Τα Χριστούγεννα είναι εποχή του χρόνου, που όλοι γινόμαστε σαν τα παιδιά πιο χαρούμενοι, πιο ανθρώπινοι. Ξεφεύγουμε για λίγο από τους γρήγορους ρυθμούς και την τρέλα της καθημερινότητας και η ζωή μας υιοθετεί ένα πιο εορταστικό και χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Είναι η εποχή του χρόνου, που δίνουμε και παίρνουμε αγάπη, που βοηθάμε τον συνάνθρωπο, που είμαστε πιο χαρούμενοι και με ζεστή καρδιά.
Το ίδιο συμβαίνει και τα Χριστούγεννα, όταν υπάρχει πόλεμος. Ακόμα και σε αυτές τις πιο απάνθρωπες στιγμές της ανθρώπινης ζωής και ιστορίας, υπάρχει λίγη ανθρωπιά τα Χριστούγεννα, την εποχή της αγάπης. Και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον πιο φονικό της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι εκείνη την εποχή, που γινόταν, οι εχθροί άφησαν τα όπλα τους κάτω και έδωσαν τα χέρια.
Αυτή η εικόνα, που έχει ληφθεί σε μία από τις δυσκολότερες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, δεν μπορεί να μας περάσει απαρατήρητη. Γνωρίζοντας την ιστορία της δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε δέος και συγκίνηση, αλλά και μία ελπίδα για την ανθρωπότητα. Τέτοια ιστορικά αρχεία είναι ανεκτίμητοι θησαυροί και πρέπει να τα φυλάμε και να τα προστατεύουμε και ν’ αποτελούν σχολείο για τις επόμενες γενιές. Γιατί, πολιτισμός είναι και να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και οι χώρες, οι κυβερνήσεις και οι πολίτες να παλεύουν μαζί για ένα καλύτερο αύριο ειρηνικά και ανθρώπινα.
Τα Χριστούγεννα του 1914 γράφτηκε στην ιστορία η ανακωχή εκατομμύρια Γερμανών, Γάλλων και Βρετανών στρατιωτών στο μέτωπο. Βγήκαν από τα χαρακώματα, έδωσαν τα χέρια και για μία ημέρα έκαναν εορταστική ανακωχή. Άφησαν στην άκρη τις διαφορές τους, τις εθνικότητες τους, τις εντολές των στρατηγών τους και όσα τους χώριζαν και ενώθηκαν. Ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον «Καλά Χριστούγεννα» και τραγούδησαν όλοι μαζί την «Άγια Νύχτα», έπαιξαν ποδόσφαιρο και αντάλλαξαν δώρα, ό,τι μπορούσε να είχε πάνω του ο καθένας, όπως τσιγάρα, λίγο κρυμμένο κονιάκ και κουμπιά από τις χλαίνες τους. Ο Κουρτ Τσέμις σε μία αφήγησή του για τον πόλεμο είπε επίσης πως στα χαρακώματα είχαν τοποθετήσει γιορταστικά δεντράκια και κεριά, κάτι που γαλήνεψε τις καρδιές και έκανε χαρούμενους όλους τους στρατιώτες.
Μία αυθόρμητη, αλλά άκρως ανθρώπινη κίνηση αγάπης τα Χριστούγεννα, κατά την διάρκεια ενός από τους πιο φρικτούς πολέμους της ανθρώπινης ιστορίας, μας δίνει την ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας και δεν θα πρέπει να την ξεχνάμε!
