Το Φως στις Ρωγμές είναι μία συλλογή διηγημάτων του φανταστικού από τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Και σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό, αλλά πολλά περισσότερα. Πολλές φορές έχω ακούσει να αναφέρεται ότι στο εξωτερικό υπάρχουν πολύ καλές πένες του Φανταστικού και με βρίσκεται σύμφωνη. Όμως, πιάνοντας αυτήν την ανθολογία καταλαβαίνεις ότι έχουμε εξαιρετικές πένες και στην Ελλάδα, οι οποίες φυσικά στέλνουν και διηγήματά τους στο εξωτερικό. Κάποια από τα άτομα σε αυτήν την ανθολογία τα ξέρω και έχω μιλήσει μαζί τους, είτε σε ομιλίες και σεμινάρια που έχουν πραγματοποιήσει, είτε σε συναντήσεις από φεστιβάλ. Είμαι περήφανη λοιπόν που τους έχω συναντήσει και έχουμε ανταλλάξει κάποιες κουβέντες μαζί τους. Και ήμουν ακόμα πιο περήφανη την στιγμή που διάβαζα τα διηγήματά τους. Δεν είναι ανάγκη να είσαι λάτρης του φανταστικού για να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Επ΄ουδενί δεν πραγματεύεται μόνο αυτό, αντιθέτως έχει βαθύτερα νοήματα και είναι απίστευτα έντονα όσα σου προκαλεί το κάθ΄ένα διήγημα ξεχωριστά.
Λίγα Λόγια για το βιβλίο Το Φως στις Ρωγμές
Ξεκινώντας θα ήθελα να αναφερθώ σε γενικό επίπεδο στα δύο άτομα που έκαναν όλη αυτήν την δημιουργία πραγματικότητα. Η Δήμητρα Νικολαΐδου και ο Βίκτωρας Ψευτάκης είναι δύο άτομα που χαίρεσαι να ακούς και σίγουρα να συζητάς μαζί τους. Είναι άτομα που αγαπούν την συγγραφή με όλο τους το είναι και αυτό φαίνεται από την καταπληκτική δουλειά που κάνουν. Στηρίζουν νέους συγγραφείς, βοηθάνε με το εργαστήρι “Tales of the Wyrd” και την ποικιλία σεμιναρίων που πραγματοποιούν, όσους δεν έχουν αναπτύξει ακόμα την επαφή τους με την συγγραφή ή διαφορετικά ήδη του φανταστικού, να πραγματοποιήσουν ένα όμορφο και ξεχωριστό όνειρο. Αν ακούσετε έστω και μία ομιλία τους θα καταλάβαιτε το βάθος των γνώσεων που διαθέτουν. Δεν είναι τυχαίο που θεωρούνται ένα από τα καλύτερα εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής αυτήν την στιγμή. Φυσικά, θα σας έχω την σελίδα τους για να δείτε και μόνοι σας όλες τις πληροφορίες που μπορεί να σας ενδιαφέρουν.
Λίγα Λόγια για τους δημιουργούς του βιβλίου Το Φως στις Ρωγμές
O Bίκτωρ Ψευτάκης έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διαθέτει MA στη Δημιουργική Γραφή από το Πανεπιστήμιο του Kingston. Το μυθιστόρημά του με τίτλο Ενυδρία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ars Nocturna. Διηγήματά του φιλοξενούνται στα περιοδικά Fantasy and Science Fiction, Cossmass Infinities, Metaphorosis και Colored Lens, και στις ανθολογίες Ίσως (εκδόσεις Οξύ) και Αντίθετο Ημισφαίριο (Gamecraft). Έχει μεταφράσει έργα του φανταστικού και μη (Το Αντικλείδι, το Υφαντό του Βαμπίρ κ.α.). Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό mystery, ενώ Installation Art του έχει παρουσιαστεί στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια του Queer Arts Festival (2018).
Η Δήμητρα Νικολαΐδου είναι διδάκτορας του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ με θέμα έρευνας τα Παιχνίδια Ρόλων (RPG) και τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, και συνεργάτης των εκδόσεων ΑΡΧΕΤΥΠΟ. Έχει πιστοποιητικά Δημιουργικής Γραφής από το Wesleyan University, το Open University και το University of Iowa. Εργάζεται από το 2005 στον χώρο των εκδόσεων. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Beneath Ceaseless Skies, See the Elephant, Metaphorosis, Gallery of Curiosities, Starship Sofa και στις ανθολογίες After the Happily Ever After, Nova Hellas, Retellings of the Inland Seas, Ίσως και Αντίθετο Ημισφαίριο. Έχει κερδίσει δύο φορές την πρώτη θέση στον λογοτεχνικό διαγωνισμό Wyrm’s Gauntlet. Κείμενά της εμφανίζονται στο Cracked.com, στο Atlas Obscura και στο περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ.
