Η Χιλή διαθέτει μια ιδιόμορφη προσωπικότητα που οφείλεται στο αχανές γεωγραφικό της πλάτος, στη διαφοροποίηση των κλιματολογικών της συνθηκών, στη φυσική της ποικιλομορφία, αλλά και στις φυλετικές και κοινωνικές της διαφορές. Μπορεί η δικτατορία να της άφησε τραύματα βαριά, αλλά με μετριοπάθεια και συνδιαλλαγή προσπαθεί να τα γιατρέψει.
Το μεγαλείο της φύσης υποκλίνεται στον εντυπωσιακό ορεινό όγκο των Άνδεων, το φυσικό σύνορο με την Αργεντινή, που το χειμώνα καλύπτεται από χιόνι και το καλοκαίρι χρωματίζεται από τη βλάστηση. Η στενή λωρίδα γης στα δυτικά της Λατινικής Αμερικής παρουσιάζει συνεχείς εναλλαγές φυσικού τοπίου, με αποτέλεσμα να συναντάμε στο Βορρά (στα σύνορα με το Περού) ερημικό και άνυδρο τοπίο και πρόκειται για περιοχές παραγωγής ορυκτού πλούτου, στις κεντρικές περιοχές μεσογειακό κλίμα, στο Νότο την Παταγονία με έντονες βροχοπτώσεις και δυτικά τον Ειρηνικό με τα τεράστια κύματα του. Κοιλάδες, λίμνες, στέπες κι ενεργά ηφαίστεια σχηματίζουν την πιο μεγαλειώδη εικόνα της φύσης σε όλο το μήκος της μαγευτικής Χιλής.
Η ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά των Ίνκας στο Βορρά και η επίδραση των Ισπανών και των άλλων Ευρωπαίων κατακτητών έδρασαν καταλυτικά στη διαμόρφωση της ταυτότητας των Χιλιανών. Άλλωστε, έχουν να καυχιούνται για τον Γκαμπριέλα Μιστράλ και τον Πάμπλο Νερούντα, κάτοχοι Νόμπελ Λογοτεχνίας και οι δύο.
Σαντιάγο
Πρωτεύουσά της είναι το Σαντιάγο, με τον πληθυσμό της να αγγίζει τον εντυπωσιακό αριθμό των 6 εκατομμυρίων. Θα μπορούσε να σημειώσει κανείς ότι ο αέρας που αποπνέει είναι κάθε άλλο παρά χιλιανός, καθομοιάζοντας περισσότερο σε ευρωπαϊκή πόλη. Στο Σαντιάγο βρίσκει κανείς από γυάλινους πύργους μέχρι οικοδομήματα του 16ου αιώνα, όπως η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου. Το κοσμοπολίτικο Σαντιάγο περιβάλλεται από κοιλάδες και λόφους με αμπελώνες, που εκτός από την ομορφιά του τοπίου προσφέρει και μια μεγάλη λίστα καλών κρασιών και το παραδοσιακό χιλιανό λικέρ Pisco. Αποτελεί την πόλη με τις περισσότερες εκκλησίες με ποικιλία στους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς στη Λατινική Αμερική σε μπαρόκ, νεοαναγεννησιακό, νεοκλασικό και νεογοτθικό ρυθμό.
Τον ευρωπαϊκό αέρα της μητρόπολης συνθέτουν το ιστορικό κέντρο στην Plaza de Armas, οι μεγαλοπρεπείς λεωφόροι, οι υπαίθριες αγορές, το Museo de Arte Precolombino (Μουσείο προ-Κολομβιανής Τέχνης), το βοτανικό και ζωολογικό κήπο.
Atacama
Στην άνυδρη έρημο της Atacama θα συναντήσεις οάσεις, λίμνες, βραχώδεις κοιλάδες και την ιστορία των Ίνκας να σε μαγεύει. Στο χωριό San Pedro de Atacama θα εντυπωσιαστείς από τα δείγματα της αρχιτεκτονικής των Ίνκας, τις λίμνες των υψιπέδων και την Κοιλάδα του Φεγγαριού. Θεωρείται –και όχι άδικα- η αρχαιολογική πρωτεύουσα της Χιλής, με περισσότερα από 300.000 ευρήματα ηλικίας άνω των 11.000 ετών.
Valle de la Luna
Η Κοιλάδα του Φεγγαριού μοιάζει ένα απόκοσμο και σεληνιακό τοπίο. Οι μεγάλες αμμώδεις εκτάσεις και οι πέτρινες επιφάνειες δίνουν την αίσθηση τοπίου ενός άλλου απόκοσμου πλανήτη και γι’ αυτό άλλωστε δόθηκε και η συγκεκριμένη ονομασία στην περιοχή. Αποτελεί κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα έντονων καιρικών συνθηκών, όπως ανέμων που παρασύρουν τόνους από άμμο και πλημμυρών.
