9 σημαντικά βιβλία που διαβάζει ο Joe Goldberg στη σειρά “You”

Από το ένα twist στο άλλο στη σειρά του Netflix “YOU” η μόνη αγάπη του Joe Goldberg η οποία κατάφερε να επιβιώσει πέντε σεζόν μετά είναι αυτή για τα βιβλία και τη λογοτεχνία. Η πέμπτη και τελευταία σεζόν αγκάλιασε το φινάλε της σειράς αλλά και του δολοφονικού αυτού χαρακτήρα που κάποιοι “ανατριχιαστικά” τον λάτρεψαν.

Η ιστορία έκανε άνοιγμα και κλείσιμο με το βιβλιοπωλείο Μούνεϊ της Νέας Υόρκης όπου ο Joe ερωτεύτηκε τα βιβλία, έμαθε να τα συντηρεί αλλά και να “ταξιδεύει” σε αυτά στον ελεύθερο χρόνο του, αυτόν δηλαδή που δεν σπαταλούσε βασικά για να σκοτώνει κόσμο. Πολλά από τα βιβλία που επιλέγει αναφέρονται στην τραγικότητα της κλασσικής λογοτεχνίας και άλλα απ’αυτά αντιστοιχούν τις λογοτεχνικές αναφορές τους στις τραγωδίες που ακολουθούν στη σειρά.

Ως βιβλιοφάγος κι εγώ, δεν μπορούσα παρά να συγκεντρώσω 9 πιο σημαντικά από τα βιβλία αυτά, στα οποία παρακάτω αναλύεται η υπόθεση και κατά πάσα πιθανότητα με μια καλύτερη ματιά, καταλαβαίνουμε όχι μόνο τη σημασία τους, αλλά και το κρυφό νόημα πίσω απ’ τις επιλογές αυτές.

Advertisements

*πάνω στους τίτλους, μπορείτε να βρείτε τα βιβλία προς αγορά στα ελληνικά*

1. Φρανκενστάιν από Μαίρη Σέλεϊ (Σεζόν 1)

Υπόθεση: Η Σέλεϊ έγραψε τον Φρανκενστάιν όταν ήταν 19 ετών και εκδόθηκε τον αμέσως επόμενο χρόνο, το 1818. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του Βίκτορ Φρανκενστάιν, ενός επιστήμονα ο οποίος αναζητά το μυστικό της ζωής. Καθώς δημιουργεί ένα “τερατώδες” πλάσμα μέσα από ένα μυστικό πείραμα σοκάρεται από την παραμορφωμένη εμφάνιση της δημιουργίας του.

• Το πιο σημαντικό στην ανάλυση του έργου είναι η δύναμη και ο κίνδυνος της γνώσης καθώς επίσης και η ιδέα της οικογενειακής ευθύνης και τι οφείλουν οι άνθρωποι ο ένας στον άλλον – όπως και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον. Ο Βίκτορ Φρανκενστάιν είναι ουσιαστικά ο πατέρας του πλάσματος. Το δημιούργησε και έχει την ευθύνη να φροντίζει το δημιούργημά του και να του μαθαίνει την ανθρωπότητα.

2. Ο Κόμης Μοντεχρίστος από Αλέξανδρος Δουμάς (Σεζόν 1)

Υπόθεση: Άδικα φυλακισμένος για δεκαπέντε χρόνια παρά την αθωότητά του, ο Εδμόνδος Νταντές καταφέρνει να δραπετεύσει έχοντας ως στόχο να πάρει εκδίκηση από εκείνους που του στέρησαν τα πάντα.

• Το ηθικό δίδαγμα του έργου είναι η δύναμη της εκδίκησης η οποία μπορεί να καταβάλει έναν άνθρωπο, ο οποίος εξαιτίας του πόνου και της βασανισμένης του ψυχής, μπορεί να τον οδηγήσει σε πράξεις οι οποίες έχουν ακούσιες συνέπειες.

3. Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα από Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (Σεζόν 2) 

Υπόθεση: Ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Διάβολος – μεταμφιεσμένος στο Καθηγητή Βόλαντ – που καταφθάνει στη Μόσχα με σκοπό να αποκαλύψει τη διαφθορά και την υποκρισία της σοβιετικής πολιτιστικής ελίτ. Κεντρικά πρόσωπα, εκτός από τον Διάβολο που συστήνεται παντού ως Βολάντ, αποτελούν ο Μαιτρ, ένας συγγραφέας που έπειτα από μια σκληρή κριτική στο έργο του κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική, και η αγαπημένη του, η Μαργαρίτα.