Διηγημάτα από Το Φως στις Ρωγμές
Δεν το κάνω σε όλα τα αναγνώσματα, μα στο συγκεκριμένο δεν γίνεται να μην αναφερθώ σε κάθε ένα διήγημα ξεχωριστά. Θα προσπαθήσω όπως πάντα να αποφύγω τυχόν spoilers. Όμως δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο συγκεκριμένα. Το κάθε ένα όπως ήδη ανέφερα με γέμισε με συναισθήματα και εικόνες. Δεν μπορούσα να σταματήσω το διάβασμα από την στιγμή που το ξεκίνησα. Οι θεματολογίες τους είναι ποικίλες, κόσμοι χωρίς αγάπη, κόσμοι με πόλεμο, κόσμοι με ξεπεσμένους ήρωες, κόσμοι με κυνηγούς φαντασμάτων, κόσμοι με εκδίκηση, κόσμοι γεμάτοι αδικία και φτώχια και τέλος κόσμοι που ο πόνος κυριαρχεί, όμως η χαρά δεν τον αφήνει να μείνει μόνος και να κατακλύσει τις ψυχές των ανθρώπων.
- Αμανέδες από Μέταλλο & Ατμό, Αταλάντη Ευριπίδου : Ξεκινώντας την ανάγνωση ένιωσα να εισέρχομαι σε έναν κόσμο από ασπρόμαυρες ταινίες, με ρεμπέτες και γοργόνες που έχουν μελωδική φωνή. Και κάπου παρακάτω κατάλαβα ότι αυτές οι γοργόνες είχαν βράγχια και ο κόσμος ήταν το ίδιο άδικος και μνησίκακος όπως πάντα. Έχει φανταστεί ποτέ κανείς σας τον συνδυασμό αυτών των δύο κόσμων; Εγώ σίγουρα όχι, όμως μέσα από το διήγημα αυτό ένιωσα λες και είναι απόλυτα υπαρκτός και ταιριαστός.
- Κάνε μου Χώρο, Κρίστι Γιακουμάκου: Πρέπει να παραδεχτώ ότι με συντάραξε αυτό το διήγημα. Ίσως επειδή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θα θυσίαζαν τα πάντα για τους άλλους; Ή ίσως επειδή υπάρχουν άνθρωποι που θυσιάζουν τους άλλους για τα πάντα; Με έκανε να κλάψω, να θυμώσω, να σιχαθώ χαρακτήρες και καταστάσεις. Να σκεφτώ μία κοινωνία βυθισμένη τόσο μέσα στον βούρκο που κυριολεκτικά καταπίνει τα παιδιά της. Δεν θα μπορείτε να μην συνεχίσετε την ανάγνωση και σε αυτό το διήγημα, πιστέψτε με.
- Κίτρινα, Ξινά, Αιώνια, Ηλίας Φουντούλης: Ο Ηλίας Φουντούλης είναι γνωστός για το καυστικό και αστείο του ύφος, που φυσικά δεν θα έλειπε και από αυτό το διήγημα. Πραγματικά μία λεμονιά μπορεί να σε κάνει να φτάσεις στα όρια σου. Ειδικά όταν νιώθεις ότι σε κυνηγάει όλη σου την ζωή και ό,τι και αν κάνεις δεν σταματάει.
- Σκυλιά της Θούλης, Χριστίνα Ζαμποπούλου: Ο πόλεμος και η σκλαβιά ποτέ δεν ήταν εύκολα πράγματα. Ποτέ δεν ήταν δίκαια πράγματα. Όλοι θα ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για όσα πέρασαν είτε οι ίδιοι, είτε οι πρόγονοί τους. Τι γίνεται όμως όταν είναι στο χέρι σου να πάρεις αυτήν την εκδίκηση τελικά; Τι γίνεται όταν εσύ είσαι η τελευταία ελπίδα αυτής της εκδίκησης; Όσο περιέργο και αν είναι μερικές φορές η εκδίκηση δεν είναι γλυκιά και σίγουρα δεν είναι εύκολη.
- Τρία σε Ένα, Ελισσάβετ Καραθανάση: Ένα διήγημα γεμάτο φαντάσματα και πικρές ιστορίες του παρελθόντος. Ήταν μία όμορφη και δροσιστική ανάσα πνοής από τον πόνο και την οργή που σου είχαν δημιουργήσει τα προηγούμενα διηγήματα από Το Φως στις Ρωγμές. Με ενθουσίασε το κωμικό στοιχείο και η απόδοση της κάθε σκηνής του αναγνώσματος. Μπορεί να είσαι γυναίκα και να κυνηγάς φαντάσματα σε έναν κόσμο που δεν σε πιστεύει, όμως αυτό δεν σε κάνει λιγότερο καλή στην δουλειά σου. Μία ιστορία που με έκανε να νιώσω ότι πραγματικά έβλεπα ταινία.
