Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει επαρκείς ποσότητες των θυρεοειδικών ορμονών (κυρίως T4 και T3). Αυτό οδηγεί σε επιβράδυνση του μεταβολισμού και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως κόπωση, αύξηση βάρους, δυσκοιλιότητα, ψυχική “θολούρα”, ευαισθησία στο κρύο, και άλλα.
Η κύρια θεραπεία είναι η υποκατάσταση με θυροξίνη (λεβοθυροξίνη).
Όμως, η διατροφή παίζει έναν υποστηρικτικό ρόλο — δεν θεραπεύει τον υποθυρεοειδισμό, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση συμπτωμάτων, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην αποφυγή διατροφικών ελλείψεων.
Γιατί έχει σημασία η διατροφή
Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση και υποστήριξη της θυρεοειδικής λειτουργίας, καθώς επηρεάζει άμεσα τόσο την απορρόφηση της φαρμακευτικής αγωγής όσο και τη συνολική μεταβολική ισορροπία του οργανισμού. Η λήψη λεβοθυροξίνης, για παράδειγμα, πρέπει να γίνεται με άδειο στομάχι, επειδή ορισμένα τρόφιμα ή συμπληρώματα, όπως ο σίδηρος, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και οι φυτικές ίνες, όταν λαμβάνονται σε μεγάλες ποσότητες μπορούν να μειώσουν την αποτελεσματική απορρόφησή της. Είναι λοιπόν κρίσιμο να μεσολαβούν τουλάχιστον τριάντα έως εξήντα λεπτά πριν από την κατανάλωση φαγητού ή τη λήψη άλλων συμπληρωμάτων.
Η ισορροπία των θρεπτικών στοιχείων είναι εξίσου σημαντική. Ιχνοστοιχεία όπως το ιώδιο, το σελήνιο, ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος, καθώς και βιταμίνες όπως η Α και η Β12, συμμετέχουν ενεργά στη σύνθεση και τη μετατροπή των θυρεοειδικών ορμονών. Μια διατροφή περιορισμένη ή φτωχή σε ποικιλία μπορεί να οδηγήσει σε ελλείψεις, επηρεάζοντας αρνητικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς και την ορμονική ομοιόσταση.
Σε περιπτώσεις όπου ο υποθυρεοειδισμός έχει αυτοάνοση αιτιολογία, όπως στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η διατροφή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Ένα διατροφικό πρότυπο με αντιφλεγμονώδη χαρακτηριστικά — πλούσιο σε φρέσκα λαχανικά, ωμέγα-3 λιπαρά και χαμηλό σε επεξεργασμένα τρόφιμα — μπορεί να συμβάλει στη μείωση της φ%B
