Τα κακοποιημένα παιδιά «γεννήθηκαν» από κακοποιημένους γονείς. Έτσι λοιπόν το μίσος γίνεται το αποτέλεσμα μιας βαριάς αγανάκτησης που ένιωσαν οι γονείς ή έστω ένας από αυτούς όντας παιδί, το οποίο μετέδωσαν ασυνείδητα και στα παιδιά τους. Αυτή στιγμή υπάρχουν παιδιά σε όλο τον κόσμο που κακομεταχειρίζονται είτε λεκτικά είτε σωματικά από τοξικούς γονείς. Οι λόγοι περικλείονται συνήθως από έναν χαμηλό βαθμό σε κάποιο μάθημα του σχολείου ή ακόμα και για μια παρασπονδία στο σπίτι. Αυτές οι κινήσεις μιας μερίδας γονέων θα έπρεπε να μας προβληματίζουν όχι μόνο σε ανθρώπινο επίπεδο αλλά και στο κοινωνικό.
Η τραγικότητα που διέπει το φαινόμενο αυτό είναι ότι μέσα στην άγνοιά τους οι γονείς δεν μπορούν να προβλέψουν το κακό που θα επέλθει. Κοιτούν να μορφώσουν καλά μυαλά και όχι υγιείς ψυχές. Όταν δεν εξηγούμε σε ένα παιδί την ουσιαστική έννοια του λάθους και αντί αυτού σπεύδουμε να το τιμωρήσουμε με προσβολές, λεκτική και σωματική βία, τότε το παιδί σταδιακά με τα χρόνια αρχίζει και εξελίσσεται σε έναν ενήλικα με βαριά ψυχολογικά τραύματα που μισεί τα λάθη του γιατί στην ουσία έμαθε να μισεί τον εαυτό του.
Η ψυχολογική οπτική της Alice Miller
Η Alice Miller, γνωστή για την προσφορά της στην ψυχαναλυτική παρατήρηση της εξέλιξης των παιδιών, υποστηρίζει ότι ένα παιδί που έχει υποστεί σωματική βία, ταπείνωση και εξευτελισμό καθαρά για λόγους ανατροφής και όχι για την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού από τους γονείς του, υιοθετεί σε πολύ μικρή ηλικία τον τραγικό κόσμο της βίας και του μίσους. Με αυτήν την ακραία και τραγική μορφή επικοινωνίας, οι γονείς καταδικάζουν όλο το δικαίωμα ενός παιδιού στο σεβασμό και την αληθινή αγάπη.
Τα πρώτα στάδια του μίσους
Τα πρώτα στάδια του μίσους πολύ πιθανό είναι να ξεκινούν από την βρεφική ηλικία. Ο θυμός είναι μια φυσική αντίδραση που έχει ένα βρέφος. Όταν δεν λάβει την κατάλληλη προσοχή κυρίως από τη μητέρα, όταν χρειάζεται γάλα ή είναι ενοχλημένο από το περιβάλλον, το βρέφος αισθάνεται ότι απειλείται. Έτσι είναι φυσικό αυτό που νιώθει να μετατραπεί σε θυμό. Γεννάται όμως έτσι το μίσος; Δεν υπάρχει ανησυχία εάν αντιδρά έτσι ένα βρέφος. Το μίσος χτίζεται σταδιακά από το οικογενειακό περιβάλλον, κυρίως κατ’ επανάληψη.
Εάν ο Γιώργος ή η Μαρία βιώνουν στο σπίτι βίαιες καταστάσεις από τους γονείς τους ή ακόμα και μεταξύ των γονιών, τότε έρχονται σε επαφή από πολύ νωρίς με το φαινόμενο αυτό. Το σπίτι λειτουργεί ως ο «πρώτος κόσμος» ενός παιδιού. Όταν η βία γίνεται συνήθεια, τότε υιοθετείται και στο ίδιο το παιδί με αποτέλεσμα να αντιγράψει συμπεριφορές και ενδεχομένως καταστάσεις όχι μόνο στο οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στο σχολικό και μετέπειτα στο κοινωνικό.
Οι παιδικές αναμνήσεις στην ενήλικη ζωή
Στην ενήλικη ζωή τους οι παιδικές αναμνήσεις εμφανίζονται συνήθως σε παρόμοιες στιγμές του παρελθόντος με το σήμερα. Αυτές ονομάζονται ασυνείδητες αναμνήσεις γιατί είναι αποθηκευμένες στον εγκέφαλο του ενήλικα. Το συναίσθημα που βίωσε στην παιδική του ηλικία είναι αδύνατον να ξεχαστεί. Τα παιδιά που διδάσκονται και βιώνουν το μίσος, όπως προβλέπουν αρκετοί παιδοψυχολόγοι μετατρέπονται σε ενήλικες με υψηλό σύνδρομο κατωτερότητας, ανασφάλειες, τοξική και χειριστική συμπεριφορά, εκρήξεις θυμού και ζήλειας, έντονη βιαιοπραγία και κατάθλιψη. Το πληγωμένο παιδί που κρύβεται μέσα τους χωρίς την ένταξη της ψυχοθεραπείας στην ζωή του, θα τον ωθήσει σε μια επικίνδυνη κατάσταση αυτοκαταστροφής του εαυτού τους.