- Ινάννα, Χριστίνα Λάσκη: Η Χριστίνα είναι επίσης ένας άνθρωπος γεμάτος γνώσεις, παρακολούθησα στο τελευταίο Fantasticon την ομιλία της και απλά με μάγεψε. Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό, είναι εξαιρετική συγγραφέας και φαίνεται μέσα από αυτό της το διήγημα. Είναι γεμάτο από τον πόλεμο και τον πόνο που μπορεί να προκαλέσει αυτός. Την απελπισία που σκορπίζει στις οικογένειες και στα μέλη της κοινωνίας. Δεν ήθελα να ξέρω την συνέχεια κι όμως δεν το άφηνα από τα χέρια μου. Όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα που συμβαίνουν εκεί έξω και δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας τελικά πρέπει να ξέρουμε γι΄αυτά και να βλέπουμε όσα συμβαίνουν.
- Το Σπασμένο Παιχνίδι, Βιβή Κανάρη: Τα Τέρατα Πρέπει να Πεθάνουν. Έτσι ξεκινάει το συγκεκριμένο διήγημα και εγώ πονούσα σε κάθε περιγραφή με όσα έζησε η Αρσινόη, επειδή απλά ήταν διαφορετική. Ακόμα και οι δικοί της άνθρωποι απλά την παράτησαν στο έλεος όσων φοβούνται το διαφορετικό και το θεωρούν επικίνδυνο. Είναι ένα διήγημα για την σκληρότητα των ανθρώπων, εμπνευσμένο από την μυθολογία και με με συναρπαστική απόδοση από την Βιβή Κανάρη.
- Μετρονόμος, Καλλιόπη Παπαδοπούλου: Ένας κόσμος χωρίς οξυγόνο, ένας κόσμος για μία τελευταία ανάσα. Πόσα πράγματα με έκανε να νιώσω. Αν έχεις φτάσει στο σημείο να μην μπορείς να πάρεις όντως ανάσα και ας αναπνέεις κανονικά, τότε αυτό το διήγημα θα σε συγκλονίσει. Αν η τελευταία σου συντροφιά είναι ένα ρομπότ, τότε ο κόσμος έχει αλλάξει. Ή μήπως εμείς έχουμε αλλάξει; Αν το οξυγόνο στα πνευμόνια σου λιγοστεύει, τότε ήρθε η ώρα να νιώσεις ελεύθερος. Το ταξίδι για μία τελευταία ανάσα. Πραγματικά πρέπει να το διαβάσουν όλοι.
- Τα Πλάσματα που Ζουν Χωρίς Αγάπη, Κιάρα Καλουντζή: Γνώρισα την Κιάρα στο σεμινάριο που είχε πραγματοποιήσει στο Fantasticon για την δημιουργία Κοσμοπλασίας. Με εντυπωσίασε πάρα πολύ ο λόγος της και οι παρατηρήσεις της μου έδωσαν έμπνευση. Ακόμα φυλάω το βιβλιαράκι με τις οδηγίες που μας είχε δώσει στο συρτάρι μου και το ξεφυλλίζω τακτικά. Πέρα απ’ αυτό ήρθαμε σε επαφή όταν έκανε μία δημιουργική άσκηση στην σελίδα του SFF, για όσους ήθελαν να γράψουν ένα κείμενο με συγκεκριμένα χαρκατηριστικά σε διάρκεια λίγης ώρας. Είχα πάρει μέρος με ένα διήγημα που ακόμα αγαπώ πολύ, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα σχόλια της και πόσο περήφανη ένιωσα απ’ αυτά. Τώρα ερχόμενη αντιμέτωπη με το διήγημα αυτό έχω να αναφέρω συγκεκριμένα μία περίπτωση. Πρόσφατα μου τέθηκε η ερώτηση σε ένα ερωτηματολόγιο “Πείτε μας τον τίτλο της Ιστορίας που απεικονίζει για εσάς τη απόλυτη ιστορία Αγάπης”. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ καν για να απαντήσω. Αυτή είναι η απόλυτη ιστορία αγάπης για εμένα. Μία ιστορία με τόσο όμορφα στοιχεία που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Και μπορεί να μην σας είπα πολλά για το περιεχόμενο, όμως υπάρχει λόγος. Πρέπει όλα να τα δείτε με την σειρά και χωρίς να ξέρετε τι να περιμένετε.
