Πώς φαίνεται το προσωπικό στυλ μέσα στο σπίτι μας
Η διακόσμηση του σπιτιού, του δωματίου ή ακόμη και του επαγγελματικού μας χώρου είναι προσωπική υπόθεση. Το κάθε άτομο, ανάλογα με την προσωπικότητά του, το γούστο του, αλλά και τον τρόπο που ζει, έχει διαμορφωμένα στάνταρ για τα πράγματα που τον περιβάλλουν και του ανήκουν. Τα πράγματα αυτά ξεκινούν από μικρά και καθοριστικά για την εικόνα του, όπως το χρώμα των μαλλιών, την επιλογή των ρούχων και των αξεσουάρ και διευρύνονται και στο προσωπικό του χώρο του.
Η προσωπική πινελιά του καθενός, ανεξάρτητα με το αν αναφερόμαστε σε μία ισχυρή προσωπικότητα ή όχι, έχει το δικό της αντίκτυπο στον καθορισμό και το στυλ του σπιτιού του ατόμου. Αυτό συμβαίνει στα σπίτια που διακοσμούνται βασισμένα σε μία κεντρική ιδέα και ύφος, αλλά και σε αυτά όπου δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση εξ αρχής. Ασυναίσθητα, ακόμη κι εάν δεν ενδιαφέρεται κάποιο άτομο για το πως “φαίνεται” ο χώρος του, του δίνει ένα προσωπικό στίγμα. Το στίγμα αυτό, μπορεί αναφέρεται στο το χρώμα των τοίχων, ή και την επιλογή του κάθε διακοσμητικού.
Το προσωπικό στυλ και στη “μη” διακόσμηση του σπιτιού
Σαφώς, το προσωπικό στυλ του καθενός εκφράζεται και στα σπίτια τα οποία έχουν διακοσμηθεί από ειδικό. Αυτό συμβαίνει καθώς και πάλι, η γενική ιδέα της διαμόρφωσης του χώρου είναι το ζητούμενο του εκάστοτε πελάτη. Ακόμη και η μη τοποθέτηση διακοσμητικών ή η περιορισμένη χρήση τους, είναι μία άποψη. Κατατάσσεται ακόμη και ως ένας τρόπος έκφρασης των χαρακτηριστικών, της προσωπικότητας του οικοδεσπότη. Για παράδειγμα, ένα άτομο πολύ πρακτικό θα έχει στο σπίτι του τα απολύτως απαραίτητα που διευκολύνουν και τη καθημερινότητά του.
Ακόμη, ένα άτομο που έχει επιλέξει μία μίνιμαλ διακόσμηση δε σημαίνει πως δεν έχει γούστο ή φαντασία. Η μίνιμαλ διακόσμηση, πέρα από την πρακτικότητα που προσφέρει στη χρήση του χώρου, βοηθάει και στη καθαρότερη σκέψη. Συντελεί στην διατήρηση της ηρεμίας του ατόμου, καθώς δεν υπάρχουν πολλές- περιττές πληροφορίες στο χώρο γύρω του. Για το λόγο αυτό, ακόμη και σε μεγάλα σπίτια συναντάμε πολλές φορές τα βασικά έπιπλα με λίγα ή καθόλου διακοσμητικά αντικείμενα.
Οικονομική δυνατότητα vs προσωπικού γούστου στη διακόσμηση
Πολλές φορές συγχέονται οι επιλογές των ατόμων ως προς τα υλικά πράγματα με την οικονομική τους δυνατότητα. Η οικονομική άνεση φυσικά και κατέχει σημαντική θέση στις ποιότητες, στις επωνυμίες και στις ποσότητες των αντικειμένων που μπορεί να “αγοράσει” ο καθένας. Το προσωπικό γούστο όμως είναι αυτό που δίνει μεγαλύτερο χαρακτήρα στα πράγματα, από ότι η τιμή τους. Ένα σπίτι, ένα ντύσιμο ή ακόμη και ένα χτένισμα στα μαλλιά, δεν φαίνεται ωραίο μόνο όταν είναι ακριβό. Τα χρήματα αυξάνουν τις επιλογές του καθενός, αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν το στυλ του. Η υποκειμενική κρίση “φωνάζει”, μέσα από όλες μας τις επιλογές και κυρίως στα υλικά πράγματα, τα οποία είναι και ορατά. Έτσι, τα άτομα που έχουν τάση να διακοσμούν πολύ ή λίγο τον εαυτό τους ή το χώρο τους, δε θα επηρεαστούν ούτε θα περιοριστούν από την οικονομική τους δυνατότητα.
Η επιλογή της υπερβολής ή της λιτότητας στη διακόσμηση
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συναντήσουμε σπίτια με πολλά ακριβά διακοσμητικά. Μπορεί βέβαια, αυτό να σχετίζεται με τη ματαιοδοξία, την υπερβολή ή και την καταναλωτική μανία του ατόμου. Επίσης και σπίτια που ανήκουν σε οικογένειες με μικρότερες οικονομικές δυνατότητες, συχνά είναι υπερφορτωμένα σε σχέση με σπίτια πλουσίων οικογενειών. Βέβαια, αυτό πηγάζει και από την ανάγκη των ατόμων να “φυλάν” όλα τα αντικείμενα “μήπως” τα χρειαστούν στο μέλλον. Σε αντίθεση τα άτομα που δεν έχουν οικονομικές ανησυχίες δε σκέφτονται τόσο τη μελλοντική χρήση των αντικειμένων, καθώς μπορούν να πάρουν εύκολα καινούρια.
Και στις δύο περιπτώσεις, μπορούμε να αντιληφθούμε εύκολα πως αυτό που καθορίζει το αποτέλεσμα είναι οι προσωπικές σκέψεις. Οι διαθέσεις, ή ακόμη και οι φιλοδοξίες και οι φοβίες του καθενός φαίνονται από μια ματιά στον προσωπικό του χώρο. Τα έντονα ή τα απαλά χρώματα, τα ψεύτικα ή τα αληθινά λουλούδια, τα μοντέρνα ή τα κλασσικά έπιπλα είναι επιλογές του μυαλού και των συναισθημάτων. Τα χρήματα, λίγα ή πολλά, είναι αυτά που λειτουργούν απλώς ως το μέσο υλοποίησης και έκφρασης των ατομικών μας επιλογών.
