Γυναίκα…γυναίκα μάνα, γυναίκα εργαζόμενη, γυναίκα σύζυγος, γυναίκα νοικοκυρά…γυναίκα με τόσους πολλούς, διαφορετικούς και πολύπλοκους ρόλους μέσα στην καθημερινότητά της! Μια γυναίκα, λοιπόν, μέσα στα πλαίσια αυτής, όχι και τόσο υγειούς, της κοινωνίας στην οποία όλοι ζούμε, καλείται να ανταποκριθεί αποτελεσματικά και να φέρει εις πέρας όλους τους καθημερινούς στόχους που πρέπει να εκπληρώσει από τους ενεργούς ρόλους της.
Στις παλαιότερες κοινωνίες, η γυναίκα συναντάται μόνο στο σπίτι, όπου η μοναδική της αρμοδιότητα ήταν η ανατροφή των παιδιών και η ενασχόληση με τις δουλειές του σπιτιού και την φροντίδα της οικογένειας. Δεν είχε, δυστυχώς, δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην κοινωνική συναναστροφή, στην εργασία, στη λήψη αποφάσεων για τον τόπο της ή ακόμη και στην εύρεση τρόπων για την ενίσχυση της ψυχικής της ευημερίας.
Ωστόσο, με την πάροδο των χρόνων, στις σύγχρονες κοινωνίες πλέον, ο ρόλος της γυναίκας είναι πολυδιάστατος. Πολλές, πλέον, για εκείνη οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις της, έχοντας όλο αυτό σιγά σιγά αντίκτυπο στην ψυχολογία της. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των γυναικών εκείνων που εξαιτίας των πολλών ευθυνών που έχουν αναλάβει, παρατηρούνται να εμφανίζουν αρκετές ψυχοσωματικές και αυτοάνοσες διαταραχές στην υγεία τους.
Έτσι, λόγω αυτής της δύσκολης συνθήκης που ενδέχεται να βιώνει μια γυναίκα, μπορεί να την αποξενώνει σταδιακά από την οικογένειά της, προσπαθώντας διαρκώς να τα προλάβει όλα και να είναι αποδοτική. Επομένως, χάνει πολύτιμο χρόνο από τα παιδιά της και τον σύζυγό της περνώντας ελάχιστες στιγμές ξεγνοιασιάς και χαράς με τα πολυαγαπημένα της πρόσωπα. Ακόμη, παραμελεί συνεχώς τον εαυτό της και δε βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί ίσως με πράγματα και δραστηριότητες που θα ήθελε, γεγονός που της στοιχίζει αρκετά στην ψυχολογική και ψυχική της ισορροπία.
Συνεπώς, μπορεί η γυναίκα στη σύγχρονη κοινωνία να είναι μια πραγματική αγωνίστρια, υπηρετώντας με απίστευτο δυναμισμό και ζήλο όλους αυτούς τους δύσκολους και πολύπλευρους ρόλους τους οποίους κατέκτησε με τη βοήθεια πολλών αγώνων ισότητας και σεβασμού, όμως χάνεται μέσα στις πολλές ευθύνες που την έχουν κατακλύσει. Μοιάζει να μην απολαμβάνει, λοιπόν, την οικογενειακή θαλπωρή που μπορούσε να βιώσει στο έπακρο η γυναίκα παλαιότερα, μοιάζει να έχει ξεχάσει τη θηλυκότητά της και να αδυνατεί να διατηρήσει τις ουσιαστικές σχέσεις στη ζωή της (φιλικές, οικογενειακές, συζυγικές) απορροφημένη καθώς είναι από τους πολλαπλούς ρόλους της.
Άραγε, ποια γυναίκα να ήταν περισσότερο ευτυχισμένη;
Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες μαχήτριες, στις άρρωστες γυναίκες που παλεύουν καθημερινά με το χαμόγελο στα χείλη, στις φτωχές γυναίκες που προσπαθούν καθημερινά να προσφέρουν τα πάντα στις οικογένειές τους, στη μαμά μου και στην αδερφή μου…
