Από το Θεό τραβιέται ο άνθρωπος, όπως ο καρχαρίας από το αίμα.
Οδυσσέας Ελύτης.
Η ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε μία ανώτερη δύναμη και να στρέφονται σε αυτή σε κάθε τους πρόβλημα, έχει υπάρξει αντικείμενο εκμετάλλευσης πολλές φορές από ανθρώπους που κατάλαβαν πόσο μεγάλη επιρροή μπορεί να ασκήσει η θρησκεία στους πιστούς που την ακολουθούν τυφλά. Εικόνες που δακρύζουν ή αιμορραγούν, ιερές πέτρες και παντόφλες, άτομα που ισχυρίζονται ότι βλέπουν ή μιλούν με το Θεό, οτιδήποτε μπορεί να μοιάζει με ένα σημάδι επικοινωνίας του μεταφυσικού με το δικό μας κόσμο, μπορεί να είναι αρκετό για να προκαλέσει κοσμοσυρροή και να αποκτήσει φανατικούς πιστούς, έτοιμους να κάνουν θυσίες, για να προκαλέσουν τη συμπάθεια ή να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους προς το Θεό που λατρεύουν. Κι ενώ πολλοί από εμάς, αδιαφορούν ή και κατακρίνουν αυτό το φαινόμενο, υπάρχει μία γυναίκα που ήξερε πώς να το εκμεταλλευτεί προς όφελός της.
Μία πάθηση… θαύμα!
Η γνωστή ως «Αγία» Αθανασία του Αιγάλεω γεννήθηκε στη Μανωλάδα Ηλείας το 1928. Κόρη της πολύτεκνης οικογένειας Σάμαρη αναγκάζεται από μικρή να γίνει βοσκοπούλα, ώστε να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένεια, κι έτσι δεν τελειώνει το δημοτικό και μένει αγράμματη, γεγονός που θα χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στο μέλλον ως επιχείρημα εναντίον της. Το 1945 η 17χρονη Αθανασία ισχυρίζεται ότι –καθώς έβοσκε το κοπάδι στο βοσκοτόπι-, εμφανίστηκε μπροστά της σε όραμα η Παναγία. Ακολούθησαν κι άλλα παρόμοια οράματα, ώσπου η κοπέλα έγινε γνωστή στην περιοχή.
Μετά τα οράματα, ήρθε η σειρά των μηνυμάτων. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αγίας Αθανασίας, η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της και με τους πιστούς μέσω μηνυμάτων που έγραφε στο στήθος της Αθανασίας. Η «αγία» περιέγραφε τη διαδικασία ως εξής: «πρώτα βλέπω την Παναγία. Εκείνη με χτυπά στο στήθος, αισθάνομαι καούρα, και μετά βγαίνουν τα γράμματα. Δε βγαίνουν, όποτε θέλω εγώ».
Κι αν το να γράφει η Παναγία μηνύματα πάνω στο σώμα ενός κοριτσιού είναι από μόνο του παράξενο, τότε το γεγονός ότι τα μηνύματα αυτά ήταν… ανορθόγραφα (!) κάνει την υπόθεση ακόμα πιο ύποπτη, ειδικά αν το συνδυάσουμε με την αγραμματοσύνη της Αθανασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το μήνυμα στη διπλανή φωτογραφία.
Όταν στο μέλλον κάποιοι δύσπιστοι δημοσιογράφοι θα τη ρωτήσουν, γιατί τα μηνύματα της Παναγίας είναι ανορθόγραφα, εκείνη χωρίς κανένα δισταγμό θα απαντήσει: «μα και η Παναγία αγράμματη είναι»!
