Η μάχη της Αλαμάνας

Διάκος
Πηγή εικόνας: https://www.stereanews.gr/wp-content/uploads/2020/04/1-1.jpg.

Ερχόμαστε, ίσως, στο διασημότερο γεγονός του Απρίλη του 1821 που δεν είναι άλλο από την μάχη στην Αλαμάνα. Πρωταγωνιστής ο Διάκος. Αυτή η μάχη, η οποία οδήγησε στον πρόωρο, μαρτυρικό και ηρωικό θάνατο που μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για χρόνια. Αυτός δεν είναι άλλος από τον θάνατο του Αθανάσιου Διάκου. Αλλά ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.


Η τούρκικη πλευρά

Ο Χουρσίτ πασάς που πολεμούσε τον αποστάτη Αλή πασά των Ιωαννίνων μαθαίνοντας τα επαναστατικά γεγονότα στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα έστειλε για εκεί τον Κιοσέ Μεχμέτ πασά και τον Ομέρ Βρυώνη. Ειδικότερα, οι δύο αυτοί πασάδες είχαν μια δύναμη 8000 πεζών και 900 ιππέων και έφτασαν στην περιοχή την 18η Απριλίου. Αφού λύθηκε η πολιορκία της Υπάτης, στρατοπέδευσαν ο Κιοσέ Μεχμέτ κοντά στην Λαμία και ο Ομέρ Βρυώνης κοντά στο Λιανοκλάδι1.


Τα γεγονότα στο ελληνικό στρατόπεδο

Στο μεταξύ, ο Α. Διάκος για να είναι σίγουρος από μια πρώτη αποτυχία και να έχει ασφαλή τα νώτα του, από εκείνες τις πλευρές, έστειλε τον Μπούσγο να επαναστατήσει τη Θήβα (1η Απριλίου), και τον Κοντοσόπουλο να επαναστατήσει την Αταλάντη (τέλη Μαρτίου). Έτσι, ο Διάκος είχε ως σκοπό να ξεκαθαρίσει το έδαφος από την παρουσία των Τούρκων στην περιοχή από την Λιβαδειά ως τις Θερμοπύλες2 .

Έπειτα, ήρθαν τα γεγονότα με την πολιορκία στη Μενδενίτσα. Όμως, ο Διάκος, επιγόμενος να καταλάβει την Αλαμάνα, άφησε μικρή δύναμη στη Μενδενίτσα και αναχώρησε για το Χάνι της Αλαμάνας κοντά στην θρυλική γέφυρα (10 Απριλίου).

Advertising

Advertisements
Ad 14

Ύστερα, έρχονται τα γεγονότα στην Υπάτη, με την ανεπιτυχή πολιορκία της, την οποία αναγκάστηκαν να λύσουν γρήγορα, διότι μεταξύ 18ης και 19ης Απριλίου ο Κιοσέ Μεχμέτ προέλαυσε εναντίον τους3. Μετά από σύσκεψη στους Κομποτάδες, οι οπλαρχηγοί αποφάσισαν να εκτελέσουν τους Τούρκους που είχαν ως αιχμαλώτους από τα Σάλωνα και τις άλλες περιοχές, λόγω αδυναμίας φυλάξεως τους, παρότι είχαν εγγυηθεί τη ζωή τους4 .


Αποστολή για πληροφορίες

Έπειτα, άρχισαν να σκέπτονται πως θα αντιταχθούν στις εχθρικές δυνάμεις. Όμως, για να πετύχουν τα σχέδια τους αποφάσισαν, ότι έπρεπε να συλλέξουν πληροφορίες. Αυτό το πέτυχαν με το να στείλουν το απόγευμα της 19ης Απριλίου ένα σώμα εκ των τολμηρότατων ανδρών, με την εντολή να μην γίνουν αντιληπτοί. Τελικά, όμως τους κατάλαβαν και έτσι οι οπλαρχηγοί αναγκάστηκαν να φύγουν από εκεί5. Εν τω μεταξύ, οι οπλαρχηγοί κίνησαν για τη Χαλκωμάτα, όπου και έφτασαν στις 20 του μηνα6.


