Η ανώριμη αγάπη
Η ωριμότητα είναι ένα εσωτερικό μεγάλωμα.
Η ωριμότητα είναι κάτι που φέρνεις στη ζωή σου, εσύ ο ίδιος.
Η ανώριμη αγάπη έχει άμεση σύνδεση με την εξάρτηση. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν αγάπη. Είναι ανάγκη. Χρησιμοποιώ τον άλλον ως μέσο για να τον χειραγωγώ, να τον εξουσιάζω έτσι ώστε να τον περιορίσω και να μην του επιτρέψω να αναπτυχθεί.
Πολλοί είναι εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι παραμένουν παιδιά για όλη τους τη ζωή. Δεν ωριμάζουν ποτέ. Μεγαλώνουν ηλικιακά αλλά δεν ωριμάζουν. Η ψυχολογία τους παραμένει εφηβική και πάντοτε χρειάζονται αγάπη.
Εξάρτηση
Η τρισδιάστατη υπόσταση της αγάπης και του έρωτα είναι η εξάρτηση, η ανεξαρτησία και η αλληλεπίδραση.
Η εξάρτηση είναι αυτή που συμβαίνει στη πλειονότητα των ζευγαριών. Ο άντρας είναι εξαρτημένος από τη γυναίκα και η γυναίκα είναι εξαρτημένη από τον άντρα. Ο ένας εκμεταλλεύεται τον άλλον, ο ένας εξουσιάζει τον άλλον, ο ένας περιορίζει τον άλλον, ο ένας μειώνει τον άλλον. Ως επί το πλείστον αυτό συμβαίνει στον κόσμο.
Ανεξαρτησία
Στη δεύτερη περίπτωση της ανεξαρτησίας ο έρωτας συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανεξάρτητα άτομα. Αυτό είναι κάτι που συναντάμε σπάνια, παρόλα αυτά και αυτή η δυνατότητα φέρνει δυστυχία. Υπάρχει μία συνεχής διαμάχη ανάμεσα στο ζευγάρι. Κανένας από τους δύο δεν είναι εφικτό να προσαρμοστεί, ούτε διατεθειμένος να συμβιβαστεί με τον άλλον. Η ελευθερία σε αυτή τη περίπτωση, μοιάζει περισσότερο με αδιαφορία.
Αλληλεπίδραση
Στην περίπτωση της αλληλεπίδρασης , δύο άνθρωποι ούτε ανεξάρτητοι ούτε εξαρτημένοι αλλά σε τρομερό συγχρονισμό συναντιούνται και τότε συμβαίνει η αγάπη. Μόνο σε αυτή την τρίτη δυνατότητα μπορεί να συμβεί αγάπη, γιατί ζει ο ένας με τον άλλον. Ζει μία ψυχή σε δύο σώματα. Αυτό το τρίτο κομμάτι είναι πνευματικό. Τα προηγούμενα δύο είναι απλώς διακανονισμοί. Κοινωνικοί, ψυχολογικοί και βιολογικοί διακανονισμοί.
Σε αγαπώ ή σε χρειάζομαι;
Η αγάπη είναι αφθονία, είναι να έχεις να δώσεις και μόνο ένας ώριμος άνθρωπος δίνει. Μόνο ένας συναισθηματικά ώριμα άνθρωπος μπορεί να δώσει. Όταν η αγάπη παύει να είναι ανάγκη αυτόματα παύει να είναι και εξάρτηση.
Σου έχει συμβεί να μισείς τον άνθρωπο που αγαπάς;
Ξέρεις γιατί;
Ο φόβος του να μην μείνεις μόνος σε αναγκάζει να υπομένεις στο όνομα της αγάπης τα πάντα. Ο αγαπημένος σου άλλος, είναι πλέον ο καθρέφτης της έλλειψης θάρρους και ευθύνης σου απέναντι στον ώριμο εαυτό σου. Στη κατάσταση της ανάγκης σου, όσες φορές και ν’ αλλάξεις σύντροφο απλά επαναλαμβάνεις την ίδια δυστυχία με διαφορετικό πρόσωπο. Διαιωνίζεις τη επιλογή σου γιατί πολύ απλά δεν ωρίμασες για να έχεις να δώσεις.
Από την ανωριμότητα στην ακεραιότητα
Ένας άνθρωπος παύει να είναι ανώριμος, τη στιγμή που αρχίζει να αγαπάει αντί να έχει ανάγκη να τον αγαπούν.
Ο ώριμος άνθρωπος είναι ακέραιος. Αισθάνεται ευγνωμοσύνη για αυτό που είναι. Έχει να δώσει γιατί είναι. Σε μία ώριμη σχέση ο ένας βοηθάει τον άλλον να είναι ελεύθεροι. Σε μία ώριμη σχέση ο ένας βοηθάει τον άλλον να αναπτυχθεί και ρέουν μαζί. Υπάρχει ομορφιά. Υπάρχει ελευθερία και η ελευθερία είναι η μεγαλύτερη αξία. Είναι πιο πάνω και από την αγάπη και από τον έρωτα. Η ωριμότητα είναι ελευθερία.
Η αγάπη ξεχειλίζει και σκορπίζεται στο χώρο.
Μόνο όταν αγαπάς μπορείς να δώσεις στους άλλους γιατί για να δώσεις προϋπόθεση είναι να έχεις και για να έχεις πρέπει να είσαι και τότε έχεις κερδίσει τη χαμένη σου αθωότητα.
Η ανώριμη αγάπη λέει «σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι».
Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ».(Fromm, Ε. 1978).
Πηγή: Osho (1999). Ωριμότητα. Αθήνα: Ρέμπελ.
Fromm, E. (1978). Η τέχνη της αγάπης. Αθήνα:Boukoumanis Editions
