Παραμύθια…πόσα έχουμε ακούσει από παιδιά και με πόσα απ’ αυτά έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές. Η μαγεία του παραμυθιού βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι παραστατικό, ελκυστικό και συγχρόνως δημιουργικό. Η επιτυχία του από την άλλη έγκειται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας μεταδίδει τα μηνύματα που θέλει με τόσο άμεσο τρόπο που γίνονται αντιληπτά τόσο από έναν μεγάλο όσο κι από ένα μικρό αναγνώστη.
Σε αυτό το μήκος κύματος κινείται και το βιβλίο ”Ιστορίες να σκεφτείς” του ψυχοθεραπευτή Χόρχε Μπουκάι. Πρόκειται για ένα βιβλίο που περιλαμβάνει 27 μικρές ιστορίες που αποτελούν τροφή για σκέψη. Το ύφος του βιβλίου είναι περισσότερο παιδαγωγικό και παρακινητικό παρά ψυχολογικό. Ασφαλώς όμως πίσω από το προφανές υποβόσκει και μία ψυχολογική ανάλυση και επικοινωνία που καλείται να πραγματώσει ο αναγνώστης με τον εαυτό του, μία εσωτερική αναζήτηση και ενδοσκόπηση.
Μία ώρα για να το διαβάσεις και μία ζωή για να το ξεπεράσεις. Δε γίνεται να διαβάσεις αυτό το βιβλίο και να μην θελήσεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος ή έστω να αλλάξεις, να δεις τη ζωή σου από διαφορετικό πρίσμα. Να το προσεγγίσεις ως μία ευκαιρία να ανοίξεις το δρόμο στον εαυτό σου ώστε να απομακρυνθεί από τον υλισμό, τη ματαιοδοξία, την απληστία, την καχυποψία και την εκδικητικότητα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η τοποθέτηση ενός νοητού κατόπτρου απέναντι σου, ώστε σε κάθε ανάγνωσμα να γίνεται και η απαραίτητη αυτοκριτική. Είναι μία αντιπαράθεση με τον ίδιο σου τον εαυτό. Τον ζυγίζεις, τον μετράς και αντιλαμβάνεσαι πόσο έχεις απομακρυνθεί από αυτό που ήθελες να γίνεις.
Άλλωστε όπως λέει και ο Μπουκάι:
για να βαθύνεις πρέπει πρώτα να αδειάσεις!
Πηγή: public.gr
“Πάντα υποστήριζα ότι τα βιβλία μου αποτελούν, απλώς, ένα υλικό για το νου, ότι βοηθούν τον αναγνώστη να στοχαστεί για τον κόσμο και τον εαυτό του· να σκεφτεί τι δρόμο έχει χαράξει στη ζωή με όσα έκανε και όσα δε μπόρεσε να κάνει· να αναλογιστεί όλα όσα συνέβησαν και, πάνω απ’ όλα, πού οδηγείται ο ίδιος και πού θα ήθελε να οδηγηθεί. Το μόνο πράγμα που θέλω απ’ τα βιβλία μου, είναι να χρησιμεύσουν στους άλλους όπως χρησίμευσαν σ’ εμένα άλλα βιβλία· να μπορέσουν να γίνουν δρόμος για κάποιους, επιβεβαίωση για κάποιους άλλους, αφορμή για όσους θέλουν να βρουν μια σύντομη διέξοδο, να ξεφορτωθούν ένα βάρος, να δουν με νέα ματιά κάποιο παλιό τους πρόβλημα. Το εργαλείο που χρησιμοποιεί αυτό εδώ το βιβλίο, είναι η μαγική τέχνη της αφήγησης μιας ιστορίας που σου ανοίγει πόρτες αγνοημένες, δυνατότητες που δεν τις είχες φανταστεί, δρόμους που δε βάδισες ακόμα “
Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
