
Βασίλειο του Μπουτάν, μία ονειρεμένη χώρα της Νότιας Ασίας, κυκλωμένη από την Κίνα και την Ινδία. Μία μικρή, αλλά ιδιαίτερη και έντονη κουκίδα πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού, άθικτη από τη διάβρωση της εξέλιξης, αφοσιωμένη στις παραδόσεις και άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μητέρα φύση. Με το μέγεθος και τον πληθυσμό του να φαντάζει ωσάν σταγόνα στον ωκεανό, συγκρινόμενο με τις γειτονικές χώρες, το Βασίλειο του Μπουτάν έχει καταφέρει να διατηρήσει την ανεξαρτησία του για πολλούς αιώνες, ενώ είναι μία από τις ελάχιστες χώρες του παγκόσμιου χάρτη που ουδέποτε έχουν αποικισθεί κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους.

Το Μπουτάν είναι μία χώρα που μοιάζει κυριολεκτικά να έχει βγει από πίνακα ζωγραφικής, μιας και στη θέα των τοπίων της μένει κανείς άναυδος. Με έντονη εναλλαγή χρωμάτων, υψομέτρων και ειδών χλωρίδας και πανίδας, που ευνοούνται από τον συνδυασμό των ορεινών και πεδινών εκτάσεων που διαθέτει το Μπουτάν, αλλά και των 5 εποχών που κυριαρχούν στα εδάφη του (μουσώνες, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο), πρόκειται για μία χώρα – υπόδειγμα βιοποικιλότητας, που αποτελεί από μόνη της ένα μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια και πολύτιμα ζωντανά εκθέματα.

Το Μπουτάν είναι μία χώρα που αρέσκεται στο να απομονώνεται, προστατεύοντας την ακεραιότητά της, τόσο σε πολιτισμικό όσο και σε οικολογικό επίπεδο. Εξ ου και ότι τα σύνορα της χώρας παρέμεναν ερμητικά κλειστά έως τη δεκαετία του ’70, με τους κατοίκους της να ζουν κυριολεκτικά στο παρελθόν, μακριά από την παγκόσμια τεχνολογική εξέλιξη και χωρίς σχέσεις με τον Δυτικό πολιτισμό. Καινοτομίες, όπως ο ηλεκτρισμός και τα μηχανοκίνητα μέσα εισήχθησαν στη ζωή του τόπου σταδιακά, μετά τα μέσα του εικοστού αιώνα, μαζί με τη δόμηση κρατικών υποδομών, ενώ η τηλεόραση και το ίντερνετ νομιμοποιήθηκαν στη χώρα μόλις το 1999!

Περνώντας σε άλλα “αξιοπερίεργα” που αφορούν στο Βασίλειο του Μπουτάν, μπορούμε να αναφερθούμε στο Τέλος Βιώσιμης Ανάπτυξης που έχει θεσπίσει το Υπουργείο Τουρισμού, προκειμένου να αντισταθμίσει το αποτύπωμα άνθρακα που συνδέεται με τον τουρισμό. Έτσι, κάθε ταξιδιώτης που φιλοδοξεί να επισκεφτεί τη χώρα και να γευτεί τις ομορφιές της, οφείλει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, καταβάλλοντας 200 ευρώ ημερησίως κατά τη διαμονή του στο Μπουτάν. Στο πάγιο αυτό κόστος συμπεριλαμβάνονται οι δαπάνες διαμονής, διατροφής, μετακίνησης και ξεναγήσεων, οι οποίες διοργανώνονται από εξειδικευμένα τουριστικά πρακτορεία.

Το 1972, ο μεταρρυθμιστής του Μπουτάν, Jigme Singe Wangchuck, πρώην βασιλέας, εισήγαγε στη διακυβέρνηση της χώρας τον – ανταγωνιστικό προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν – όρο της Ακαθάριστης Εγχώριας Ευτυχίας. Σύμφωνα με αυτόν, η οικονομία της χώρας θα πρέπει να βασίζεται στους εξής 4 πυλώνες: αειφόρο ανάπτυξη, διατήρηση και προώθηση των πολιτισμικών αξιών, διατήρηση του περιβάλλοντος και χρηστή διοίκηση. Την εν λόγω μεθοδολογία προωθεί το Μπουτάν και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να υιοθετηθεί και από τις άλλες χώρες-μέλη του, ως επωφελής και μακροπρόθεσμα πολύτιμη για τους κατοίκους του σύγχρονου κόσμου.

Στα πλαίσια της διαδικασίας ανάπτυξης της χώρας, που λαμβάνει χώρα σε πυρετώδεις ρυθμούς τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και του προσηλωμένου στις αρχαίες τοπικές παραδόσεις και έντονα θρησκευόμενου λαού του, το Βασίλειο του βουδιστικού Μπουτάν επιδεικνύει υπερβάλλοντα ζήλο στην εφαρμογή πολιτικών αειφόρου ανάπτυξης και βιωσιμότητας, με έμφαση στις βιολογικές καλλιέργειες, την πράσινη δόμηση και την εκμετάλλευση φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών. Με τους τρόπους αυτούς, το Μπουτάν όχι μόνο εξοικονομεί χρήμα, πόρους και ενέργεια, αλλά επίσης προστατεύει την αμύθητη οικολογική του περιουσία και προάγει έναν υγιεινότερο, ψυχικά και σωματικά, τρόπο ζωής για τους κατοίκους του.

Τα ποτάμια, που επί αιώνες διαβρώνουν τα εδάφη των Ιμαλαΐων, έχουν σχηματίσει ανάμεσά τους τις πολλές και περιβόητες κοιλάδες του Μπουτάν, σε κάθε μία από τις οποίες δεσπόζει και από μία εντυπωσιακή οχυρωματική κατασκευή. Πρόκειται για τα περίφημα “ντζονγκ”, που έχουν βαφτιστεί με τα ονόματα των κοιλάδων που τα φιλοξενούν και αποτελούν εδώ και αιώνες τόπους λατρείας για τους Βουδιστές.

Αν τύχει και βρεθείτε την κατάλληλη περίοδο στο Μπουτάν, θα έχετε την εξαιρετική τύχη να συμμετάσχετε σε κάποιο από τα ιερά φεστιβάλ του, τα λεγόμενα tsechus. Πρόκειται για γιορτές αφιερωμένες σε διάφορες θεότητες των Βουδιστών, που διαρκούν συνήθως από 3 έως 5 μέρες, με το χρώμα και το χορό να κυριαρχούν στις εκδηλώσεις τους.

Εθνικό ζώο του Μπουτάν είναι το σπάνιο τακίν, γνωστό στους ντόπιους ως drong gimtse. Πρόκειται για ένα βοοειδές που συναντάται σπάνια και μόνο στα Ιμαλάια και την Κίνα, ενώ αποτελεί συνδυαστική κλωνοποίηση αγελάδας και κατσίκας, σύμφωνα με έναν τοπικό μύθο.

Σε περίπτωση, λοιπόν, που επιλέξετε το Μπουτάν ως τον επόμενο ταξιδιωτικό σας προορισμό, θα έχετε την τύχη να βιώσετε εμπειρίες μοναδικές, βγαλμένες από τις σελίδες ενός παλιού, θαυμάσια εικονογραφημένου βιβλίου, ποτισμένες με τη γαλήνια και κατανυκτική ατμόσφαιρα της βουδιστικής φιλοσοφίας και καδραρισμένες με φόντο το πανέμορφο αλπικό τοπίο.
