Η Δήμητρα Γαλάνη είναι κατά γενική ομολογία μία από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες και τραγουδοποιούς της γενιάς της. Παρέα με την κιθάρα της, από την αρχή της καριέρας της ξεχώρισε για το ταλέντο και για τη ζεστασιά στη φωνή της. Συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς και συνθέτες. Τα τραγούδια της είναι διαχρονικά και περνούν από τη μια γενιά στην επόμενη σαν κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας. Απέχει από τα φώτα της δημοσιότητας και δε δίνει συχνά συνεντεύξεις. Προτιμά να έρχεται σε επαφή με το κοινό μέσα από τη μουσική. Η ίδια μάλιστα έχει δηλώσει πως με το έργο της προσπαθεί να σκαλίζει τη μνήμη των ανθρώπων. Δε συμφωνεί με τις λέξεις «τύχη» κι «ελπίδα», είναι άνθρωπος του «τώρα» και του «πράττειν».
Τα πρώτα χρόνια της Δήμητρας Γαλάνη
Η Δήμητρα Γαλάνη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου 1952, σε μια μεσοαστική οικογένεια. Η σχέση της με τον κόσμο των τεχνών αναπτύχθηκε από πολύ νωρίς, κατά την παιδική της ηλικία. Γύρω στα έξι, οι γονείς της της αγόρασαν μια μικρή κιθάρα κι εκείνη έμαθε από μόνη της να παίζει. Τότε συνειδητοποίησαν πως μάλλον υπάρχει μια κλίση προς τη μουσική κι έτσι ξεκίνησε τη φοίτησή της σε ωδείο. Άλλωστε, με νονό το Φίλιππο Νάκκα ήταν σχεδόν αδύνατο να ξεφύγει από τη μουσική εκπαίδευση. Κληρονόμησε την φωνή της από τον πατέρα της Μιχάλη Γαλάνη, ο οποίος ήταν τενόρος. Μόλις στα 16, υπέγραψε συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρία.
Στα τέλη της δεκαετίας 60′ ερμήνευσε τα πρώτα της τραγούδια στο «Ένα χαμόγελο» των Δήμου Μούτση και Νίκου Γκάτσου. Η γνωριμία της Δήμητρας Γαλάνη με τους δύο αυτούς ανθρώπους σε συνδυασμό με τη σκληρή δουλειά που η ίδια κατέβαλε, έθεσαν τα θεμέλια για τη μετέπειτα ανέλιξή της. Ακόμη όμως και πριν την επίσημη έναρξη της καριέρας της, είχε ήδη το δικό της κοινό. Την οικογένεια και τους φίλους της που με κάθε ευκαιρία την υποστήριζαν και την παρότρυναν να τραγουδήσει και να ακολουθήσει το όνειρό της.
Ο Δήμος Μούτσης, ήταν εκείνος που πίστεψε στη φωνή της. Η πρώτη τους συνάντηση ήταν τελείως τυχαία. Στην καθιερωμένη επίσκεψη που έκανε η Δήμητρα Γαλάνη στο σπίτι μιας φίλης της, βρέθηκε κάποια στιγμή και ο Δήμος Μούτσης. Καθώς τραγουδούσε, εκείνος την άκουσε και μετά από κάποιο διάστημα πήγαν μαζί στην Columbia. To νεαρό κορίτσι που τραγουδούσε στις μπουάτ Θεοδωράκη και Ντίλαν έπεσε στα χέρια ενός πολύ αξιόλογου παραγωγού του Τάκη Λαμπρόπουλου.
Οι συνεργασίες της Δήμητρας Γαλάνη
Από τις αρχές της δεκαετίας ’70 οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής, άρχισαν σταδιακά να προσεγγίζουν τη Δήμητρα Γαλάνη και να αναγνωρίζουν το ταλέντο της. Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Δήμος Μούτσης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Σπανός, ο Μάνος Λοϊζος, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Θάνος Μικρούτσικος κι αρκετές ακόμη μεγάλες προσωπικότητες, ξεκίνησαν να γράφουν τραγούδια που αναδείκνυαν την ιδιαιτερότητα που είχε η χροιά της φωνής της.
Εκείνη την εποχή μεσουρανούσε η Βίκυ Μοσχολιού, μια εξαιρετική λαϊκή φωνή, αλλά δεν υπήρχε μια αντίστοιχη έντεχνη. Αυτό το κενό εκμεταλλεύτηκαν οι συνθέτες. Έκανε το ντεμπούτο της με κομμάτια όπως Θα σ’ αγαπώ, Βροχή και σήμερα, Άσπρο περιστέρι, Συγγνώμη που σ’ αγάπησα πολύ, Ζω. Η Δήμητρα Γαλάνη έχει τραγουδήσει ποίηση του Νίκου Γκάτσου, του Οδυσσέα Ελύτη, του Κωνσταντίνου Καβάφη. ‘Εχει συνεργαστεί με σπουδαίους Έλληνες στιχουργούς. Μεταξύ αυτών ο Μάνος Ελευθερίου, η Λίνα Νικολακοπούλου κι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Η συνάντησή της με τον Τσιτσάνη τη σημάδεψε, αφού με τη βοήθειά του εισήλθε στον κόσμο της λαϊκής μουσικής. Ένας ακόμη σταθμός στην καριέρα της το 1980, όταν ερμήνευσε τους Χαιρετισμούς του Μίκη Θεοδωράκη στην πρώτη ζωντανή παρουσίαση του έργου, ύστερα από δική του προτροπή.
