Από τις εκδόσεις Όστρια κυκλοφορεί το βιβλίο «Οι Ζώνες της Φωτιάς» του Γιάννη Δημά.
Το πήρα στα χέρια μου ως βιβλίο φαντασίας για να διαπιστώσω πως πρόκειται για ένα δυστοπικό βιβλίο. Ο ενθουσιασμός είχε ήδη αρχίσει στις πρώτες 100 σελίδες. «Οι Ζώνες της Φωτιάς» πρόκειται για ένα νέου τύπου δυστοπικό μυθιστόρημα. Αυτό όμως που σε συνεπαίρνει περισσότερο είναι ότι επρόκειτο για την Ελλάδα! Τι σημαίνει αυτό;
Ο Γιάννης Δημάς μας ταξιδεύει σε ένα πιθανό μέλλον, όπου ο φασισμός έχει νικήσει. Το πολιτικό υπόβαθρο όχι μόνο του βιβλίου του, αλλά των δυστοπικών μυθιστορημάτων εν γένει, είναι έκδηλο από την πρώτη στιγμή. Μία εξουσία που έχει χωρίσει σε κάστες τους πολίτες, όπου οι πρώτης κατηγορίας πολίτες είναι οι μόνοι που έχουν δικαιώματα, ενώ οι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας πολίτες είναι δούλοι, σκλάβοι στις ορέξεις των πρώτων. Προπαγάνδα, καταστολή, πείνα, φόβος. Αυτές τις περιγραφές άκουγα για την Χούντα, ενώ στο βιβλίο αποτυπώνεται μια παρόμοια Χούντα σε πολύ χειρότερο βαθμό.
Ο νέος κόσμος μας, όπως υπάρχει γύρω μας είναι απρόβλεπτος. Έχουμε συνηθίσει να μην πιστεύουμε σε «κακά τέλη» ίσως γιατί ως χώρα – αλλά και εν γένει στον δυτικό κόσμο- διανύουμε την μεγαλύτερη περίοδο «ειρήνης» και ηρεμίας. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το μέλλον θα συνεχίσει να είναι έτσι! Ο Γιάννης Δημάς μας δείχνει στα μέτρα μας, στις πόλεις μας πως θα ήταν ένα τέτοιο πιθανό μέλλον.
Αυτό που με συνεπήρε είναι ότι ακριβώς οι τοποθεσίες όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα είναι αληθινές. Περιοχές στις οποίες εμείς περνάμε την καθημερινότητα μας. Μα τις αποδίδει με τέτοια διαστρέβλωση που σε κάνει να ανατριχιάζεις. Ποιά άραγε είναι η Ωμέγα περιοχή; Ποια είναι η Ψι ή η Σίγμα; Κατά τη διάρκεια λοιπόν, ταξιδεύει και ο αναγνώστης σε αυτό που θα μπορούσε να ήταν η Ελλάδα απογυμνωμένη από τα πάντα. Από την ιστορία της και την κουλτούρα της. Περιοχές με οικονομικά οφέλη. Εκεί κάρβουνο, εκεί σίδηρο, εκεί πετρέλαιο. Και παντού άνθρωποι σκλάβοι.
Είναι άραγε το βιβλίο ένα μέλλον ή κάτι που ήδη έχουμε αρχίσει να βιώνουμε;
«Συνειδητοποιώ ότι η ελπίδα είναι φρικτό πράγμα αυτή τη στιγμή. Ακόμα πιο πολύ και από τον θάνατο. Όταν πεθαίνεις, ο πόνος φεύγει. Αλλά η ελπίδα σε σηκώνει ψηλά μονάχα για να σε πετάξει μετά με φόρα πίσω στο πάτωμα της πραγματικότητας. Η ελπίδα έχει στα χέρια της την καρδιά σου και μετά την ζουλά στην γροθιά της. Δεν σταματά πουθενά. Αυτή είναι η ελπίδα.»
Υπόθεση απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Ελλαδικός χώρος. Μακρινό μέλλον. Από τα συντρίμμια που άφησαν πίσω τους οι κατακλυσμοί, οι αρρώστιες και οι πόλεμοι, κατάφερε να αναδειχθεί η Νέα Ελλάδα ως μοναδική εστία πολιτισμού στον ρημαγμένο πλανήτη.
Το ακροδεξιό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Εθνικής Αυγής κυβερνά κι έχει χωρίσει τον λαό σε προνομιούχους και σκλάβους, τους Ομοίους και τους Είλωτες. Οι Όμοιοι, μία κοινωνία σε ηθική κατάπτωση, ζουν στις δύο μεγάλες πόλεις, το Κέντρο και το Σύγκεντρο, διάγοντας βίο έκλυτο και γεμάτο χλιδή. Οι Είλωτες ζουν στις εικοσιτέσσερις Ζώνες της χώρας, τις διοικητικές της περιφέρειες, μία για κάθε γράμμα της Αλφαβήτου.
Στην Ζώνη Άλφα, στα δυτικά της πρωτεύουσας, του Κέντρου, ο Αλέξανδρος Σιδέρης, Είλωτας δεκαεφτά ετών, κυνηγά παράνομα για να θρέψει τον πατέρα του και την φιλάσθενη αδελφή του, την Αριάδνη, από τότε που σκοτώθηκε η μάνα τους σε εργατικό ατύχημα κι ο πατέρας τους παρέλυσε από την θλίψη. Στην επίσκεψή του στην πρωτεύουσα, για να συναλλαχθεί με το υπουργείο Οικονομικών, γίνεται μάρτυρας ενός φοβερού γεγονότος που θα φέρει τα πάνω κάτω σε ολόκληρη την χώρα…
Λίγα λόγια για το συγγραφέα:
Ο Γιάννης Δημάς γεννήθηκε το φθινόπωρο του 90 στην Αθήνα. Σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων στην Γερμανία. Μιλά γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά. Τα καλοκαίρια της εφηβείας του τα πέρασε στην Αφρική. Έχει εργαστεί στο πλαίσιο των πρακτικών του στον Πειραιά και στο Μανχάτταν. Μερικοί από τους αγαπημένους του συγγραφείς είναι ο Ντοστογιέφσκι, ο Κούντερα και ο Μπρυκνέρ. Θέλει να ασχοληθεί με τον τραπεζικό τομέα και την διπλωματία. «Οι Ζώνες της Φωτιάς» είναι το πρώτο του βιβλίο.
Βρείτε τον συγγραφέα στο Facebook: facebook.com/jannis.dimas.7