Valparaiso
Το Valparaiso αγναντεύει αγέρωχο τον Ειρηνικό Ωκεανό και πρόκειται για το μεγαλύτερο λιμάνι της Χιλής. Χτισμένο πάνω σε απότομες πλαγιές λόφων και με περισσότερους από 40 πολύχρωμους λόφους (cerros) χαρακτηρίζεται για την μποέμικη φιλοσοφία του, τα πολύχρωμα αρχοντικά που διατηρούν τον αέρα ευημερίας του 19ου αιώνα και για την εκπληκτική θέα στα καταγάλανα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού. Συμπεριλαμβάνεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και η πόλη έχει υμνηθεί για το κάλος της από τον σπουδαίο χιλιανό συγγραφέα Πάμπλο Νερούντα.
Isla de Chiloe
Το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Νότιας Αμερικής (μετά το Tierra del Fuego), έχει καταφέρει να διατηρήσει την αυθεντικότητά του και εκεί επιβιώνει ένας πλούσιος λαϊκός πολιτισμός. Οι Ισπανοί που εποίκησαν εκεί τον 16ο αιώνα και οι Ιησουίτες ιεραπόστολοι, έχτισαν εκατοντάδες ξύλινες εκκλησίες σε μια προσπάθεια να διαδώσουν τη θρησκεία τους στο Αρχιπέλαγος. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν η δημιουργία μιας νέας θρησκείας με στοιχεία από τους καθολικούς και επιρροές από το δόγμα των ιθαγενών της Χιλής. Μερικές από τις 150 εκκλησίες και παρεκκλήσια συγκαταλέγονται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Εδώ θα βρεις παλιά έθιμα, κοστούμια, τοπική μουσική και χορούς, μάλλινα πουλόβερ, τα γάντια και το chaleco, ένα είδος πόντσο (κάπας) που φορούν στην περιοχή. Ωστόσο, η πλειονότητα των ανθρώπων που θα συναντήσεις εδώ είναι πιο επιφυλακτικοί και κλειστοί απ’ ότι στο Βορρά.
Νησί του Πάσχα
Το μυστηριώδες νησί του Πάσχα βρίσκεται βορειοανατολικά του Ειρηνικού Ωκεανού και αποτελεί το πλέον απομονωμένο νησί του κόσμου, καθώς οι κάτοικοι του δεν ξεπερνούν τους 7.750 κατοίκους. Βρίσκεται απέναντι από τη Χιλή και σε απόσταση 5 ωρών (αεροπορικώς) από αυτή. Οι γηγενείς των αρχαιότερων χρόνων δημιούργησαν μοναδικά μεγαλιθικά αγάλματα, γνωστά ως «Μοάι», των οποίων το μέγεθος (10μ.) επισκιάζει τα υπόλοιπα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής. Τα αρχαιότερα από αυτά χρονολογούνται τον 8ο αιώνα και σήμερα σώζονται περίπου 880 αγάλματα. Επιπροσθέτως, στην περιοχή υπάρχουν εντυπωσιακοί ηφαιστειογενείς κρατήρες και αμμώδεις παραλίες, οι οποίες θεωρούνται ιδανικές για καταδύσεις ή σέρφινγκ.
Πότε: Λόγω της διαφορετικότητας του κλίματος στη χώρα, κάθε περιοχή προσφέρεται ξεχωριστή εποχή για επίσκεψη. Για παράδειγμα, η Βόρεια Χιλή είναι ιδανική για όλες τις εποχές εκτός του καλοκαιριού (Δεκέμβριος-Μάρτιος). Για την κεντρική Χιλή είναι κατάλληλη η άνοιξη (Οκτώβριος-Νοέμβριος) και το φθινόπωρο (Μάρτιος-Απρίλιος). Αντίθετα, η Νότια Χιλή προσφέρεται για το καλοκαίρι (Δεκέμβριος-Μάρτιος). Για να επισκεφτείτε το Νησί του Πάσχα προτιμήστε το Μάρτιο, που δεν τον επισκέπτονται τόσοι τουρίστες και θα αποφύγετε τόσο αυτούς όσο και την αφόρητη ζέστη.
Νόμισμα: Πέσο Χιλής
Επίσημη Ομιλούμενη Γλώσσα: Ισπανικά
Tip:Η Χιλή μαζί με την Αργεντινή θεωρούνται από τις πιο ασφαλείς χώρες της Λατινικής Αμερικής για τη σωματική ακεραιότητα του ταξιδιώτη.