Η Δήμητρα Γαλάνη και η διεθνής καριέρα
Η Δήμητρα Γαλάνη είχε αρκετές προτάσεις για να ξεκινήσει διεθνή καριέρα από τη Γαλλία, όμως τα πράγματα δεν πήραν την επιθυμητή τροπή. Παρότι εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για μερικά χρόνια -1981-1983- κι έκανε τις προσπάθειές της, κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάτι τέτοιο δεν τη γέμιζε. Ήθελε να τραγουδάει στη γλώσσα της, στα ελληνικά και να ερμηνεύει μεγάλους ποιητές. Το 1985, ταξίδεψε στην Αυστραλία με το Γιώργο Νταλάρα, το 1988 στις Βρυξέλλες και το Ελσίνκι με το Μάνο Χατζιδάκι και το 1989 συμμετείχε με το Θάνο Μικρούτσικο σε φεστιβάλ τραγουδιού στις Βρυξέλλες, αναδεικνύοντας την ελληνική μουσική. Οι περιοδείες που ακολούθησαν σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία είχαν πολλά στοιχεία του πολιτισμού μας κι έφερναν κοντά Έλληνες απ’ όλο τον κόσμο.
Η Δήμητρα Γαλάνη συστήνεται ως δημιουργός
Η Δήμητρα Γαλάνη συστήνεται για πρώτη φορά ως δημιουργός και συνθέτης προς τα τέλη της δεκαετίας ’90. Τότε γράφει μουσική για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και προσπαθεί να ανακαλύψει την ταυτότητα της. Στα πλαίσια της αναζήτησης αυτής παρακολουθεί ένα τρίμηνο σεμινάριο στο Berklee College of Music, στη Βοστώνη. Έχει αναδείξει ως παραγωγός σημαντικούς νέους τραγουδοποιούς κι έχει προσφέρει τις συνθέσεις της σε άλλους τραγουδιστές όπως την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, την Τάνια Τσανακλίδου, την Ηρώ, τον Κώστα Μακεδόνα, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και άλλους. Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δημιουργίες της είναι: Τράβα Σκανδάλη, Το σ’αγαπώ μπορεί, Το χειροκρότημα, Δυο μέρες μόνο, Αν.
Οι απόψεις της Δήμητρας Γαλάνη
Γενικά δηλώνει «αταξική». Παρά το γεγονός ότι υπήρξε μαθήτρια σ ‘ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας, οι γονείς της εργάζονταν ολημερίς για να παρέχουν στην αδελφή της και την ίδια αυτή τη δυνατότητα. Ποτέ της δεν αισθάνθηκε πως ανήκε σε ελίτ, διότι υπήρχε μια ισορροπία στο σπίτι. Η μουσική τη βοηθά να αντιλαμβάνεται τα πράγματα και να κινείται. Το ίδιο κάνει και ο πόνος. Ο πόνος είναι ζωή για τη Δήμητρα Γαλάνη γιατί το να πονάς, σημαίνει πως είσαι ζωντανός. Η επιτυχία δεν την φόβισε. Τρόμαξε όμως όταν συνειδητοποίησε μεγάλη πια πως ό,τι έπαιρνε από τους δασκάλους της ήταν το όραμά τους κι όχι η πραγματικότητα. Η Ελλάδα που της υποσχόταν ο Γκάτσος ήταν ένα όνειρο. Η αντίληψη αυτού, της προκάλεσε τριγμούς.
Στη σχέση της με τη μουσική δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. Όσο μπορεί το σώμα της να λειτουργεί, κι όσο μπορεί να αναπνέει με τους ανθρώπους της μουσικής δεν αισθάνεται το πέρασμα του χρόνου. Εξάλλου, ο διάλογος με τις νεότερες γενιές υπάρχει ακόμη, διαφορετικά θα είχε σταματήσει προ πολλού. Μπορεί να μην έχει πολλά δεδομένα στη ζωή της όμως για ένα πράγμα είναι σίγουρη. Τα μάτια της θα κλείσουν με τη μουσική και δεν έχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Σήμερα, στις 14 Νοεμβρίου στα γενέθλια της, της ευχόμαστε να είναι υγιής και να συνεχίσει να κυνηγά όσα ονειρεύεται.
Ας την ακούσουμε.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο αφιέρωμα:
-Wikipedia Δήμητρα Γαλάνη (τελευταία πρόσβαση 12/11/2022)
-Art Week με τη Λένα Αρώνη (ERTFLIX, τελευταία πρόσβαση 10/11/2022)
-LIFO “Μία συνένετευξη εφ’όλης της ύλης με τη Δήμητρα Γαλάνη” (τελευταία πρόσβαση 10/11/2022)
