ενώ μειονότητα αποτελούν οι Τούα.
Η χώρα ήρθε στο προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής το 1994, όταν διαπράχτηκε Γενοκτονία ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού, απόρροια του Εμφυλίου Πολέμου. Ο εμφύλιος κράτησε εκατό ημέρες και ξεκίνησε με την δολοφονία του προέδρου Χαμπιαριμάνα (1974-1994), που είχε αναλάβει την εξουσία με πραξικόπημα με τη συμπαράσταση της Γαλλίας. Βέβαια η αρχή είχε γίνει πολύ νωρίτερα. Οι Τούτσι ήταν βασιλιάδες και ζούσαν εις βάρος των Χούτου και συχνά βιαιοπραγούσαν απέναντι τους. Οι Τούτσι υποκινούνταν από τους Γερμανούς και τους Βέλγους για να κρατούν τους Χούτου στα χωράφια. Για 500 περίπου χρόνια οι Τούτσι πλούτιζαν ανενόχλητοι. Ώσπου το 1959 υποστηριζόμενοι από Βέλγους καθολικούς ιερείς, οι Χούτου ανέτρεψαν το καθεστώς. Χιλιάδες Τούτσι της ελίτ τότε κατέφυγαν πρόσφυγες στην Ουγκάντα, στην Τανζανία, στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, για να επιστρέψουν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο ως “θύματα των καταπιεστών Χούτου”. Από τότε ξεκίνησε διαμάχη που κορυφώθηκε με την δολοφονία του προέδρου.
Οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Βρετανία και το Ισραήλ χειροτέρεψαν την κατάσταση ζητώντας εδάφη. Τα Μ.Μ.Ε. αρχίζουν να προβάλλουν τους Τούτσι ως θύματα και κάπου εκεί εμφανίζεται ο Μουσενέβι, ο οποίος συσπείρωσε αντάρτικο στρατό και έκανε επιθέσεις στην Ουγκάντα. Ονομάζονταν “το Πατριωτικό Μέτωπο της Ρουάντα” (RPF). Χρηματοδοτούνταν από την Παγκόσμια Τράπεζα και απειλούσε τον Χαμπιαριμάνα. 
Μια πρώτη Γενοκτονία διαπράχτηκε το 1972 από το καθεστώς στο Μπουρούντι. Αντάρτες έγιναν κατάσκοποι στα χωριά και στις ομάδες των Χούτου και ξεκίνησαν προπαγάνδα εις βάρος των Χούτου. Στις 6 Απριλίου 1994 οι αντάρτες δολοφονούν τους προέδρους της Ρουάντα και του Μπουρούντι μέσα στο προεδρικό τζετ, γεγονός που αρνήθηκε να διερευνηθεί από τις ΗΠΑ. Συνέπεια ήταν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια του οι εξτρεμιστές Χούτου, οι οποίοι προχώρησαν στην “Γενοκτονία των Τούτσι”. Απώλειες, ωστόσο, είχαν και οι δύο πλευρές. Τα θύματα έφεραν μαχαιριές για να μην μπορούν να ταυτοποιηθούν οι δράστες. Ο εμφύλιος έληξε τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς.
Το αποτέλεσμα; Εκατομμύρια κάτοικοι εγκατέλειψαν την χώρα και η μαζική δολοφονία περίπου 850.000 ανθρώπων των Τούτσι κατά κύριο λόγο.
Μετά τον εμφύλιο η χώρα έκανε στροφή 360 μοιρών! Με το 70% της χώρας νεκρό, άντρες ως επί το πλείστον, τα ηνία της χώρας έπεσαν στις γυναίκες. Οι γυναίκες “εγκατέλειψαν” τα σπίτια τους και ανέλαβαν πρωτοβουλίες. Άρχισαν να αναλαμβάνουν πόστα στο στρατό, στη διοίκηση, στα δικαστήρια και συνέβαλαν αποφασιστικά στην οικονομία. Μία οικονομία που είχε καταστραφεί κατά τον εμφύλιο. Τα κορίτσια απέκτησαν μόρφωση και ο πληθυσμός σιγά-σιγά άρχισε να ανακάμπτει.
Σήμερα η Ρουάντα έχει πετύχει ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και ίσα ημερομίσθια. Το οδικό δίκτυο είναι πλήρως αναπτυγμένο και ένα διεθνές αεροδρόμιο έχει χτιστεί. Η χώρα συμμετέχει ενεργά και στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα. Η παράδοση φυσικά δεν έχει σβήσει, μίας και στηρίζει την οικονομία της χώρας με την παραγωγή των ψάθινων καλαθιών. Οι σχέσεις, τέλος, με την Ευρώπη έχουν αποκατασταθεί. Το 2016 και το 2017, μάλιστα, ο Επίσκοπος Μπουρούντι-Ρουάντα Ιννοκεντίου επισκέφτηκε την χώρα μας και τέλεσε Λειτουργία στην Πάτρα και στην Αργολίδα αντίστοιχα. Η Ιερά Επισκοπή Μπουρούντι-Ρουάντα ιδρύθηκε το 2008.
Η Ρουάντα αν και μικρή και αιματοβαμμένη, έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου. Μπορεί να αντιμετωπίζει ακόμα προβλήματα, αλλά σίγουρα το μέλλον της είναι λαμπρό.