Παρόλες τις… πειστικές της απαντήσεις, οι δικοί της άνθρωποι εξακολουθούν να βλέπουν με δυσπιστία αυτήν την επικοινωνία της Αθανασίας με την Παναγία, κι αυτό γιατί γνωρίζουν την κληρονομική πάθηση, από την οποία πάσχει η οικογένεια. Φαίνεται τελικά, ότι η Αθανασία δεν είναι η εκλεκτή αγγελιοφόρος της Παναγίας, αλλά μία από τις περιπτώσεις δερμογραφίας στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ως δερμογραφία ή δερμογραφισμός (αλλιώς δερματογραφία ή δερματογραφισμός) ορίζεται «η δερματική αντίδραση σε μηχανικό ερέθισμα (πίεση, χάραξη κλπ) που οφείλεται σε υπερευαισθησία του φυτικού νευρικού συστήματος (το σχήμα το οποίο χαράσσεται εμφανίζει ανάλογο ανάγλυφο μέσα σε λίγα λεπτά)» . Με απλά λόγια, τα άτομα που πάσχουν από δερμογραφισμό, μπορούν να χαράξουν κάτι στο δέρμα τους, και αυτό να μείνει εκεί ανάγλυφο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Λόγω αυτής της πάθησης της οικογένειας, πολλοί παρέμεναν ακόμη επιφυλακτικοί ως προς τους ισχυρισμούς της Αθανασίας, μέχρι τη στιγμή που ο ίδιος ο Μητροπολίτης Ηλείας, μετά τη δεκάλεπτη συνομιλία του μαζί της, δηλώνει συγκινημένος, ότι η Θεομήτωρ έχει εμφανιστεί πολλές φορές σε ευσεβείς χριστιανούς. Η αποδοχή της από το Μητροπολίτη σημαίνει αυτόματα και την αποδοχή της από τους πιστούς.
Η αγία της δεξιάς
Μετά τη μετακόμιση της στην Αμαλιάδα, η Αθανασία οργανώνει το επόμενο «θαύμα» της. Ξαφνικά, γίνεται γνωστό στην τοπική κοινωνία ότι η Αθανασία… πέθανε! Πλήθος κόσμου μαζεύεται στο σπίτι, όπου βρίσκεται το φέρετρο με τη «νεκρή», με τη βεβαιότητα ότι θα αναστηθεί! Όπως ήταν αναμενόμενο, η «αγία» ξύπνησε, και καθισμένη ακόμη στο φέρετρό της, διηγήθηκε στους πιστούς την εμπειρία της, όσο ήταν «νεκρή». Συγκεκριμένα, τους είπε ότι ήταν με την Παναγία στα Καλάβρυτα και παρακολουθούσαν σφαγές ανταρτών, όταν η Παναγία της είπε «Βλέπεις, παιδί μου; Αυτά παθαίνουν, όσοι δεν πιστεύουν», παίρνοντας ξεκάθαρα το μέρος του Εθνικού Στρατού στην κρίσιμη περίοδο του Εμφυλίου. Με αφορμή αυτή και άλλες πολιτικές της δηλώσεις, ο Ριζοσπάστης την αποκαλεί «αγία της δεξιάς». Κάπως έτσι, αρχίζει η επιρροή της «αγίας» Αθανασίας και στην πολιτική συνείδηση των πιστών της. Η ίδια δημιουργεί στενές σχέσεις με πολιτικά πρόσωπα της δεξιάς, και αργότερα της Χούντας, και θεωρείται ότι συνέβαλε στην πολιτική τους άνοδο, επηρεάζοντας τη ψήφο των ανθρώπων που την ακολουθούσαν. Στην πορεία των χρόνων, αυτές οι σχέσεις θα τη βοηθήσουν πολλές φορές να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη…
Στην υγειά της ελληνικής δικαιοσύνης!