• To βιβλίο εξερευνά την έννοια του «καλού» και του «κακού», καθώς εξίσου πώς αυτές οι έννοιες σχετίζονται με τη ζωή όπως βιώνεται στην πραγματικότητα. Τονίζει πως το καλό και το κακό δεν υπάρχουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, αλλά ότι το καθένα στην πραγματικότητα απαιτεί το άλλο. Σε βάθος η ιστορία είναι άκρως σατιρική, σχεδόν βιβλική αλληγορία που αντιπροσωπεύει θέματα που είναι κρίσιμα για τον άνθρωπο, όπως η “μάχη” μεταξύ καλού και κακού, η διαφθορά στην κυβέρνηση και την υψηλή κοινωνία, η ανθρώπινη ευθραυστότητα, η θρησκεία και η αντοχή της αγάπης πάνω απ’ όλα.

4. Έγκλημα και τιμωρία από Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (Σεζόν 2)

Υπόθεση: Ο Ρασκόλνικοφ, ένας αλαζόνας  και αναποφάσιστος νεαρός που ζει στη φτώχεια διαπράττει φόνο με βασικό κίνητρο τη ληστεία – ωστόσο η βαθιά θέληση του ήταν να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια. Αν και τη γλιτώνει με το έγκλημα, τον κυνηγούν. Βιώνει την τιμωρία μέσα του με συναισθήματα ενοχής, παράνοιας, απομόνωσης, τρόμου και αυτοαμφισβήτησης.

• Το κύριο μήνυμα του Ντοστογιέφσκι στο Έγκλημα και Τιμωρία είναι να δείξει ότι η παραβίαση της συνείδησής μας είναι η δική μας τιμωρία. Το να προσπαθούμε να αγνοήσουμε το ηθικό βάρος των πράξεών μας, θα μας έρχεται πάντα μπούμερανγκ, γιατί όσο πιο σκληρά προσπαθείς να αποφύγεις τη συνείδησή σου, τόσο περισσότερο σε κάνει η ίδια αυτή πράξη να υποφέρεις.

5. Ντέιβιντ Κόπερφιλντ από Κάρολος Ντίκενς (Σεζόν 3)

Υπόθεση: Ο Ντίκενς χωρίζει τη ζωή του Κόπερφιλντ σε δύο ξεχωριστά μέρη, το πρώτο αφηγείται την πρόωρη απώλεια της αθωότητάς του. Σε αυτή την ορφανή ιστορία, ο Κόπερφιλντ υπομένει τις δυσκολίες του θανάτου της μητέρας του, μια άθλια εκπαίδευση στο Σάλεμ Χάουζ, την κακομεταχείριση του στο Μέρντστοουν και στο Γκρίνμπι και μια απεγνωσμένη απόδραση από το σπίτι της θείας του.

• Ξανά και ξανά σε όλο το μυθιστόρημα, μας υπενθυμίζεται να μην γίνεται κατάχρηση απέναντι στην καλοσύνη των ευγενικών, γενναιόδωρων, καλόκαρδων ανθρώπων και ποτέ να μην υποτιμάμε τη δύναμη της καλοσύνης και της συγχώρεσης για να γιατρέψει τις ραγισμένες καρδιές και κάθε δυσκολία που συναντάμε. Το καλό εν τέλει θα νικήσει και πάντοτε με τον έναν ή άλλο τρόπο θα τα καταφέρουμε.

6. Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ από Φράνσις Σκοτ Φίτζεραλντ (Σεζόν 3)

Υπόθεση: Η ιστορία μας μιλά για τον Τζέι Γκάτσμπι, έναν αυτοδημιούργητο εκατομμυριούχο ο οποίος προσπαθεί να κερδίσει ξανά τον νεανικό του έρωτα, την Ντέζι Μπιουκάναν, μια πλούσια γυναίκα η οποία πλέον είναι παντρεμένη με τον βαθύπλουτο Τομ Μπιουκάναν. Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1920 και το βιβλίο το αφηγείται ο Νικ Κάραγουεϊ.

• Κάθε χαρακτήρας της ιστορίας κρύβει στοιχεία πίσω από την υπόσχεση του Αμερικανικού Ονείρου σε ό,τι αφορά τον πλούτο και την ευημερία. Ο μεγάλος Γκάτσμπυ είναι μια από τις σπουδαιότερες ρομαντικές ιστορίες του 20ού αιώνα ενώ κατορθώνει εξίσου να αποτυπώσει μοναδικά τη νεοϋορκέζικη κοινωνία της δεκαετίας του ’20, ασκώντας κριτική αλλά και περιγράφοντας με εξαίσιο τρόπο το κλίμα της εποχής.

