Έκτορ Μαλό: Χωρίς Οικογένεια: Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης για μικρούς και μεγάλους.
Αν αναρωτιέστε με ποιό βιβλίο θα ήταν κατάλληλο να ξεκινήσει το παιδί σας το αναγνωστικό του ταξίδι, το «Χωρίς οικογένεια» του Γάλλου μυθιστοριογράφου Έκτορ Μαλό, οφείλει να είναι η πρώτη και αδιαμφισβήτητη επιλογή.
Το μυθιστόρημα αυτό ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα ποτέ- ίσως και όχι τυχαία. Τα παραμύθια με τις πριγκίπισσες και τους πρίγκηπες, τους ιππότες και τους βασιλιάδες, τους δεσποτικούς άρχοντες και τα μοχθηρά μυθικά πλάσματα διασκέδαζαν τη φαντασία μου, κανείς όμως δεν με είχε προετιμάσει για την απότοτομη (άλλα και ωραία) γνωριμία με τα προβλήματα της πραγματικής ζωής μέσα απο τα μάτια του μικρού μας ήρωα, του Ρεμί, ο οποίος με δίδαξε τί σημαίνει να είναι κανείς παιδί τον 19ο αιώνα.
Ο 8χρονος Ρεμί, μαθαίνει πως η γυναικά που τον μεγαλώνει και τον φροντίζει δεν είναι η βιολογική του μητέρα. Ο άντρας της, που μετά απο ένα ατύχημα μένει σακάτης και αδυνατεί να εργαστεί, πουλάει τον Ρεμί στον κύριο Βιτάλι· έναν γέρο πλανόδιο θιασάρχη, έκπτωτο μουσικό που τον συνοδεύουν μια μαιμού και δυο σκυλάκια. Ο Ρεμί ενσωματώνεται στην «παρέα» και ο ετερόκλητος περιπλανώμενος θίασος ξεκινάει το ταξίδι του δίνοντας παραστάσεις στο ύπαιθρο για να βγάλει τα προς το ζήν.
Οι περιπέτειες και οι εμπειρίες του μικρού μας ήρωα ,όμως, δε σταματούν εκεί. Ο Ρεμί στη πορεία του βιβλίου, έρχεται ξανά αντιμέτωπος με την απόρριψη και την ματαίωση αλλά και με τα πανέμορφα συναισθήματα της οικογενειακής θαπλωρής, της παιδικής και αγνής φιλίας ,τον ετεροπροσδιορισμό και το αίσθημα του ανήκειν.
Η μυθιστορηματική μαεστρία του Έκτορ Μαλό, ενεργοποιεί με περίτεχνο τρόπο τον μηχανισμό της ενσυναίσθησης στον μικρό αναγνώστη. Η περιπέτεια του μικρού παραμελημένου ήρωα υφαίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ακουμπάει στα πανανθρώπινα συναισθήματα φόβου εγκατάλειψης και στην τεράστια ανάγκη μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Το βιβλίο αυτό ,άλλωστε, είναι ύμνος προς την αξία της οικογένειας, την σημασία της ανθρωπιάς και της ευγνωμοσύνης.
Δε ξεχνάς ποτέ τα συναισθήματα που σου γέννησε το πρώτο σου βιβλίο. Ειδικά όταν έρχεσαι για πρώτη φορά σε επαφή με το προνόμιό σου και συνειδητοποιείς πως τίποτα δεν είναι δεδομένο: Έτυχε να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που φροντίζει τις ανάγκες μου, έτυχε να με αγαπάνε, είχα την τύχη να μπορώ να μεγαλώσω σε ένα ασφαλές περιβάλλον που με προστάτευε απο τους κινδύνους. Οι «Ρεμί» όλου του κόσμου είναι εκεί έξω, απροστάτευτοι και μόνοι χωρίς να ευθύνονται για το πεπρωμένο τους.
Είναι σαφές πως το εξαίσιο αυτό μυθιστόρημα του Μαλό, πέρα απο μια εξαιρετική μυθιστορηματική περιπέτεια που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο με τις συνεχείς ανατροπές και το «λούνα παρκ» συναισθημάτων, αναδεικνεύει μια σειρά κοινωνικών προβληματισμών γύρω απο το δίκαιο και το άδικο, τους αναξιοπαθούντες και τους περιθωριακούς της γαλλικής κοινωνίας του 1850.
Το «Χωρίς Οικογένεια» έχει μεγαλώσει γενίες παιδιών και παραμένει απο τα πιο διαχρονικά αναγνώσματα ,μαζί με τον θρυλικό «Όλιβερ Τουίστ» του Ντίκενς και των «Άθλιων» του Ουγκώ.
Κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Πατάκη.