Τα σχέδια και η τελική διάταξη

Τώρα, μοναδική τους σκέψη ήταν με πιο τρόπο θα αντιπαρατεθούν καλύτερα με τους πολυάριθμους Τούρκους. Αρχικά, η γνώμη του Δυοβουνιώτη ήταν να μην κατατμηθούν πολύ τα ελληνικά στρατεύματα. Άλλωστε, ήταν γύρω στους 1500. 600 Σαλωνίτες είχε ο Πανουργιάς, ο Διάκος 500 Λειβαδίτες και ο Δυοβουνιώτης γύρω στους 400 από τα γύρω μέρη. Αλλά, να τοποθετηθούν σε δύο οχυρώματα κοντά στο Γοργοπόταμο. Αντίθετα, ο Πανουργιάς και ο Διάκος, υποστήριζαν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να καταληφθούν οι δυο δρόμοι που οδηγούσαν, ο ένας στη Λοκρίδα και στη Βοιωτία και ο δεύτερος στη Φωκίδα. Τελικά, συμφώνησε και ο Δυοβουνιώτης7. Κατόπιν, οι δυνάμεις χωρίστηκαν ως εξής: ο Δυοβουνιώτης με 400 έπιασε τη γέφυρα του Γοργοποτάμου και ο Πανουργιάς με 600 κατευθύνθηκε στο χωριό Μουσταφάμπεη (σημερινή Ηράκλεια) και στη Χαλκωμάτα.

Αργότερα, στο Μουσταφάμπεη οχυρώθηκαν λίγοι άνδρες (200) υπό τον Κομνά Τράκα (από την Αγόριανη Παρνασσού) και τον Παπαντρέα Κουκουβιστιανό, ενώ ο ίδιος ο Πανουργιάς μαζί με τον επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα και 400 έπιασαν τη Χαλκωμάτα. Επίσης και, ο Διάκος με 300 έπιασε την περιοχή στο κέντρο ανάμεσα στην μονή Δαμάστας και τη γέφυρα για να ελέγχει τον δρόμο προς Θερμοπύλες8,9. Εν τω μεταξύ, οι αξιωματικοί του Διάκου, Καλύβας και Μπακογιάννης μαζί με τον Αναγνώστη Καλπούζο, έπιασαν την γέφυρα με λίγους άνδρες10.

Advertising

Τότε, ο Χρ. Περραιβός αναφέρει ότι ο Διάκος στο συμβούλιο είπε τα εξής: «Αδελφοί Έλληνες! Έπειτα από τετρακοσίων χρόνων σκληράν σκλαβίαν, ο Θεός ευσπλαγχνισθείς απεφάσισε να μας δώση την ελευθερίαν, καθώς την εχαίροντο μίαν φοράν οι προπάτορές μας. Πλην διά να την απολαύσωμεν, πρέπει ν’ αποφασίσωμεν ν’ αποθάνωμεν με τα όπλα εις τας χείρας, και τότε ας την χαρώσιν οι μεταγέστεροί μας. Ημείς ως τόσος θέλομεν απολάυσει τα δύο μεγαλήτερα καλά, τον παράδεισον και την αιώνιον μνήμην των μεταγενεστέρων επειδή δια τον σταυρόν και την ελευθερίαν αποθνήσκομεν∙ αν όμως δειλιάσωμεν τώρα, τότε αιωνίως εχάθημεν και ημείς και όλον το έθνος μας. Όθεν, όποιος αγαπά με την αλήθειαν την πίστιν και την πατρίδα, ας δράξη τα όπλα, και ας έλθη μαζί μου10α

Διαβάστε επίσης  Αλαμάνα: Ο τόπος δράσης ενός ήρωα

Η αρχή

Οι αντίπαλοι, όμως, από τις 18 Απριλίου είχαν φτάσει το Λιανοκλάδι. Γι΄ αυτό το λόγο, οι Έλληνες δεν είχαν τον κατάλληλο χρόνο να οχυρωθούν αποτελεσματικά, όταν οι εχθροί ξεκίνησαν την επίθεση. Ο Ομέρ Βρυώνης βρισκόταν στο Λιανοκλάδι και στο μεταξύ ερχόταν και ο Κιοσέ Μεχμέτ πασάς από την Λαμία11.

