Ήρθαμε για να μιλήσουμε για ένα βιβλίο που με εξέπληξε από την πρώτη του σελίδα, μέχρι την τελευταία. «To κορίτσι που εξαφανίστηκε» ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα και δικαίως, κατά την γνώμη μου, έγινε και ταινία.
Το κακό, βέβαια, για μένα είναι ότι ήδη είχα δει τους πρωταγωνιστές οπότε είχα ήδη μια εικόνα τους στο βιβλίο. Το αν μου ταίριαζαν ή όχι είναι μια άλλη συζήτηση, σε μια άλλη στήλη.
Ας κάνουμε μια μικρή περίληψη του βιβλίου, για να ξέρετε κι εσείς τι συμβαίνει: κεντρικοί ήρωες ένα ζευγάρι, ένα φαινομενικά ευτυχισμένο και παντρεμένο ζευγάρι. Φαινομενικά, όμως, γιατί όταν μαθαίνει ο σύζυγος της Έιμι, ο Νικ, ότι η γυναίκα του εξαφανίστηκε τα πράγματα αλλάζουν. Βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα που υπήρχαν μεταξύ τους και τα φώτα πέφτουν σε εκείνον. Ένα όμορφο ζευγάρι, φυσικά, θα τραβήξει όλη την προσοχή που μπορεί να πάρει και πέρα από την πίεση της αστυνομίας, ο Νικ Νταν αντιμετωπίζει και την πίεση του κόσμου. Είναι αθώος, τελικά, ή την δολοφόνησε, όπως όλα δείχνουν;
Αυτό που λάτρεψα στο βιβλίο είναι ότι τα κεφάλαια είναι εναλλάξ με τους πρωταγωνιστές. Στο πρώτο κεφάλαιο μπαίνουμε στο μυαλό του Νικ Νταν και ακούμε αυτά που έχει να μας πει και στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο, είμαστε στο μυαλό της Έιμι Νταν. Και μάλιστα, στην αρχή, η Έιμι δεν μας λέει και πολλά, δεν αναλύει πολλά, είναι πιο κρυψίνους από ότι την βλέπουμε στο τέλος που μπορεί και να μιλάει πιο συχνά κι από την Νικ.
Μπορεί να σας ακούγεται σαν ένα απλό βιβλίο με μυστήριο αλλά σίγουρα, είναι κάτι παραπάνω. Πολύ όμορφη ιδέα που αποτυπώθηκε στο χαρτί εξίσου καλά, από την Gillian Flynn. Μια γραφή απλή, κατανοητή και λεπτομερής, όσον αφορά τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Διαβάζεται αρκετά εύκολα και σου κάνει υπέροχη συντροφιά.
Επίσης, αρκετά κινηματογραφικές περιγραφές που εύκολα μπορούν αν μεταφερθούν στον κινηματογράφο, οπότε έχω υψηλές προσδοκίες από την ταινία.
Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι ο ναρκισσισμός, ο εγωισμός, η άγνοια, η εμπιστοσύνη, η τρέλα. Εκείνοι είναι που παίρνουν τον πρώτο ρόλο και σε εκείνους οφείλουμε την ιστορία μας. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, θα το χαλάσω και δεν το θέλει κανείς αυτό.
Αυτό που με ενόχλησε πάρα πολύ είναι ότι η ιστορία άργησε να γίνει ενδιαφέρουσα. Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη και πραγματικά, κουραστική. Το τέλος το σώνει, βέβαια, αλλά μέχρι να φτάσεις εκεί…
Δεν μπορώ να πω ότι είναι ένα βιβλίο τόσο συναρπαστικό που με συνεπήρε από την αρχή ως το τέλος, μπορώ όμως να πω ότι στα τελευταία κεφάλαια γυρνούσα τις σελίδες υπερβολικά γρήγορα. Ένα τέλος που είναι έτσι όπως ακριβώς το ήθελα, ένα τέλος που άξιζε σε μια τέτοια ιστορία και σε αυτούς τους χαρακτήρες.
Γενικά, εν κατακλείδι, δεν είναι ένα υπέροχο βιβλίο, αλλά ένα απλό και όμορφο βιβλίο ανάμεσα σε άλλα του ίδιου είδους. Δεν θα σας πω μην το διαβάσετε δεν αξίζει, αλλά δεν θα σας πω κι ότι πρέπει να το διαβάσετε οπωσδήποτε. Τα συμπεράσματα, δικά σας…
Περίληψη από το οπισθόφυλλο: Τι σκέφτεσαι, Έιμι; Αυτή είναι η ερώτηση που έκανα πιο συχνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας, έστω κι αν την έκανα από μέσα μου και όχι στο πρόσωπο που θα μπορούσε να μου απαντήσει. Φαντάζομαι πως αυτές οι ερωτήσεις μαζεύονται σαν σύννεφα που προμηνύουν καταιγίδα πάνω από όλους τους γάμους: Τι σκέφτεσαι; Τι νιώθεις; Ποιος είσαι; Τι κάναμε ο ένας στον άλλον; Τι θα κάνουμε ο ένας στον άλλον;
Πόσο καλά πιστεύεις πως γνωρίζεις αυτόν που αγαπάς;
Αυτό πρέπει να αναρωτήθηκε ο Νικ Νταν το πρωινό της πέμπτης επετείου του γάμου του διαπιστώνοντας ότι η σύζυγός του Έιμι έχει εξαφανιστεί.
Η αστυνομία αμέσως υποψιάζεται τον Νικ. Οι φίλοι της αποκαλύπτουν ότι η Έιμι φοβόταν τον Νικ και ότι του κρατούσε μυστικά. Αυτός παίρνει όρκο πως τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Ωστόσο, η έρευνα στον υπολογιστή του δείχνει ότι ο Νικ αναζητούσε περίεργες πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με θανάτους από ασφυξία ή πνιγμό, με απομακρυσμένες δασώδεις περιοχές, ή με το πού μπορεί κανείς να προμηθευτεί αρσενικό.
Παρά τα ενοχοποιητικά αυτά στοιχεία, ο Νικ επιμένει στην αθωότητά του, μολονότι υπάρχουν και κάποιες επίμονες κλήσεις στο κινητό του που περιπλέκουν τα πράγματα.
Τι έχει λοιπόν συμβεί στην όμορφη σύζυγο του Νικ;
