Ο Χάρολντ Πίντερ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Χάκνεϊ του ανατολικού Λονδίνου. Μοναχογιός Εβραίου ράφτη πορτογαλικής καταγωγής (πραγματικό όνομα: Ντα Πίντα), ο Πίντερ έζησε την παιδική του ηλικία μες στο φόβο, εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν, λοιπόν, το 1949 ο Πίντερ κλήθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα, αρνήθηκε να καταταγεί, ως αντιρρησίας συνείδησης. Το 1948 γράφτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης, την οποία όμως εγκατέλειψε έναν χρόνο αργότερα. Εν τέλει φοίτησε στην Κεντρική Σχολή Λόγου και Δραματικής Τέχνης. Δούλεψε για λίγο ως ηθοποιός σε διάφορους επαρχιακούς θιάσους ρεπερτορίου με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Μπάιρον. Την ίδια περίοδο γράφει τα πρώτα του ποιήματα. Αρκετά χρόνια αργότερα (1968) θα εκδοθεί για πρώτη φορά η ανθολογία των ποιημάτων του.
Από το πρώτο κιόλας θεατρικό του έργο, το μονόπρακτο «Το δωμάτιο» (1957), ο Πίντερ καθιέρωσε το μοναδικό του θεατρικό ύφος: ο κλειστός χώρος από τις ρωγμές του οποίου τελικά εισβάλλει ο κίνδυνος που μας απειλεί (θέατρο της απειλής). Τον επόμενο χρόνο θα ανέβει το πρώτο κανονικής διάρκειας έργο του, το «Πάρτι γενεθλίων». Μεταξύ των θεατρικών του έργων ξεχωρίζουν «Η συλλογή» (1961), «Ο εραστής» (1963), «Ουδέτερη ζώνη». Συνολικά έγραψε περισσότερα από τριάντα έργα. Επηρεασμένος από τον Σάμιουελ Μπέκετ, ο Πίντερ διακρίθηκε για τη λιτότητα του λόγου του. Απολύτως αποδραματοποιημένοι διάλογοι, όπως ακριβώς και στην καθημερινότητα, αποδίδουν την ωμότητα, τον κυνισμό αλλά και το κενό και το βουβό πόνο του σύγχρονου ανθρώπου. Μόνιμες θεματικές του τα μυστικά που μας ενώνουν και μας απομακρύνουν, οι ανομολόγητες επιθυμίες.
Πέραν της ιδιότητας του συγγραφέα, ο Πίντερ καταπιάστηκε με τη σκηνοθεσία, ανεβάζοντας το 1970 το μοναδικό θεατρικό έργο του Τζέιμς Τζόις με τίτλο «Εξόριστοι». Επίσης, υπήρξε ηθοποιός μέχρι το 2001 όπου έπαιζε κυρίως δικά του έργα.
Στην προσωπική του ζωή παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, την ηθοποιό Βίβιαν Μέρτσαντ (1956). Μαζί απέκτησαν κι ένα γιο (1958). Ξαναπαντρεύτηκε το 1980 τη συγγραφέα και ιστορικό λαίδη Αντόνια Φρέιζερ. Η Μέρτσαντ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον χωρισμό της από τον Πίντερ και το έριξε στο ποτό. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 52 ετών, παρά την υλική και ηθική υποστήριξη του πρώην συζύγου της.
Με έντονη παρουσία στα μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, ο Πίντερ έχει συχνά ενοχλήσει με τις απόψεις και τις πρωτοβουλίες του τους ισχυρούς της γης. Πολέμιος της Θάτσερ και του Ρίγκαν και σε διαρκή κόντρα με τον Τόνι Μπλερ, ύψωσε το ανάστημά του ενάντια στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ και τους βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν, μετά το χτύπημα της 11η Σεπτεμβρίου.
Το 1996 αρνήθηκε τον τίτλο του ιππότη που του πρόσφερε ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός, Τζον Μέιτζορ, λέγοντας: «Αδυνατώ να δεχτώ μία τέτοια τιμή από μία συντηρητική κυβέρνηση». To 2005 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για την ικανότητά του «να αποκαλύπτει το βάραθρο μέσα από τη μωρολογία της καθημερινότητας και να παραβιάζει τις πύλες για να εισέλθει στους κλειστούς θαλάμους» ή πιο ελεύθερα «να αποκαλύπτει σκοτεινά στοιχεία και δυνάμεις της καθημερινότητας και να φτάνει στα άδυτα της ψυχής».
Ο Χάρολντ Πίντερ επισκέφτηκε επανειλημμένα τη χώρα μας και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι πολύ γνωστός στους Έλληνες θεατρόφιλους από τα διαρκή ανεβάσματα των έργων του και μία σταθερή επιλογή για τους θιασάρχες.
Πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 2008, καταβεβλημένος από τον καρκίνο, από τον οποίο έπασχε τα τελευταία χρόνια.
Υπήρξε άθεος.
Πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Pinter
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=248349
https://www.sansimera.gr/biographies/392