Πρώτα, επιτέθηκαν με το ιππικό, που εξαιτίας του εδάφους που τους βοηθούσε. Τότε, ο Δυοβουνιώτης αποτραβήχτηκε ψηλότερα στην θέση Δέμα, όπου δεν μπορούσαν τα ιππικά στρατεύματα να φτάσουν12. Μετά, ο Βρυώνης πλησίασε το χωριό Μουσταφάμπεη αλλά βρήκε τους εκεί Έλληνες καλά οχυρωμένους εντός των σπιτιών, της εκκλησίας και του μύλου και δεν τους χτύπησε13. Έτσι, ο Ομέρ Βρυώνης χώρισε το στράτευμά του σε τρία μέρη. Πράγματι, το πρώτο χτύπησε την Χαλκωμάτα, το δεύτερο την Αλαμάνα και το τρίτο τα γύρω υψώματα, ώστε να παγιδευτούν οι υποχωρούντες Έλληνες. Με αυτό το τρόπο, ο Δυοβουνιώτης αποκλεισμένος στο Δέμα δεν μπορούσε να βοηθήσει.


Το δεύτερο μέρος

Ο Πανουργιάς στη Χαλκωμάτα τραυματίστηκε βαριά κι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Τότε, ήταν που αποκεφαλίστηκε ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας, ενώ σκοτώθηκε και ο αδερφός του μοναχός παπα-Γιάννης και ένας ανιψιός τους14.

Advertising

Ο Βρυώνης, αφού ησύχασε από την Χαλκωμάτα έστειλε λίγους με τον Χασάν Τομαρίτσα και τον Μεχμέτ Τσαπάρη να απασχολούν αυτούς στο Μουσταφάμπεη και έσμιξε τις δυνάμεις του με τον Κιοσέ Μεχμέτ, που εν τω μεταξύ είχε φτάσει από την Λαμία15. Και έριξαν μια δύναμη περίπου 8000 ανδρών έναντι των 400- 500 του Διάκου στην Αλαμάνα. Απ’ αυτούς τους λίγους, οι 200 ήταν στην γέφυρα και το εκεί χάνι. Το χάνι το κρατούσαν ο Καλύβας με τον Μπακογιάννη, μαζί με δύο άλλους, οι οποίοι κάποια στιγμή το έπιασαν, αφού ενημέρωσαν πρώτα τον Διάκο, με σκοπό να συγκρατήσουν λίγο τις δυνάμεις για να μην πέσουν όλες πάνω σε αυτόν15α. Έτσι, μαζί με τους δικούς τους πολεμούσαν υπεράνθρωπα για μην πέσουν όλοι οι εχθροί απάνω στον Διάκο.


Το τελικό στάδιο της μάχης

Ο Διάκος πολεμούσε μπροστά. Η μάχη άνιση. Οι πολεμιστές έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο. Ο Βασίλης Μπούσγος παρακαλούσε τον Διάκο να φύγει. Ο ιπποκόμος του Μπισμπιρίγος του έφερε το άλογο του, την Αστέρω, αλλά αυτός του αποκρίθηκε: «ο Διάκος δεν φεύγει, δεν εγκαταλείπει τους συντρόφους του»16. Γύρω από τον Διάκο είχαν μείνει για να πεθάνουν μαζί του 48 παλληκάρια. Τα όπλα τους από την πολλή χρήση, άχρηστα. Οι εχθροί όλο και ερχόντουσαν. Δίπλα στον Διάκο πέφτει νεκρός ο αδερφός του Μήτσος. Τότε ο Διάκος ταμπουρώθηκε πίσω από τον αδερφό του και συνέχισε την μάχη. Μα οι εχθροί πολλοί και οι νεκροί επίσης. Τότε, με 10 παλληκάρια κατάφερε να τραβηχτεί σε βραχότοπο. Αλλά πια μόνο με μαχαίρες και πιστόλες πολεμούσαν. Ένα βόλι πήρε τον Διάκο στην δεξιά ωμοπλάτη. Το σπαθί του σπασμένο. Οι τελευταίοι σύντροφοι του σκοτώθηκαν, εκτός από τον Μπούσγο, οποίος γλύτωσε, ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στους εχθρούς.


