Οι εκδόσεις Ίκαρος παρουσιάζουν τις νέες κυκλοφορίες τους με έξι νέα βιβλία. Μπορεί το καλοκαίρι να ξεκίνησε με ασταθή καιρό που περιλαμβάνει υψηλές θερμοκρασίες και πολλά θυμωμένα σύννεφα, όμως, το βιβλίο αποτελεί εξασφαλισμένη απόλαυση στους βιβλιόφιλους παντός καιρού. Οι εκδόσεις Ίκαρος συστήνουν στο αναγνωστικό κοινό τη Χαμένη Αναγνώστρια, τον Πούσκιν και καλωσορίζουν τον κόσμο των Παιδικών Φόβων. Παρουσιάζουν, επίσης, οι Κυριακές, το Καλοκαίρι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας Σεμιτέκολου Μαριαλένας, καθώς και από την ξένη λογοτεχνία τον πολυβραβευμένο Georgi Gospodinov και το βιβλίο του Περί Φυσικής της Μελαγχολίας. Η λίστα με τις νέες κυκλοφορίες τελειώνει, φυσικά, με ποίηση και την ΠατρΕίδα του Γιάννη Ευθυμιάδη.

Οι εκδόσεις Ίκαρος έχουν τη δική τους σελίδα στο διαδίκτυο, φυσικά και μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Η χαμένη αναγνώστρια

από τον Fabio Stassi

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ένας καινούριος, γοητευτικός λογοτεχνικός χαρακτήρας, ένας άνεργος του σήμερα που απαλύνει τις πνευματικές ή σωματικές παθήσεις των ανθρώπων, προτείνοντάς τους τα κατάλληλα βιβλία. Και κάπως έτσι τα μυθιστορήματα, τα διηγήματα και η ποίηση παύουν πλέον να είναι ένα χαρτί γραμμένο με μελάνη και μεταλλάσσονται σε θεραπείες, φάρμακα, ακόμη και σε εργαλεία έρευνας που φωτίζουν σκοτεινά εγκλήματα.

Advertisements

Ο Βίντσε Κόρσο, σωσίας του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, είναι ένας άνεργος καθηγητής, καρπός της φευγαλέας σχέσης της μητέρας του με έναν άγνωστο ταξιδιώτη. Το μοναδικό ενθύμιο που έχει από τον πατέρα του είναι τρία βιβλία που ξέμειναν στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου: μια κληρονομιά που του σημάδευσε τη ζωή. Για να επιβιώσει, καταφεύγει στη βιβλιοθεραπεία, ως επάγγελμα. Όταν όμως ανακαλύπτει ότι η γειτόνισσά του, μανιώδης αναγνώστρια, εξαφανίζεται, ο Βίντσε αρχίζει να μελετά τη ζωή της γυναίκας μέσα από τα βιβλία που διάβασε, πεπεισμένος ότι με την εξαφάνισή της γράφει μια ιστορία που μόνο εκείνος μπορεί να αποκωδικοποιήσει.

Ο δικός μου Πούσκιν

από την Marina Tsvetaeva

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

H Μαρίνα Τσβετάγιεβα έγραψε το κείμενο Ο δικός μου Πούσκιν προς το τέλος του 1936 με αρχές του 1937, όταν ήταν σαράντα πέντε χρονών, στα περίχωρα του Παρισιού, όπου ζούσε. Η ίδια λέει πως Ο δικός μου Πούσκιν είναι ο Πούσκιν της παιδικής της ηλικίας, που τον διάβαζε κρυφά, «με το κεφάλι μέσα στην ντουλάπα», εκεί όπου φυλαγόταν ένα χοντρό βιβλίο (Ανθολογία) με έργα του Πούσκιν.

Στη διάρκεια της συγγραφής έστελνε επιστολές προκειμένου να οργανωθεί μια βραδιά κατά την οποία η ίδια θα διάβαζε το κείμενο. Η βραδιά έλαβε χώρα στις 2 Μαρτίου 1937 στο Παρίσι, με οργανώτρια τη γυναίκα του νομπελίστα συγγραφέα Iβάν Μπούνιν. Η Τσβετάγιεβα εισέπραξε τελικά από τα έσοδα γύρω στα 700 φράγκα, πλήρωσε το σχολείο του γιου της και τάισε την οικογένειά της, κάτι για το οποίο ένιωσε περήφανη.

Σχολή ανήσυχων γονέων: Παιδικοί φόβοι

από τον Αθανάσιο Αλεξανδρίδη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Οι Παιδικοί φόβοι, το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Σχολή Ανήσυχων Γονέων», προέκυψε, όπως και το πρώτο, οι Παιδικοί έρωτες, από μαγνητοφωνημένες βραδινές συζητήσεις του συγγραφέα με μια ομάδα γονέων. Ανήσυχων για αυτά που συμβαίνουν στα παιδιά τους, στο σπίτι, στο σχολείο, στην κοινωνία. Ανήσυχων επειδή δεν επαναπαύονται αλλά ζητούν να μάθουν.

Ξεκινώντας κάθε φορά από κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα γονέα, τοποθετώντας το στο γενικό του πλαίσιο και προσφέροντας θεωρητικά και επιστημονικά κλειδιά, ο διάλογος τότε, το βιβλίο τώρα, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις και να δημιουργήσει νέα ερωτήματα. Όλα αυτά μοιάζουν, και είναι, πολύ σοβαρά, αλλά, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης που θα αφεθεί στο κλίμα της κάθε «βραδιάς», οι αφηγήσεις, άλλοτε συγκινητικές, άλλοτε κωμικοτραγικές, βρίσκουν στο τέλος ανακούφιση χάρη στη σωκρατική μαιευτική ειρωνεία, εαυτού και αλλήλων, και λύση χάρη στην οργάνωσή τους από τον ψυχαναλυτικό λόγο.

Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τα άγχη του θανάτου, της απώλειας προσφιλών ανθρώπων και τόπων, της ασθένειας, της αναπηρίας, που από πολύ νωρίς έρχονται και τυραννούν την παιδική ψυχή; Πώς να απαντήσεις σε όλα αυτά, όταν μάλιστα αφορούν όχι φανταστικές καταστάσεις αλλά αληθινές, καταστάσεις αγαπημένων προσώπων ή και του ίδιου του παιδιού; Και πώς να μιλήσεις με τα παιδιά για τη διαρκώς παρούσα βία, κρίση, τρομοκρατία;

Ένα βιβλίο που μιλά με ψυχραιμία για το πόσο παρών είναι ο φόβος από την αρχή της ζωής του παιδιού και για το πόσο αποδιοργανωτικός ή οργανωτικός μπορεί να γίνει, ανάλογα με τη στάση της οικογένειας και της κοινωνίας. Απευθύνεται στους γονείς και σε όλους τους επαγγελματίες οι οποίοι θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά να ζήσουν δημιουργικά τη σχέση με τον θάνατο, μαθαίνοντας να τον πλέκουν με τον έρωτα ή, όπως τον έλεγε ο Φρόυντ, την ενόρμηση ζωής.

Οι Κυριακές, το καλοκαίρι

από την Μαριαλένα Σεμιτέκολου

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ανοίγει τα μάτια της απότομα, το σεντόνι κολλημένο πάνω της, το μαξιλάρι να βράζει, το ρολόι να δείχνει δέκα και είκοσι, και η ησυχία του δρόμου να προμηνύει μια ελαφρώς δυσοίωνη Κυριακή.

Στην ιστορία της Μαριαλένας Σεμιτέκολου, όλα κινούνται με ήρεμους ρυθμούς· δεν συμβαίνει τίποτα, κι όμως συμβαίνουν τα πάντα… Δημιουργείται ένα υποδόριο σύμπαν που ο πυρήνας του «βράζει», παρά τη φαινομενική απλότητα με την οποία αποτυπώνονται η διαχείριση της καθημερινότητας και η αποδοχή της από τον κεντρικό χαρακτήρα, τη Μαρίνα.

To βιβλίο φωτίζει όλα εκείνα μέσα από τα οποία η συγγραφέας βλέπει τον κόσμο, όπως τις Κυριακές, το καλοκαίρι.

Περί φυσικής της μελαγχολίας

από τον Georgi Gospodinov

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Έχοντας συμπεριληφθεί στη μακρά λίστα των βραβείων Strega Europeo (Ρώμη, 2014) και Gregor von Rezzori (Φλωρεντία, 2014) και τιμηθεί με το σύνολο των λογοτεχνικών βραβείων στη Βουλγαρία, το μυθιστόρημα Περί φυσικής της μελαγχολίας κατατάσσει τον Georgi Gospodinov στους πιο εφευρετικούς και τολμηρούς συγγραφείς της Ευρώπης.

Χρησιμοποιώντας τον μύθο του Μινώταυρου ως κεντρική εικόνα του, ο αφηγητής του βιβλίου (το alter ego του συγγραφέα) κατασκευάζει έναν λαβύρινθο ιστοριών για την οικογένειά του, μεταπηδά σε διαφορετικές εποχές και οπτικές, εξερευνώντας τη νοοτροπία και τα αδιέξοδα των Ανατολικοευρωπαίων.

Ένα απίστευτα συγκινητικό αλλά και γεμάτο χιούμορ βιβλίο για τις ανθρώπινες ανησυχίες, την ενσυναίσθηση και την απώλειά της, που φωτίζει ζητήματα όπως η εγκατάλειψη και η απομόνωση. Η πρωτότυπη δομή και η εκπληκτική αφήγησή του γοήτευσαν τη διεθνή κριτική, που το χαρακτήρισε ως ένα από τα κορυφαία ευρωπαϊκά μεταμοντέρνα μυθιστορήματα.

ΠατρΕίδα

από τον Γιάννη Ευθυμιάδη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Στη χώρα μου τα σύμπαντα ορθώνονται σαν γερανοί, διάσπαρτα 
εδώ κι εκεί 
Δεν κατορθώνεις να τα δεις ποτέ συγκεντρωμένα, γιατί τα σύμπαντα 
είναι δυνάμεις ετερώνυμες, ξέρουν μονάχα τη φυγόκεντρη μανία 
Αν κάποιος κάποτε θα πει πως ζει σ’ όλα τα σύμπαντα, ή τον ξερνάνε 
έξω αυτά, μες στον κενό αιθέρα, ή πάει να πει πως σύμπαν έγινε 
κι αυτός, στην ερημιά του κρύου 
Μικρός, νόμιζα πως θα ζούσα σε ένα τέτοιο σύμπαν. Ύστερα σ’ άλλο, 
σ’ άλλο… 
Μα μεγαλώνοντας έμαθα να φυλάγομαι κάθε που ένα σύμπαν απειλεί 
να κυβερνήσει τη ζωή μου, να διηγηθεί ερήμην την αγάπη μου, 
να υποσχεθεί όσα δεν πρόλαβα ούτε να υποθέσω 
Και, σύμπαντα, μην αρνηθείτε να υποκλιθείτε, σαν έρθει η ώρα εκείνη 
η κραταιά, που ο κόσμος μου θα λάμψει, ήλιος τρισήλιος, να σας σβήσει 
απ’ τη ματιά.