Φυστίκι ΠουΚυλάει σ’ ευχαριστώ! Ναι, δεν είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος για να ξεκινήσει ένα άρθρο , μα είναι ιδιάζουσα περίπτωση.
Όχι, δεν τη γνωρίζω προσωπικά, όπως κι οι περισσότεροι άλλωστε. Διότι η συγκεκριμένη συγγραφέας ενώ διανύουμε την εποχή των κοινωνικών δικτύων και της αλόγιστης προβολής αποδεικνύει πως το διαδίκτυο δεν είναι παρά ένα εργαλείο που πρέπει να ξέρει κανείς πώς να το χειριστεί.
Ενώ γράφει καθημερινά στην ομώνυμη σελίδα που έχει δημιουργήσει κι ενώ αλληλεπιδρά συνεχώς με το διαδικτυακό παρεάκι που δε χάνει λέξη της, κανείς άγνωστος σε εκείνη δε γνωρίζει το όνομα, την εμφάνιση και τα λοιπά σουσούμια της που θα μπορούσαν να την εκθέσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Γνωρίζουμε τόσα όσα χρειάζονται για να σκιαγραφήσουμε το χαρακτήρα του Φυστικιού.
Και λέγοντας ”παρεάκι” φυσικά, εννοούμε ένα σεβαστό ποσό χιλιάδων ακολούθων τους οποίους το Φυστίκι ΠουΚυλάει έχει κερδίσει επάξια. Ο τρόπος γραφής της μοναδικός σαν δακτυλικό αποτύπωμα, ο τρόπος σκέψης της αξιοσέβαστος. Το χιούμορ της κάφρικο όπως η ίδια αναφέρει, χωρίς ίχνος γελοιότητας και με σοβαρότητα χωρίς σοβαροφάνεια.
Μέσα από τον κλαυσίγελο που προκαλεί, το Φυστίκι ΠουΚυλάει καταφέρνει να περνά το κατάλληλο μήνυμα την κατάλληλη στιγμή και με τον πιο έξυπνο τρόπο. Κρίνει πρωτίστως την απατή της κι ύστερα καταστάσεις, κι ελάχιστα ανθρώπους. Θίγει τα στραβά, αναδεικνύει τα σωστά και χαρίζει στον αναγνώστη τη δυνατότητα της ενσυναίσθησης. Μπαίνει σε παπούτσια που δεν είναι δικά της και μας δείχνει πώς περπατιούνται.
Διαβάζοντας κάποιος τα βιβλία τής Μαξ, ΛΑΒ_ΖτΟΡΙ, και Φυστικοπαραμύθια μα και τις αναρτήσεις της αναγνωρίζει τον εαυτό του σε καταστάσεις και στιγμιότυπα δοσμένα απολύτως παραστατικά. Μας βάζει στο μυαλό της κι αποκτά πρόσβαση στο δικό μας.
Πίσω φυσικά από το Φυστίκι ΠουΚυλάει δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μια γυναίκα της εποχής μας με σύζυγο, παιδιά, σκυλιά και γατιά κι ό,τι συνεπάγεται ένας συνηθισμένος τρόπος ζωής. Ένας άνθρωπος με συναισθήματα, φοβίες και αδυναμίες όπως όλοι μας. Μια γυναίκα που γράφει όπως αναπνέει, ρυθμικά κι αβίαστα. Ένας άνθρωπος που καταφέρνει να βιοπορίζεται από αυτό που αγαπά και που αγαπά αυτό που κάνει.
Αυτό όμως που κάνει το Φυστίκι ΠουΚυλάει να διαφέρει είναι ο τρόπος που έχει αποφασίσει να βλέπει και να αποδίδει τα τεκταινόμενα. Ως συγγραφέας έχει θέλοντας και μη τη δύναμη του να εμπνέει άλλους ανθρώπους, να ανοίγει μονοπάτια σκέψης μα και να προτρέπει έστω κι έμμεσα σε ενέργειες. Η πένα έχει μαγικές ιδιότητες, το διαδίκτυο τρομερή δύναμη και το Φυστίκι ΠουΚυλάει τα χρησιμοποιεί προς όφελος όλων.
