Τι είναι η Εφηβεία
Εφηβεία είναι το διάστημα εκείνο, λίγο πριν τα έντεκα έτη ως τα δεκαεφτά, όπου το άτομο περνάει από την παιδική ηλικία στην ενήλικη. Στην μεταβατική αυτή περίοδο της εφηβείας, ο άνθρωπος αναπτύσσεται σωματικά, γνωστικά και συναισθηματικά. Βιώνει κοινωνικές αλλαγές οι οποίες συμβάλλουν σημαντικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του. Την εφηβεία συνοδεύει πάντα η ανησυχία ως προς τον έλεγχο και την αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας.
Στο σημείο όπου η παιδικότητα περνάει στη φάση της ενηλικίωσης, με όλες αυτές τις πληροφορίες , την ευκολία , την ταχύτητα και την απρόσωπη επαφή, τα παιδιά έχουν μια αμφιθυμία για το αν πρέπει να μεγαλώσουν ή να παραμείνουν μικρά.
Χαρακτηριστικά της εφηβείας
Ένα από τα γενικά χαρακτηριστικά της εφηβείας είναι η «άρνηση». Στην προσπάθεια του ο έφηβος να διαφοροποιηθεί από το περιβάλλον του, παύει να είναι υπάκουος. Η επιθυμία του για απεξαρτοποιήση, τον οδηγεί στην αντίδραση. Οι ίδιοι οι γονείς και ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία που ζούμε, προσφέρουν στα παιδιά τους μια τέτοιου είδους αγάπη, που τα καθιστά στη κυριολεξία ανάπηρα στο ν’ αναλάβουν ευθύνες.
Αυτή η αγάπη κρατάει τους έφηβους σε μια κατάσταση παιδικής διάστασης. Ένας μικρός κυρίαρχος, που επιθυμεί μόνιμα την εκπλήρωση των επιθυμιών του, χωρίς να κάνει προσπάθεια για να αποκτήσει κάτι. Όντας εύθικτος, υπερευαίσθητος, πεισματάρης, ισχυρογνώμων και πολλές φορές δειλός, νιώθει την ανάγκη για απομόνωση.
Σε μια κοινωνία η οποία σπρώχνει τα άτομα να είναι ανώριμα, έχοντας τα πάντα στη διάθεση τους 24 ώρες το 24ωρο, είναι πολλοί οι γονείς που προβληματίζονται και ανησυχούν, πώς θα μεγαλώσουν υγιής χαρακτήρες και ανεξάρτητα παιδιά με αυτοπεποίθηση.
Έλλειψη επικοινωνίας και διαδίκτυο
Η σημερινή κοινωνία εν έτη 2023 είναι έτσι δομημένη ώστε να προσφέρει την άμεση και χωρίς καθόλου κόπο ευχαρίστηση. Σε αυτό βοηθάει πολύ το διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης, καθώς η αλληλεπίδραση των παιδιών μεταξύ τους και με τους άλλους μέσω αυτού, έχει γίνει πανάκεια. Η τεχνολογία προσφέρει άπλετα την ικανοποίηση στα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία.
Τα ερεθίσματα είναι τέτοια που η δημιουργικότητα, η έκφραση, ο ρομαντισμός και η φυσικής παρουσίας σύνδεση έχουν αντικατασταθεί μ΄ένα έτοιμο φαγητό. Όλα στο πιάτο, χωρίς καμία συγκίνηση, χωρίς καμία διεκδίκηση.
Γιατί να μπω στο κόπο;
Η προσφορά είναι έναντι της ζήτησης. Υπάρχει ένα τεράστιο ποσό πληροφοριών διαθέσιμο γύρω μας, το οποίο ψυχαγωγεί, κρατάει παρέα στον οποιοδήποτε και προσφέρει συνεχώς ευχαρίστηση.
Ο φόβος της ενηλικίωσης
Το δίλημμα του να μεγαλώσω ή να παραμείνω μικρός, κυρίως συναισθηματικά, βρίσκει απάντηση στην ελευθερία από τον φόβο.
Ποιόν φόβο;
Toν φόβο που μου δημιουργεί η ανάγκη, η οποία με κρατάει δέσμιο των επιθυμιών μου. Οτιδήποτε υπάρχει εκεί έξω στον κόσμο, αντικατοπτρίζει ό,τι υπάρχει μέσα μου.
Τι επιλέγω λοιπόν να δω;
Τι επιλέγω να επιθυμώ;
O φόβος του να μη μεγαλώσω, είναι ένας πολύ εσωτερικός φόβος. Ο τρόπος για να τον αντιμετωπίσει κανείς είναι να τον δει.
Τι σημαίνει να τον δει;
Ο στόχος είναι το παιδί να διδαχθεί και να καθοδηγηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνει ικανό, να βγει στον κόσμο με εφόδια, όντας ένας υπεύθυνος ενήλικας. Ως γονιός δεν πρέπει να δεσμεύω το παιδί μου σ ‘έναν τεχνητό κόσμο ή σ ‘ένα «μετά» ή «δεν μπορώ τώρα», με τη δικαιολογία ότι δεν έχω χρόνο επειδή πρέπει να επιβιώσω. Είναι δύσκολο το «επάγγελμά του γονέα», ταυτόχρονα όμως δεν παύει να είναι και ένα απαιτητικό «λειτούργημα».
Τα παιδιά έχουν ανάγκη από μια αγκαλιά, ένα φιλί, λόγια ενθάρρυνσης, υγιή όρια και ένα περιβάλλον συναισθηματικής ασφάλειας με συμμετέχοντες το πρώτο τους παράδειγμα, τους γονείς τους.
Στα παιδιά και ειδικά στην εφηβεία, τα λόγια τις περισσότερες φορές κωφεύουν.
Στην ψυχή ενός παιδιού μιλάνε οι πράξεις.