7. Ο άνθρωπος του πλήθους από Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Σεζόν 4)

Υπόθεση: Μετά από μια ασθένεια ο αφηγητής της ιστορίας κάθεται σε μια καφετέρια στο Λονδίνο στην οποία γοητεύεται από το πλήθος έξω από το παράθυρο και σκέφτεται πόσο απομονωμένοι νομίζουν ότι είναι οι άνθρωποι, παρά το “πυκνό σύννεφο” γύρω τους. Αφιερώνει καθ’ αυτόν τον τρόπο χρόνο για να κατηγοριοποιήσει αυτούς τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων που βλέπει και μιλά για αυτούς…

• Μέσα από την ιστορία ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με την ανάγκη των ανθρώπων να αναζητούν συντροφιά για να ξεφύγουν από τον εαυτό τους, κρατώντας τα πιο σκοτεινά μυστικά της ζωής τους κρυφά.

8. Μεγάλες Προσδοκίες από Τσαρλς Ντίκενς (Σέζον 4)

Υπόθεση: Οι Μεγάλες Προσδοκίες ακολουθούν την παιδική ηλικία και τα νεανικά χρόνια του Πιπ, ενός μαθητευόμενου σιδηρουργού σε ένα χωριό της επαρχίας. Ξαφνικά αποκτά μια μεγάλη περιουσία (τις μεγάλες του προσδοκίες) από έναν μυστηριώδη ευεργέτη και μετακομίζει στο Λονδίνο όπου εντάσσεται στην υψηλή κοινωνία προσπαθώντας να κερδίσει όσα στερήθηκε ως φτωχός πίσω.

• Το κύριο θέμα του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από την αυτογνωσία, τα κοινωνικά στρώματα και την επιδίωξη της ευτυχίας. Μέσα από την ιστορία του Πιπ εξερευνάμε τις συνέπειες της φιλοδοξίας, την πολυπλοκότητα της ταυτότητας μας και τη σημασία της προσωπικής μας ακεραιότητας.

*ακολουθούν SPOILERS για την τελευταία σεζόν*

9. The Executioner’s Song από Norman Mailer (Σεζόν 5)

Υπόθεση: Το “Τραγούδι του Εκτελεστή” είναι ένα μυθιστόρημα αληθινού εγκλήματος του Νόρμαν Μέιλερ, βραβευμένο με Πούλιτζερ το 1979. Αφηγείται την ιστορία του Γκάρι Γκίλμορ, ενός εγκληματία ο οποίος δολοφόνησε δύο άνδρες το 1976 ενώ βρισκόταν σε αναστολή. Ο Γκίλμορ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που εκτελέστηκε στις ΗΠΑ αφότου το Ανώτατο Δικαστήριο επανέφερε τη θανατική ποινή την ίδια χρονιά. Το βιβλίο εξερευνά την επιμονή του Γκίλμορ να εκτελεστεί, ακόμη και τον πόλεμο που έκανε απέναντι σε ένα σύστημα που φαινόταν να θέλει να τον κρατήσει ζωντανό.

Δεν θα μπορούσε φυσικά να κλείσει το άρθρο με τα βιβλία αυτά, χωρίς το συγκεκριμένο που διάβασε στην τελευταία σκηνή ο Joe. Το βιβλίο περιγράφει απόλυτα το τι πιθανώς είχε στο μυαλό του o Joe, μιας και είδαμε πολλάκις να παρακαλά την Μπροντέ να τον σκοτώσει παρά να μείνει ζωντανός. Η αφήγηση επέστρεψε σε εκείνον και μας μιλούσε για το πόσο τρομερό είναι να είσαι κολλημένος στη φυλακή και πώς τα εγκλήματά του δεν ήταν στην πραγματικότητα δικό του λάθος, στο βάθος, παρόλο την τιμωρία του. Κοιτώντας τα βιβλία όπου επέλεγε να διαβάζει όλες τις σεζόν κατά πάσα πιθανότητα απεικόνιζαν και την όλη ιστορία του, τον πόνο, την παιδική του ηλικία, την απώλεια, τα βιώματα, τον πλούτο, το αμερικάνικο όνειρο, την αγάπη, τις πράξεις τους, αλλά και την τιμωρία του…

O Joe Goldberg ήταν ένας τύπος ο οποίος δολοφονούσε κυρίως γυναίκες και έκανε θεατές να τον λατρέψουν απλά επειδή τι; Είχε μια γοητεία; Εν τέλει ανατρέπει το σενάριο, και μας δείχνει το πραγματικό πρόβλημα λέγοντας πως το πρόβλημα δεν είναι εν τέλει τόσο εκείνος αλλά εσύ. Εγώ. Η κοινωνία. Μια κοινωνία που κάνει αυτούς τους ψυχοπαθείς (και πολλούς άλλους) σχεδόν ηρωικούς αλλά και άξιους να είναι στην προσοχή, χωρίς απαραίτητα να είναι δολοφόνοι. Η επιλογή του βιβλίου αυτού απ’ όλα τα βιβλία που θα μπορούσε να διαλέξει, αλλά και η αφήγηση του στη σκηνή αυτή ήταν για εμένα το απόλυτο φινάλε!