Εδώ και δεκαετίες, το όνομα «Yuri Gagarin» έχει μείνει ανεξίτηλο στο χρόνο ως ο πρώτος άνθρωπος που στάλθηκε με επιτυχία στο φεγγάρι και επέστρεψε σώος. Αυτό που δε γράφεται, ωστόσο, δίπλα του είναι το όνομα εκείνου που πέταξε πριν από αυτόν. Ο Vladimir Komarov ήταν μέλος της ομάδας του Gagarin που θα στελνόταν στο διάστημα. Προτίμησε να σταλεί ο ίδιος αντί για τον καλό του φίλο, Gagarin, στην πρώτη διαστημική προσπάθεια της Σοβιετικής Ένωσης. Ένα ταξίδι που όλοι γνώριζαν πως δεν είχε επιστροφή.
Ο Komarov γεννήθηκε στη Μόσχα, στις 16 Μαρτίου του 1927. Οι σπουδές του κόπηκαν απότομα στη μέση, λόγω του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ωστόσο, αυτό δεν τον σταμάτησε. Το 1942, και σε ηλικία δεκαπέντε ετών, γράφτηκε στη «Πρώτη Ειδική Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας» της Μόσχας. Εκεί εκπαιδεύτηκε ως πιλότος και αποφοίτησε με επαίνους. Το 1946, ο Komarov ολοκλήρωσε το πρώτο έτος εκπαίδευσης στην Ανώτατη Σχολή Αεροπορικών Δυνάμεων Chkalov στο Borisoglebsk και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Bataisk. Το 1949 αποφοίτησε ως πιλότος και προάχθηκε στο αξίωμα του υπολοχαγού της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Το 1952 έγινε ανώτερος υπολοχαγός και κύριος πιλότος στο 486 ο Τάγμα Αεροσκαφών της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί παρέμεινε για δύο χρόνια, καθώς προτίμησε να γυρίσει πίσω στο πανεπιστήμιο για να γίνει μηχανικός. Φοίτησε στη N.E. Ακαδημία Μηχανικών Πολεμικής Αεροπορίας Zhukovsky. Όταν αποφοίτησε προάχθηκε σε ανώτερο μηχανικό-υποπλοίαρχο και αργότερα έγινε πιλότος δοκιμών στο Κεντρικό Ινστιτούτο Επιστημονικής Έρευνας στο Chkalovsky.
Το 1959, ο Komarov έγινε μηχανικός-καπετάνιος και εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Air Force Group One» ως υποψήφιος κοσμοναύτης. Αν και δεν πληρούσε τα κριτήρια ένταξης σε ηλικία, ύψος και βάρος, ο Komarov έγινε δεκτός λόγω της εμπειρίας του. Στα 32 του χρόνια, ξεκίνησε την εκπαίδευση σε συνδυασμό με τις ακαδημαϊκές του σπουδές, αλλά μια εγχείρηση ρουτίνας, στην οποία είχε υποβληθεί, θα καθυστερήσει την σωματική εκπαίδευσή του. Το 1961 ξεκινά, επισήμως, τις πρώτες πτήσεις και ένα χρόνο μετά θα βρεθεί στο Top 3 των διασημότερων κοσμοναυτών.
Ο Komarov παρουσίασε μια ανωμαλία στην καρδιά του και έτσι οι αρμόδιοι τον έβγαλαν από το πρόγραμμα. Αντικαταστάθηκε από τον Boris Volynov. Μετά από επίμονες προσπάθειες, ο Komarov τους έπεισε πως μπορούσε να συνεχίσει στο πρόγραμμα και εκείνοι του επέτρεψαν να επιστρέψει στην εκπαίδευση. Τον Απρίλιο του 1964 ήταν έτοιμος να πετάξει. Τον Μάιο του ίδιου έτους, μια πολυμελή ομάδα συστάθηκε, με το όνομα «Voskhod 1», που εισήγαγε μια σειρά από τεχνικές καινοτομίες στα διαστημόπλοια. Το 1964, πραγματοποίησε και ένα μικρό και σύντομο ταξίδι στο διάστημα. Η αποστολή τέθηκε με επιτυχία και ο ίδιος έγινε συνταγματάρχης.