- Τα Ανταλλακτικά, Δημήτρης John Ράπτης: Πόσοι από εσάς έχετε φανταστεί κτήρια γεμάτα από τεχνητή νοημοσύνη να συντηρούνται απλά μόνα τους, χωρίς δείγμα ζωής; Αν είστε ένας απο αυτούς θα λατρέψετε το διήγημα του Δημήτρη και αν δεν είστε τότε θα γίνετε σίγουρα μόλις το διαβάσετε. Θα αρχίσετε να ανησυχείτε αν πίσω από κάθε συσκευή υπάρχει και ένας χειριστής ή λειτουργεί μόνη της.
- Άγριος Τρυγητής, Χρήστος Γ. Κούτσιανος: Μία φυλή με σάτουρνους που λιγοστεύει και περνάει τις παραδόσεις της στις νέες γενεές. Ένα μίσος που τους φέρνει αντίπαλλους και έτοιμους να διαλέξουν ανάμεσα σε οικογένεια και την σωστή πράξη. Ο κόσμος δεν είναι δίκαιος και η οικογένειά σου δεν είναι πάντα με το μέρος σου. Κάποιες φορές πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε τι θα γίνουμε εμείς.
- Κομφετί & Σερπαντίνες, Γιάννης Σιδέρης: Έχω διαβάσει κι άλλα διηγήματα από τον Γιάννη, αυτό ήταν από τα καλύτερά του. Και ναι, λέω αυτήν την ατάκα κάθε φορά που διαβάζω κάτι δικό του, όχι άδικα όμως. Είναι ένας ταλαντούχος συγγραφέας και του αρέσει να δοκιμάζεται όταν γράφει. Πόσοι δεν σκεφτήκαμε τόσα χρόνια τι θα έκαναν στην ζωή τους όλοι αυτοί οι σούπερ ήρωες, με τις μοναδικές τους δυνάμεις, αν απλά τα παρατούσαν όλα; Εδώ, πιστεύω ότι ο Γιάννης το απεικόνισε τέλεια, ρίχνωντας ένα δυνατό χαστούκι πραγματικότητας στην υπέροχη εικόνα που έχουμε χτίσει τόσα χρόνια γύρω τους.
- Πύρρα, Αντώνης Πάσχος: Δεν γνώριζα τον Αντωνή, πριν από αυτό το διήγημα. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μην πάρω να διαβάσω κάτι δικό του μόλις εκδοθεί από εδώ και στο εξής. Το διήγημά του είναι πόνος στην καρδιά. Με τόσο έντονα συναισθημάτα που δημιουργεί η πένα του και όσα πραγματεύεται. Πολλές φορές κάποια πράγματα δεν θέλουμε να τα δούμε ή να τα διαβάσουμε, όπως ένα παιδί σε πόλεμο, είτε αυτό είναι με εξαιρετικές ικανότητες, είτε όχι, είναι ένα παιδί. Στις μέρες που διανύουμε ο Αντώνης έχει να μας δώσει ένα γερό μάθημα. Και είναι ένα πολύ δυνατό κλείσιμο γι΄αυτήν την τόσο ξεχωριστή συλλογή.
Οι Συγγραφείς του βιβλίου Το Φως στις Ρωγμές
Τα βιογραφικά σημειώματα όλων των συγγραφέων υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου, όπου αναγράφονται κι άλλες δουλειές τους.
Αταλάντη Ευριπίδου
Αντώνης Πάσχος
Βιβή Κανάρη
Γιάννης Σιδέρης
Δημήτρης John Ράπτης
Ελισσάβετ Καραθανάση
Ηλίας Φουντούλης
Κιάρα Καλουντζή
Καλλιόπη Παπαδοπούλου
Κρίστι Γιακουμάκου
Χριστίνα Ζαμποπούλου
Χρήστος Γ. Κούτσιανος
Χριστίνα Λάσκη
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου Το Φως στις Ρωγμές
Ένας ρεμπέτης, Μικρασιάτης πρόσφυγας, ψάχνει μια γοργόνα στη Μάντρα της Δραπετσώνας. Στους ελληνοβουλγαρικούς πολέμους, ένα κορίτσι φτιάχνει περιστέρια από φωτιά. Και κάπου στην άκρη του κόσμου, ένας άντρας σκαρφαλώνει ένα απρόσιτο βουνό με μόνη συνοδεία ένα ρομπότ, αναζητώντας την τε λευταία ανάσα στον κόσμο…
Δεκατρείς μοναδικές ιστορίες από 13 καθιερωμένους και ανερχόμενους συγγραφείς του ελληνικού Φανταστικού, με κοινό παρονομαστή τις ρωγμές που φωτίζουν το σκοτάδι όταν όλα φαίνονται χαμένα.
Θα βρείτε το βιβλίο Το Φως στις Ρωγμές, εδώ.
Την σελίδα τον Tales of the Wyrd, εδώ.
Και την σελίδα τους στο Facebook πατώντας, εδώ.