Η προσπάθεια

Τον Διάκο τον έπιασαν ζωντανό. Τον έδεσαν και όπως ήταν πληγωμένος, με φοβερούς πόνους, τον έβαλαν πάνω στο μουλάρι. Ο Καλύβας και ο Μπακογιάννης, όταν πια δεν έβλεπαν κανέναν πάνω στην γέφυρα, άνοιξαν την πόρτα από το χάνι να δούνε τι έγινε. Τότε, περνούσε η πομπή με τον Διάκο. Τους είδε και τους φώναξε: «Καλύβα , Μπακογιάννη, δέκα χιλιάδες με κρατάν». Αυτοί όρμησαν να τον ελευθερώσουν με τα σπαθιά, αλλά βρήκαν το θάνατο17. Η μάχη είχε τελειώσει.

Διαβάστε επίσης  Αρθούρος Ρεμπώ: Το ταλαντούχο παιδί της ποίησης που έγινε σύμβολο της επανάστασης

Την επόμενη μέρα και οι συνομιλίες

Την επόμενη, ο Διάκος, αγνώριστος, μεταφέρεται ενώπιον του Ομέρ Βρυώνη, τον οποίο ήξερε από παλιά. Αυτός αναρωτήθηκε πως επέτρεψε ο Διάκος να τον πιάσουν. Ο Διάκος του αποκρίθηκε: «Αν ήξερα, θα φύλαγα το τελευταίο φουσέκι για τον εαυτό μου». Στην συζήτηση μπήκε και ο Κιοσέ Μεχμέτ που του επεσήμανε τον άδικο αγώνα και του πρότεινε να πάει μ’ αυτούς. Αν αρνιόταν θα τον παλούκωναν.

Advertising

Ο Διάκος αποκρίθηκε: «Έχει και άλλους σαν κι εμένα ο τόπος μου» και συνέχισε «Ούτε σε δουλεύω (=υπηρετώ),ούτε σ’ ωφελώ αν σε δουλέψω»18. Οι δύο αρχηγοί, εκτιμώντας το ήθος του και με την σκέψη ότι θα τους ήταν χρήσιμος στο μέλλον για να τον ανταλλάξουν με άλλους σημαντικούς Τούρκους ομήρους, αποφάσισαν να τον κρατήσουν όμηρο. Όμως η επιμονή του Τούρκου άρχοντα της Λαμίας , Χαλίλ μπέη, τους ανάγκασε να συγκατατεθούν στην φρικτή θανάτωση, για παραδειγματισμό των υπόλοιπων ραγιάδων.


Ο θάνατος

Το απόγευμα της ίδιας ημέρα οδηγήθηκε σε μια μάντρα, όπου σήμερα υψώνεται το μνημείο του. Ο Διάκος επί του τραυματισμένου ώμου του έφερε το όργανο του μαρτυρίου του και Ασιάτες Τούρκοι, ως ειδικοί, τον «επασσάλωσαν». Ο Διάκος, πριν εκπνεύσει, αποκρίθηκε στους Αλβανούς που τον ήξεραν από τα Ιωάννινα και τους είπε: «Δεν βρίσκεται κανένα παλληκάρι να μου ρίξει μια πιστολιά να με γλυτώσει από τους χαλδούπηδες;»19. Κάποιοι αναφέρουν πως αυτό το είπε καθώς πήγαινε προς τον τόπο εκείνο, πετώντας την σούβλα από τον ώμο του. Η παράδοση τον θέλει είτε καθώς πήγαινε για την Λαμία είτε την ώρα του μαρτυρίου του, να λέει το δίστιχο:

«Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει

Τώρα π’ ανθνίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι».

Advertising

Ο Γεώργιος Κρέμος στο έργο του «Νεωτάτη Γενική Ιστορία» γράφει: «Ο δε σκόλοψ εξήλθεν εις το άνωθεν μέρος της δεξιάς ωμοπλάτης του. Περί δε τον Διάκον ετοποθέτησαν τας κεφαλάς των εν τη ιδία μάχη φονευθέντων Ελλήνων περί τας 80, εν αις ήσαν η γεραρά κεφαλή του Αμφίσσης Ησαΐου, του αδελφού του Παπαϊωάννου, η του αδελφού του Διάκου Δημητρίου, η του Μπακογιάννη, Καλύβα, Αναγνώστου Καλπούζου, η του Γιαννάκη Παπαχατζή εκ Δαμάστας γυναικοξαδέλφου Σπύρου Τράκα ον αιχμαλωτίσαντες εφόνευσαν καθ’οδόν»20. Ήταν ημέρα Κυριακή 3:30μ.μ21.


