“Το σύνθημα” της Ελένης Πριοβόλου: ένα σκοτεινό παιδικό βιβλίο

Την κυρία Πριοβόλου είχα την τύχη να τη γνωρίσω σε μια εκδήλωση του δημοτικού που φοιτούσα. Για την προετοιμασία μας η δασκάλα μας, μας διάβασε το βιβλίο της “Το σύνθημα”, το οποίο αργότερα ζήτησα από τη μαμά μου και μου το πήρε. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο μικρός Νικολάι ο οποίος παρέα με τον παππού του προσπαθούν να σώσουν τη μαμά του από μια συμμορία που την κρατά αιχμάλωτη. Περπατώντας στην Αθήνα ο Νικολάι παίζει στο βιολί του το χορό των Κοζάκων ως “σύνθημα” για να βρεθεί η μητέρα του. Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά σε όλη την πρωτεύουσα και τον κάνουν το μικρό πρωταγωνιστή της.

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ο μικρός Νικολάι από την Ουκρανία, ένα σπουδαίο ταλέντο στο βιολί, ονειρεύεται να παίξει κάποτε στις μεγάλες ορχήστρες του κόσμου. Η περιπέτειά του αρχίζει όταν η μητέρα του, κυνηγώντας το δικό της όνειρο, πέφτει στα δίχτυα της συμμορίας του αδίσταχτου Χρυσοδόντη, που έχει το άντρο του στην Ελλάδα. Το αγόρι εγκαταλείπει το χωριό του για να την αναζητήσει σε μια μακρινή, ξένη χώρα, με συμμάχους την αγάπη του για τη μουσική και για τους ανθρώπους. Το ταξίδι του είναι γεμάτο δυσκολίες και νότες που άλλοτε συναντούν το φόβο, την αγωνία, τη σκληρότητα κι άλλοτε την ελπίδα, την ανθρωπιά, τον έρωτα… Η πίστη του στο όνειρο γίνεται το σύνθημά του, η μουσική «κόζατσοκ» από το χορό των Κοζάκων πλημμυρίζει τις γειτονιές της Αθήνας και ο Νικολάι γίνεται ο βιολιστής της πόλης, η συνείδησή της.

Η σκοτεινή πραγματικότητα

Το βιβλίο αυτό έπεσε στα χέρια μου μετά από πολλά χρόνια σε ένα καθάρισμα της βιβλιοθήκης. Ξεφυλλίζοντάς το μου ήρθαν στο μυαλό οι όμορφες αλλά κυρίως οι σκοτεινές σκηνές που διαδραματίζονται και που δυστυχώς αντικατοπτρίζουν πολλές άσχημες πτυχές αυτού του κόσμου.

Από τις πρώτες σελίδες είναι ξεκάθαρο ότι ο μικρός Νικολάι βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που επικρατεί η ενδοϊκογενειακή βία από τον αλκοολικό πατέρα του ο οποίος πολύ σύντομα εγκαταλείπει το σπίτι. Τα δύσκολα όμως δε σταματούν εκεί καθώς η μητέρα του Ναταλία, στην προσπάθειά της να βρει δουλειά για να μην επιβαρύνει άλλο τους γονείς της πέφτει θύμα μια συμμορίας που τη στέλνει στην Ελλάδα για να τραγουδάει σε νυχτερινά μαγαζιά. Τον υπόλοιπο χρόνο της μένει κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου που το φυλάνε άντρες της συμμορίας. Μια μικρή λεπτομέρεια που αξίζει να αναφερθεί, και ξεκαθαρίζει πολλά, είναι πως η πρωταγωνιστική οικογένεια είναι από την Ουκρανία. Οι περιγραφές με τις οποίες έρχεται ο μεγαλύτερος αναγνώστης σε επαφή μου θύμισαν πάρα πολύ όλες τις κοπέλες που πέφτουν θύματα εμπορίου λευκής σαρκός. Νεαρά κορίτσια που τους υπόσχονται ζωή με καλύτερες συνθήκες και τελικά καταλήγουν να τις εκμεταλλεύονται με το χειρότερο δυνατό τρόπο, ένα φαινόμενο που έχει βρει αντίκρισμα και σε άλλα μέσα, με τρανό παράδειγμα το σχετικό επεισόδιο στη “1οη Εντολή“.

Advertisements

Πηγή εικόνας: youtube.com

Μπορεί η συγγραφέας να κατάφερε να αποδώσει αυτό τον κόσμο με τρόπο που να μη στιγματίσει τα μικρά παιδιά, οι μεγάλοι όμως ξέρουν. Ξέρουν και μπορούν να καταλάβουν. Τις άθλιες συνθήκες που ζουν οι κοπέλες αυτές. Τον τρόμο και την κακοποίηση που υφίστανται καθημερινά. Κι ότι πολλές φορές η ιστορία δεν έχει καλό τέλος. Κανένα σύνθημα δε θα μπορέσει να τις σώσει. Κανένας γονιός, κανένας φίλος. Τα τραγικά γεγονότα που έζησαν δε θα μαθευτούν ποτέ.

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο πατώντας εδώ.