Η σημασία της αδελφικής σχέσης
«Οι πρώτοι μας φίλοι, οι σταθεροί συμπαραστάτες μας αλλά και εκείνοι με τους οποίους τσακωνόμασταν σε μόνιμη βάση. Βέβαια γνωρίζοντας καλά πως το επόμενο λεπτό θα παίζαμε και πάλι μαζί». Μία αρκετά περιεκτική περιγραφή για τα πρόσωπα εκείνα, τα αδέλφια μας, που διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην παιδική μας ηλικία.
Το παιδί, μεγαλώνοντας μαζί με ένα άλλο, μαθαίνει αρχικά την έννοια της συναναστροφής με άλλους ανθρώπους. Ειδικά για τα αδέρφια με μικρή διαφορά ηλικίας, ο αδελφός ή η αδελφή αποτελούν την πρώτη τους παρέα. Είναι, δηλαδή, το άτομο που θα παίζουν σε καθημερινή βάση και θα μοιράζονται την καθημερινότητά τους. Κατανοούν, λοιπόν, σύντομα πως δεν είναι μόνο εκείνα τα οποία έχουν ανάγκες και απαιτήσεις. Αντίθετα, υπάρχει και κάποιος άλλος μέσα στο σπίτι τον οποίο πρέπει να συνυπολογίζουν αφήνοντας πίσω τα πείσματα και τον εγωισμό τους.
Βέβαια, στις περισσότερες περιπτώσεις, παρατηρείται πως τα αδέλφια συνενώνουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να πετύχουν κοινούς στόχους. Μοιράζονται «μυστικά», αλλά και προφυλάσσουν το ένα το άλλο σε περίπτωση που κάτι τέτοιο χρειαστεί. Ειδικά στην περίπτωση που πρόκειται να «αντιταχθούν» στους γονείς τους ακόμα και για τους πιο ασήμαντους λόγους. Καλλιεργούνται, θα έλεγε κανείς, οι έννοιες της αλληλεγγύης και της ομαδικότητας από τα πρώτα στάδια της ζωής τους. Το σπουδαίο αυτής της διαδικασίας είναι πως πραγματοποιείται, σχεδόν εξ ολοκλήρου, ασυναίσθητα.
Μία ιδιόμορφη σχέση
Γνωρίζοντας ότι υπάρχει ένα στήριγμα και μία βοήθεια ό,τι και αν συμβεί, κάθε βήμα και πρωτοβουλία γίνεται πιο αποφασιστικά. Η αδελφική σχέση πρόκειται, θα έλεγε κανείς, για μία «φιλία εξ αίματος». Οι τριβές και οι ρήξεις είναι αδιαμφισβήτητα μέσα στο πρόγραμμα, όπως και σε κάθε άλλη ανθρώπινη σχέση με μία βέβαια μικρή ιδιομορφία. Ειδικά στις μικρότερες ηλικίες, η έννοια της συγχώρεσης γίνεται σχεδόν αυτόματα. Το γεγονός αυτό ανάμεσα στα αδέλφια φαντάζει ακόμα πιο απλό. Απόδειξη αυτού κρίνεται η πασίγνωστη έκφραση «το αίμα νερό δε γίνεται», η οποία αντικατοπτρίζει το είδος του «δεσίματος» που έχουν τα αδέλφια μεταξύ τους.
Διαφορετικοί χαρακτήρες – Διαφορετικές σχέσεις
Βέβαια, δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε για έντονο ανταγωνισμό στις αδελφικές σχέσεις αλλά και έντονους καυγάδες. Ακόμη, οι έντονες αλλά διαφορετικές προσωπικότητες μπορεί να μετατρέψουν ένα σπίτι σε «εμπόλεμη ζώνη». Ίσως, ακόμη, τα αδέρφια να μην καταφέρουν να «συναντηθούν» κάπου αλλά και να ακολουθήσουν αντίθετες κατευθύνσεις στη διάρκεια της ζωής τους. Χωρίς αυτό να αποτελεί ένδειξη μίας προβληματικής εξέλιξης, μπορεί να αποφευχθεί με σωστή καθοδήγηση και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Ο ρόλος του γονέα
Είναι ιδιαίτερα σημαντικός, όπως καταλαβαίνουμε, ο ρόλος του κάθε γονέα. Σκοπός του θα πρέπει να είναι να αντιμετωπίζει εξίσου το κάθε παιδί και να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες του χωρίς υπερβολικές θετικές ή αρνητικές εκδηλώσεις στη συμπεριφορά του. Η συζήτηση θα πρέπει σίγουρα να αποτελεί τον κυρίαρχο τρόπο επίλυσης προβλημάτων μέσα σε ένα σπίτι. Όλες οι καταστάσεις θα εξομαλύνονται και έτσι θα αποφεύγεται ο στιγματισμός ή οι έντονες απογοητεύσεις.
Η παιδική ηλικία, σίγουρα, διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στην εξέλιξη των ανθρώπων. Τα παιδικά βιώματα επιδρούν πολύ συχνά στην ενήλικη ζωή του ατόμου. Η συμβίωση με έναν αδερφό ή μία αδερφή βοηθά το παιδί σε μεγάλο βαθμό να διαμορφώσει την προσωπικότητά του και να μεταβεί ομαλά, με τα κατάλληλα εφόδια, από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.
