«Την 9η Αυγούστου 1976, μετά το πέρας της ενημέρωσης απο τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή , ο αρχηγός της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως Ανδρέας Παπανδρέου, κάλεσε την κυβέρνηση να κινηθεί δυναμικά με τη χαρακτηριστική φράση : «Βυθίσατε το “Χόρα”». Δεν έχει μέχρι σήμερα επιβεβαιωθεί εάν οι δηλώσεις ήσαν προσυνεννοημένες μεταξύ των δυο πολιτικών ανδρών , όπως αναφέρεται κατά καιρούς, προκειμένου να ενισχύσουν τη θέση της ελληνικής κυβερνήσεως στις διαπραγματεύσεις με τις ξένες δυνάμεις, απο τις οποίες είχε ζητηθεί να παρέμβουν στην Τουρκία. Όπως έχει πάντως παρατηρηθεί “η καταβύθιση του σεισμογραφικού, απο νομική άποψη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως δυσανάλογη αμυντική ενέργεια”»
Ο ακαδημαϊκός Άγγελος Μ. Συρίγος στο βιβλίο του , το οποίο κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και πρόκειται για ένα ογκώδες βιβλίο 895 λέξεων, καταγράφει και αναδεικνύει σημαντικές πτυχές των σχέσεων, ανάμεσα σε δυο χώρες, οι οποίες χαρακτηρίζονται απο καχυποψία , αντιπαράθεση και σύγκρουση συμφερόντων. Ο συγγραφέας, όμως, δεν εμμένει σε μια απλή ιστορική αναφορά των γεγονότων έξω απο τα ίδια τα γεγονότα. Αντιθέτως, η εκτενής παρουσίαση των καταστάσεων και η λεπτομερής ανάλυση των θέσεων του κάθε προσώπου που ενεπλάκη στα ζητήματα που αναφέρονται στο βιβλίο, δημιουργούν στον καθένα το συναίσθημα ζωντανής παρακολούθησης της ροής της Ιστορίας.
Από το 1922 και την ανακωχή των Μουδανιών ο συγγραφέας καλύπτει διεξοδικά την ιστορία των διμερών σχέσεων με τη γείτονα χώρα, μέχρι και τις σύγχρονες εξελίξεις. Στις σελίδες του βιβλίου αναφέρονται, μεταξύ άλλων, η σημασία της συνθήκης τη Λωζάνης για τις διμερείς σχέσεις, οι ελληνοτουρκικές εκκρεμότητες πριν το 1974, η αποστρατιωτικοποιήση ανατολικών νησιών του Αιγαίου, οι σποραδικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και οι παραβάσεις FIR Αθηνών, η εισβολή στην Κύπρο και οι διεθνείς και ελληνικές αντιδράσεις, τα ζητήματα ασφαλείας περί υφαλοκρηπίδας, το χρονικό της πρώτης εξόδου του “ΣΙΣΜΙΚ-1”, η προσπάθεια πραγματοποίησης διαλόγου και επικοινωνίας Μακάριου-Ντενκτάς σχετικά με το Κυπριακό, οι εναλλαγές των ελληνικών κυβερνήσεων και οι συνέπειες αυτών στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η κρίση του Μαρτίου του 1987, οι “διαπραγματεύσεις” Παπανδρέου-Οζάλ, η κρίση στα Ίμια, οι τουρκικές θεωρίες «γκρίζων ζωνών»,
η κρίση των πυραύλων S-300, η παράδοση του Οτσαλάν, το σχέδιο ΑΝΑΝ και οι στάσεις Ελλάδας-Τουρκίας, η Τουρκία προ των Ευρωπαϊκών πυλών, η ΑΟΖ στο δημόσιο λόγο, η Τουρκική στάση και το βαθύ κράτος του Ερντογάν (1974-2014) και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βάσει οικονομικής κρίσης.
«Την 29η Ιανουαρίου, επόμενη της επιδόσεως της δεύτερης τουρκικής ρηματικής διακοινώσεως, άρχισε η κινητοποίηση των ενόπλων δυνάμεων των δυο χωρών. Ολόκληρος ο ελληνικός στόλος εξήλθε του ναυστάθμου και προχώρησε προς τα σημεία διασποράς σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου. Η έξοδος του στόλου προβλήθηκε σε απευθείας τηλεοπτική κάλυψη απο ελληνικούς σταθμούς. Ήταν προφανές ότι η πολιτική ή η στρατιωτική ηγεσία επιθυμούσαν να δείξουν στην ελληνική κοινή γνώμη ότι ακολουθούσαν σκληρή στάση έναντι της Τουρκίας. Το απόγευμα της ίδιας ημέρα και οι λοιπές ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ετέθησαν σε κατάσταση συναγερμού. Στη Θράκη προωθήθηκαν τεθωρακισμένα δίπλα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον Έβρο. Παράλληλα έγινε επιστράτευση των εφέδρων στη Θράκη και στα Ανατολικά νησιά του Αιγαίου..» (απο το βιβλίο σελ. 473)
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις προσδιορίζουν σταθερά την ελληνική εξωτερική πολιτική από τη γένεση του νεοελληνικού κράτους. Το παρόν βιβλίο καλύπτει σημαντικό κενό πολλών ετών στη σχετική επιστημονική βιβλιογραφία. Παρουσιάζει συγκροτημένα όλες τις πτυχές των ελληνοτουρκικών σχέσεων από την επομένη ημέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής το 1922 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2010.
Ξεκινώντας από την τύχη των αιχμαλώτων μετά το 1922 το βιβλίο αναλύει τη συνδιάσκεψη και τη συνθήκη της Λωζάννης, την περίοδο της ελληνοτουρκικής προσεγγίσεως κατά τον μεσοπόλεμο, το Κυπριακό από το 1955 μέχρι και τη διαχείριση μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, τη διαμάχη για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, την αιγιαλίτιδα ζώνη, τον εναέριο χώρο και το FIR Αθηνών, το νομικό καθεστώς αλλά και την αντιμετώπιση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία καθώς και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αναπτύσσονται επίσης τα σημερινά προβλήματα με τα κοιτάσματα αερίου της Κύπρου, τους αγωγούς υδρογονανθράκων, την ΑΟΖ και το Καστελόριζο.
Το βιβλίο δεν περιορίζεται σε παράθεση γεγονότων. Αναλύει τα θέματα, θέτει προβληματισμούς και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για την πορεία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας.