Τα μετά την μάχη

Ενώ αυτά συνέβαιναν στην Αλαμάνα, από την Λειβαδιά ξεκίνησε την ημέρα της μάχης εκστρατευτικό σώμα 1000 ανδρών για να ενισχύσει τον Διάκο. Όταν το σώμα πλησίασε στο Δαδί (σημερινή Αμφίκλεια Φθιώτιδας), οι επικεφαλής κόνσολοι και οπλαρχηγοί πληροφορήθηκαν τα γεγονότα στην Αλαμάνα και ιδιαίτερα τη σύλληψη του Διάκου. Αυτά προκάλεσαν έντονη ανησυχία. «Με λόγια θερμά και με φαινομενική ψυχραιμία οι κόνσολοι της Λειβαδιάς και οι προύχοντες του Δαδιού προσπαθούσανε να τους εγκαρδιώσουν» αναφέρει ο Τάκης Λάππας στο έργο του «Ρουμελιώτες στην Επανάσταση». Η έλλειψη αρχηγού έφερε και πτώση του ηθικού, καθιστώντας επιτακτική ανἀγκη να βρεθεί αντικαταστάτης του Διάκου. Οι κόνσολοι και οι δημογέροντες του Δαδιού διόρισαν τον Βασίλη Μπούσγο, που βρισκόταν εκεί κοντά τους. Ακολούθως το σώμα με επικεφαλής τον Βασίλη Μπούσγο στρατοπέδευσε στην Νευρόπολη και στο Ελευθεροχώρι. Σύντομα, όμως, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν αυτές τις θέσεις λόγω τις προσβολής τους από τις δυνάμεις του Ομέρ Βρυώνη22.


Παραπομπές-1:

1) Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.29

2) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.134-135

Advertising

3) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.135

Διαβάστε επίσης  Βασίλης Σούφλας: Ο «τέλειος» εκτελεστής

4) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.135

5) Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.29

6) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.136

Advertising

7) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Τόμος 27,έκδοση ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.,σελ.111-112

7α) π. Διομήδης Παναγιωτόπουλος, ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ & ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ-ΔΑΔΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑ-ΑΝΤΡΙΑΣ ΜΟΡΗΣ Ο ΚΟΥΚΟΥΒΙΣΤΙΑΝΟΣ, Ξυλικοί 2021,σελ. 55

8) Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.30

9) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Τόμος 27,έκδοση ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.,σελ.112

Advertising

Παραπομπές-2:

10) ΓΕΩΡΓΙΟΥ Π.ΚΡΕΜΟΥ,ΝΕΩΤΑΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΠΟΛΥΖΩΪΔΟΥ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΠΑΡΑ ΡΩ ΕΚΔΟΤΗ Σ.Κ.ΒΛΑΣΤΩ,ΟΔΟΣ ΕΡΜΟΥ 63-ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΣ 14,1890,σελ. 785

10α) Θεοδώρου Χρ. Γκούμα, Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΛΩΝΩΝ ΗΣΑΪΑΣ, ΑΜΦΙΣΣΑ 2019, Σελ. 206-207

11) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Τόμος 27,έκδοση ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.,σελ.112

12) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.136

Advertising

13) ΣΠΥΡΙΔΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗ,ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΡΙΤΗ,ΤΟΜΟΣ Α’,ΕΚΔΟΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΣΛΑΝΗΣ,ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ,ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ <<ΩΡΑΣ>>,1888 σελ.178

14) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.136

Παραπομπές-3:

15) ΓΕΩΡΓΙΟΥ Π.ΚΡΕΜΟΥ,ΝΕΩΤΑΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΠΟΛΥΖΩΪΔΟΥ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΠΑΡΑ ΡΩ ΕΚΔΟΤΗ Σ.Κ.ΒΛΑΣΤΩ,ΟΔΟΣ ΕΡΜΟΥ 63-ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΣ 14,1890,σελ786

