Τη στιγμή που μαθήματα όπως Αρχαία, Φυσική, Χημεία διδάσκονται επί ώρες στα σχολεία σε καθημερινή βάση, έννοιες όπως δάνειο, αποταμίευση, φορολογική δήλωση, χρεωστική/πιστωτική κάρτα είναι σχεδόν άγνωστες σε μεγάλο ποσοστό των μαθητών και των μαθητριών. Αλλά ακόμα και να είναι γνωστές, είναι δεδομένο πως η χρήση τους παραμένει μυστήριο για όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα κληθούν, τελειώνοντας την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, να εργαστούν, να καταναλώσουν, να ανοίξουν επιχειρήσεις και να δημιουργήσουν τις οικογένειές τους. Τη στιγμή που στους ίδιους επιτρέπεται να ψηφίζουν, να κατέχουν δίπλωμα οδήγησης, να καταναλώνουν αλκοόλ και να συμμετέχουν γενικότερα σε πράγματα τα οποία δεν είμαστε εκατό τοις εκατό σίγουροι πως μπορούν να ανταπεξέλθουν λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, είναι γεγονός πως δεν τους παρέχεται η ευκαιρία ενασχόλησης με οικονομικά ζητήματα που θα χρειαστεί να διαχειριστούν θέλοντας και μη στη ζωή τους.
Γιατί είναι σημαντικό να υπάρχουν τα οικονομικά στο σχολείο;
Τα οικονομικά είναι κάτι που αναπόφευκτα απασχολεί όλους τους ανθρώπους σε καθημερινή βάση. Ο ρόλος της οικονομίας ήταν, είναι και θα είναι ιδιαίτερα σημαντικός αφού η ίδια επιδρά σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο λειτουργίας των κρατών, των θεσμών και των κοινωνιών γενικότερα. Σήμερα έχει δημιουργηθεί μια “νέα οικονομική πραγματικότητα” στην οποία είναι απαραίτητο να μπορούν να ανταποκριθούν μικροί και μεγάλοι. Και τι αποτελεσματικότερο από το να ξεκινήσει η εμπλοκή των ατόμων σε τέτοια ζητήματα ήδη από το σχολικό περιβάλλον;
Με το να γίνει κάτι τέτοιο πράξη, οι μαθητές θα είναι σε θέση να λαμβάνουν πρωτοβουλίες και ρίσκα σε οικονομικά θέματα όπως είναι η επιχειρηματικότητα και η γενικότερη διαχείριση του χρήματος και των οικονομικών πόρων. Και αν κάτι τέτοιο ξεκινήσει από τον οικονομικό τομέα διόλου απίθανο θα ήταν να τονώσει την αυτοπεποίθηση τους και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας. Ακόμα, η εκμάθηση της αξίας αλλά και των μεθόδων αποταμίευσης θα μπορούσαν να συνδράμουν στο να καλλιεργηθούν υπεύθυνοι πολίτες οι οποίοι θα επενδύουν συνειδητά και όχι άσκοπα το εισόδημά τους. Πολύ σημαντικό θα ήταν, τέλος, να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν έννοιες όπως είναι η προσφορά, η ζήτηση, ο πληθωρισμός, ο τόκος, το επιτόκιο, κ.ά οι οποίες έχουν εκτεταμένη καθημερινή χρήση και είναι αναγκαίες για τη λειτουργία τόσο της οικονομίας όσο και της κοινωνίας.
Τι χρειάζεται για να είναι επιτυχής μια τέτοια αλλαγή;
Όλα τα παραπάνω, είναι εύλογο πως απαιτούν τη διαμόρφωση ενός νέου αναλυτικού προγράμματος σπουδών. Το συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα χρειάζεται να παρέχει τα απαραίτητα χρονικά περιθώρια προκειμένου να αφομοιωθούν από τους μαθητές οι προαναφερθείσες οικονομικές έννοιες αλλά και να αναπτυχθούν οι αντίστοιχες ικανότητες που συνδέονται με τη συμπεριφορά του καταναλωτή, την επιχειρηματικότητα και την ιδιότητα του πολίτη γενικότερα. Ακόμα, ιδιαίτερα σημαντικό είναι να αντιμετωπίζονται τα οικονομικά μαθήματα με την αρμόζουσα σοβαρότητα και όχι ως μαθήματα δευτερευούσης σημασίας τα οποία απασχολούν απλώς το πλεονάζον προσωπικό που υπάρχει στα σχολεία. Μάλιστα, χρειάζεται να δίνουν περισσότερη έμφαση στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία και την “παπαγαλία” που αυτή συνεπάγεται και που παρατηρείται σε πολλά από τα μαθήματα που ήδη διδάσκονται.
Πηγές:
Δελιοτζάκη, Αθανασία (2022). ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (αδημοσίευτη πτυχιακή εργασία). Κοζάνη: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Β/θμια Εκπαίδευση: Εισαγωγή μαθημάτων οικονομικής παιδείας. Ανακτήθηκε από: https://www.e-evros.gr/gr/eidhseis/3/b-8mia-ekpaideysh-eisagwgh-ma8hmatwn-oikonomikhs-paideias/post27108
