Για αιώνες ολόκληρους, η Αφροδίτη θεωρούταν το ομορφότερο και λαμπρότερο ουράνιο σώμα με μια λάμψη που γοήτευε όλους όσους ατένιζαν τον ουρανό. Τα τελευταία, όμως, 50 χρόνια οι σύγχρονες διαστημοσυσκευές μάς απεκάλυψαν μία πραγματική κόλαση με επιφανειακή θερμοκρασία 480°C και ατμοσφαιρική πίεση 90 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Γης, η οποία ισοδυναμεί με την πίεση που υφίσταται σε βάθος 100 m σ’ έναν γήινο ωκεανό.
Η ατμόσφαιρα στην Αφροδίτη
Μία νέα ματιά στο υδρογόνο της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, τείνει να ανατρέψει μία δεκαετή υπόθεση που αφορά την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Σε μια αποπνιχτική ατμόσφαιρα που αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα, άζωτο και θειικό οξύ, οι επιστήμονες πίστευαν από καιρό ότι μία ατμοσφαιρική διατάραξη, θα δημιουργούσε ένα ομοιόμορφο μείγμα αερίων σε υψόμετρο περίπου 100 χιλιομέτρων. Έτσι ακριβώς, λειτουργεί στη Γη. Ωστόσο, τα δεδομένα από το διαστημικό σκάφος Messenger της NASA, δείχνουν ότι σε αυτό το μέρος της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, περιέχονται στρώματα με διαφορετικές συγκεντρώσεις αζώτου.
Η απροσδόκητη διαστρωμάτωση της ατμόσφαιρας στην Αφροδίτη , μπορεί να χρησιμεύσει ως μία προειδοποίηση στην αστρονομική κοινότητα, για την ανάλυση άλλων αστεριών. Λέει ο Patrick Peplowski, φυσικός στο τμήμα εφαρμοσμένης φυσική του πανεπιστημίου Johns Hopkins, στο Λόρελ. Σύμφωνα με τα νέα αποτελέσματα, προκύπτει πως οι παρατηρήσεις που συλλέγουμε για έναν πλανήτη, σαν την Αφροδίτη από το ανώτερο στρώματα της ατμόσφαιρας του, δεν σχετίζονται απαραίτητα με τις συνθήκες στην επιφάνειά του.
Τα νέα δεδομένα
Ο καθηγητής Patrick Peplowski, μαζί με τους φοιτητές του ανέλυσαν μετρήσεις νετρονίων που διαφεύγουν από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και δημιουργήθηκαν από το σκάφος Messenger. Τα νετρόνια παράγονται από γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες, οι οποίες χτυπούν αέρια στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης μεταξύ περίπου 60 και 90 χιλιομέτρων από το έδαφος. Δεδομένου ότι το άζωτο τείνει να απορροφά νετρόνια, ο αριθμός των νετρονίων, που διαφεύγουν αποκαλύπτει την περιεκτικότητα σε άζωτο.
Τα αέριο σε υψόμετρο από 60 έως 90 χιλιόμετρα πρέπει να περιέχει περίπου 5% άζωτο, για να δημιουργήσει τον αριθμό των νετρονίων που μετράται από το Messenger. Αντίθετα, οι διαστημικοί ανιχνευτές τη δεκαετία του 1970 μέτρησαν μια συγκέντρωση αζώτου περίπου 3,5% πιο κοντά στην επιφάνεια της Αφροδίτης, σε υψόμετρα κάτω από 45 χιλιόμετρα (SN: 12/16/78).
Δεν είναι ακόμη σαφές, γιατί το άζωτο στο maximum στρώμα της ατμόσφαιρας, είναι πιο άφθονο από ό, τι στο minimum. Το φαινομενικό χάσμα μεταξύ των στρωμάτων αζώτου, επικαλύπτεται με ένα πέπλο από σύννεφα διοξειδίου του θείου περίπου 50 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος, λέει ο Peplowski. «Αναρωτιέμαι αν είναι σύμπτωση, ή αν οι ίδιες διαδικασίες που σχηματίζουν αυτό το πέπλο είναι υπεύθυνες για το διαχωρισμό της κάτω και της ανώτερης ατμόσφαιρας.»
Πηγή: https://www.sciencenews.org/article/unlike-earth-venus-gases-atmosphere-are-not-uniformly-mixed