15α) ΧΡ.Α.ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821,1979 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΕΔΕΜΑΔΗ, 2021, για αυτή την έκδοση, ΤΟ ΒΗΜΑ/ ΑΛΤΕΡ ΕΚΓΟ Α.Ε., Τόμος Α’, σελ.86

Advertising

16) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.137

17) ΧΡ.Α.ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΕΔΕΜΑΔΗ, Τόμος Α’, σελ.87

18) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.137

19) ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.137

Advertising

20) Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.31

21) ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ,ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1930 ΕΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥΑ.Ε., ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ-4, σελ.34

22) Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.31-32

Βιβλιογραφία:

-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,Τόμος 27,έκδοση ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.,σελ.111,112,113

Advertising

-Γεωργίου Π. Κρέμου, Χρονολόγια της Ελληνικής Ιστορίας προς χρήσιν παντός φιλομαθούς ιδία δε των εν τοις γυμνασίοις μαθητών, Τμήμα Γ’ ,σελ.8,9

-Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΘΕΙΣΑ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΘΗΣΑ ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΩ,Τόμος Α’, σελ.170-176

-Δημήτριος Ιωάν. Βασιλείου, 1821-1822 τα σημαντικότερα γεγονότα της ευρυτέρας περιοχής του Δαδίου, Δαδί 2021,σελ.29,30,31,32

-ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, εκδόσεις Realnews,Β’ ΜΕΡΟΣ, σελ.133,134,135,136,137,138,139

Advertising

-ΧΡ.Α.ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΕΔΕΜΑΔΗ, Τόμος Α’, σελ.85,86,87 και Τόμος Β’ σελ.22

Βιβλιογραφία-2:

-ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ,ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1930 ΕΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥΑ.Ε., ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ-4, σελ.32,33,34

-ΓΕΩΡΓΙΟΥ Π.ΚΡΕΜΟΥ,ΝΕΩΤΑΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΠΟΛΥΖΩΪΔΟΥ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΠΑΡΑ ΡΩ ΕΚΔΟΤΗ Σ.Κ.ΒΛΑΣΤΩ,ΟΔΟΣ ΕΡΜΟΥ 63-ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΣ 14,1890,σελ784,785,786

-ΣΠΥΡΙΔΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗ,ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΡΙΤΗ,ΤΟΜΟΣ Α’,ΕΚΔΟΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΣΛΑΝΗΣ,ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ,ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ <<ΩΡΑΣ>>,1888 σελ.178

Advertising

– π. Διομήδης Παναγιωτόπουλος, ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ & ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ-ΔΑΔΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑ-ΑΝΤΡΙΑΣ ΜΟΡΗΣ Ο ΚΟΥΚΟΥΒΙΣΤΙΑΝΟΣ, Ξυλικοί 2021,σελ. 55

– Θεοδώρου Χρ. Γκούμα, Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΛΩΝΩΝ ΗΣΑΪΑΣ, ΑΜΦΙΣΣΑ 2019, Σελ. 206-207


Ακολουθεί σχετικό βίντεο:

Advertising

Κατάγομαι από την Πολύδροσο Φωκίδας. Ένα μαγευτικό χωριό στους πρόποδες του Παρνασσού. Φοιτητής του Α.Π.Θ., Αρθρογράφος Ιστοριοδίφης, Μέλος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πολυδρόσου Φωκίδας και Μέλος του Δ.Σ. του Λαογραφικού-Ιστορικού Συλλόγου Πολυδρόσου Φωκίδας "Η Σουβάλα Παρνασσού". Κατά καιρούς έχω δημοσιεύσει διάφορα άρθρα τοπικού, ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου σε διάφορες ιστοσελίδες και εφημερίδες. Μου αρέσει η επιστήμη και κυρίως η αρχαία αίγλη της. Τέλος, ένα αγαπημένο μου κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας είναι η Επανάσταση του 1821.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Inland Empire

«Inland Empire»: Το αινιγματικό «κύκνειο άσμα» του David Lynch

Αν και το «Mullholand Drive» χαρακτηρίστηκε ως μια από τις
Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου

Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου της Άλκης Ζέη σε graphic novel

1971: η Άλκη Ζέη γράφει ίσως το πιο σπουδαίο βιβλίο