Τον επόμενο χρόνο, ο Komarov μαζί με τον Yuri Gagarin και τον Alexei Leonov, εντάχθηκαν στο πρόγραμμα «Soyuz 1», που θα έστελνε τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα. Ένα διαστημόπλοιο με έναν κοσμοναύτη θα εκτοξεύονταν στο διάστημα, θα έκανε τον γύρο της Σελήνης και θα επέστρεφε πίσω. Το 1967, ο Komarov επιλέγεται ως κυβερνήτης του σκάφους, με τον Gagarin ως εφεδρικό κοσμοναύτη του. Ήξεραν, όμως, πως το σκάφος είχε σοβαρά προβλήματα ασφαλείας. Αν αρνιόταν να πετάξει ο ίδιος, οι αρμόδιοι θα έστελναν μόνο του τον Gagarin. Για να προστατέψει τον φίλο του από βέβαιο θάνατο, ζητά να σταλεί μόνος του. Ζητά, ακόμη, αν κάτι πάει στραβά, να κηδευτεί με ανοιχτό φέρετρο ώστε η σοβιετική ηγεσία να μπορούσε να δει τι είχαν κάνει.
.jpg)
Στις 24 Απριλίου του 1967, θα εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο του Baikonur. Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Ο Komarov εκτοξεύτηκε με επιτυχία και εκτέλεσε την πορεία του. Έπειτα από 16 περιστροφές γύρω από τη Σελήνη, ο Komarov επιχείρησε να μπει στην ατμόσφαιρα αλλά απέτυχε. Ο Komarov διατάχθηκε να αναπροσανατολίσει το σκάφος χρησιμοποιώντας τους αισθητήρες ροής ιόντων στις τροχιές 15 έως 17. Οι αισθητήρες ιόντων απέτυχαν. Ο Komarov δεν είχε αρκετό χρόνο για να επιχειρήσει μια χειροκίνητη επανένταξή του μέχρι την τροχιά 19. Ο χειρωνακτικός προσανατολισμός στηρίχθηκε στη χρήση της εξοπλισμένης συσκευής Periscope Vzar, αλλά για να γίνει αυτό, ο Komarov έπρεπε να δει τον Ήλιο.
Για να φτάσει στην καθορισμένη περιοχή προσγείωσης στο Orsk, το retro-fire έπρεπε να βρίσκεται στη νυχτερινή πλευρά της Γης. Ο Komarov προσανατολίζει το διαστημικό σκάφος χειροκίνητα στην πλευρά της Γης που είχε μέρα και έπειτα χρησιμοποίησε την γυροπλακέτα, ως αναφορά για να μπορεί να προσανατολίσει το σκάφος για μια νυχτερινή retro-fire. Εκτελεί άλλες δύο περιστροφές και επιχειρεί νέα διείσδυση. Αυτή τη φορά τα καταφέρνει. Η μοιραία επιπλοκή ήρθε τη στιγμή που βρισκόταν σε απόσταση μόλις 7 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε και το διαστημόπλοιο συνετρίβη με μεγάλη ταχύτητα στο έδαφος. Για άγνωστους λόγους δεν κατάφερε να χρησιμοποιήσει το σύστημα αυτόματης εκτόξευσης του καθίσματος του.
Το σκάφος του Komarov θα συγκρουστεί στην επιφάνεια της Γης με τεράστια δύναμη και έπειτα θα τυλιχθεί στις φλόγες. Μόνο συντρίμμια και στάχτες απέμειναν για να πουν την ιστορία. Μια ιστορία για την οποία, ο Gagarin, θα πει πως όλοι οι μηχανισμοί του διαστημοπλοίου και οι πιο προσεκτικοί έλεγχοι της δοκιμής, δε μπόρεσαν να τους προειδοποιήσουν για την συνάντησή τους με το άγνωστο. Τους δίδαξαν μονάχα πόσο επικίνδυνο είναι το μονοπάτι προς το διάστημα, δίνοντας τους θάρρος.
Ο κοσμοναύτης Vladimir Komarov ενταφιάστηκε στο τείχος του Κρεμλίνου, στις 26 Απριλίου 1967. Το σοβιετικό κράτος τίμησε, έτσι, ένα από τα σύμβολα της ισχύος του. Ένα σύμβολο, που ήταν και από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της, αν όχι ένα από τα εγκλήματα της. Ήταν, άλλωστε, μια «μικρή», στολισμένη με βραβεία και διακρίσεις, θυσία στο όνειρο τους για το διάστημα.
Πηγές:
Heroes of Space: Vladimir Komarov, Did this Soviet cosmonaut crash back to Earth screaming in rage at his superiors? Ανακτήθηκε από spaceanswers.com
Vladimir Mikhaylovich Komarov, SOVIET COSMONAUT. Ανακτήθηκε από britannica.com
Vladimir Komarov the man who fell from space 1967 – his spacecraft hit the earth with the force of a meteorite. Ανακτήθηκε από thevintagenews.com