Μετά το τέλος του εμφυλίου, η «αγία» παντρεύεται με το Σπύρο Κρικέτο, και μετακομίζει στο Αιγάλεω. Όσο μεγαλώνει η δημοτικότητά της, τόσο αυξάνονται και οι επικριτές της, κι έτσι οδηγείται στην πρώτη της δίκη το 1959. Οι άνθρωποι που την ακολουθούν, οργανώνουν διαμαρτυρίες έξω από το δικαστήριο και η Αθανασία αθωώνεται λόγω… ομαδικής βλακείας!! Το κοινό της δεν πτοείται, και μάλιστα αρχίζει να κάνει δωρεές στο όνομά της. Την ίδια περίοδο, αρχίζει να αυτοαποκαλείται «αγία» και να ζητά να της δωρίσουν ένα κτήμα για να βρει το «αθάνατο νερό». Το 1961 δύο ιατροδικαστές την εξετάζουν και τη χαρακτηρίζουν ως ένα ψυχονευρωτικό άτομο με θρησκευτικό παραλήρημα και έντονο δερμογραφισμό. Ωστόσο, η απόφαση τους δεν ασκεί καμία επιρροή στους οπαδούς της, οι οποίοι της χαρίζουν σπίτια, οικόπεδα και χωράφια, ενώ πολλοί προσφέρονται να δουλέψουν για εκείνη εθελοντικά. Για να είναι νομικά καλυμμένη, η Αθανασία τους βάζει να υπογράψουν υπεύθυνες δηλώσεις που βεβαιώνουν την πρόθεσή τους να εργάζονται αφιλοκερδώς για εκείνη. Έτσι, αποκτά ένα μεγάλο ανθρώπινο δυναμικό, που καλλιεργεί τα χωράφια της, φροντίζει τα αιγοπρόβατά της και πουλάει τα προϊόντα της σε λαϊκές αγορές, χωρίς να αμοίβεται. Την ίδια στιγμή, η αυτοαποκαλούμενη «Αγία» Αθανασία του Αιγάλεω κυκλοφορεί με Μερσεντές, σοφέρ και σωματοφύλακα.
Το μεγαλύτερο της απόκτημα όμως, είναι ένα μοναστήρι στη Μάνδρα Αττικής. Το μοναστήρι αυτό λειτουργεί ως γηροκομείο με 300 κλίνες, το οποίο φιλοξενεί ηλικιωμένους και αρρώστους με αντάλλαγμα τα περιουσιακά τους στοιχεία ή τη σύνταξή τους. Το μοναστήρι αυτό θα προσελκύσει την προσοχή των δημοσιογράφων και θα γίνει αφορμή για πολλές δικαστικές διαμάχες στο μέλλον, αφού οι συγγενείς των ηλικιωμένων την κατηγορούν, ότι τους εξαπατά, και τους κακομεταχειρίζεται. Υπήρχαν, μάλιστα, κατηγορίες ότι έδιναν υπνωτικά και ψυχοφάρμακα στους αρρώστους, ώστε να μένουν ακίνητοι στο κρεβάτι, μέχρι να πεθάνουν. Με ένα μαγικό τρόπο -ή μήπως λόγω διασυνδέσεων;- η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω απαλλάσσεται από τις κατηγορίες σε κάθε δίκη, οι οπαδοί της ζητωκραυγάζουν, και εκείνη κάνει προπόσεις «στην υγειά της ελληνικής δικαιοσύνης»!
Τι κάνει η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω σήμερα;
Στη δεκαετία του 2000, ο πανικός γύρω από την «Αγία» Αθανασία του Αιγάλεω υποχωρεί. Το 2013 δημοσιεύεται μία φωτογραφία της που τη δείχνει να εκκλησιάζεται, ενώ βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι. Λόγω των πολλών εγκεφαλικών επεισοδίων, έχει χάσει την επαφή με το περιβάλλον, ωστόσο οι οπαδοί της εξακολουθούν να την επισκέπτονται, για να την προσκυνήσουν.
Ίσως κάποιοι τη θεωρούν επιτήδεια, κάποιοι άλλοι απλώς ψυχονευρωτική, σε κάθε περίπτωση ένα είναι σίγουρο: η Αθανασία Κρικέτου, η «Αγία» Αθανασία του Αιγάλεω, είχε την ικανότητα να αναγνωρίζει τις περιστάσεις, αλλά και τα άτομα που μπορούσε να εκμεταλλευτεί προς όφελός της.
Ακολουθεί ένα βίντεο, αφιερωμένο στην «Αγία» Αθανασία του Αιγάλεω από την εκπομπή «Η Μηχανή Του Χρόνου», το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού περιέχει δηλώσεις οπαδών της.
Πηγές
http://lolanaenaallo.blogspot.gr/2013/01/blog-post_2912.html
