Η Ιταλίδα Κλαούντια Καρντινάλε χωρίς καμιά αμφιβολία, είναι ένας ζωντανός μύθος. Μία μεγάλη σταρ του παγκόσμιου κινηματογραφικού στερεώματος. Πάντα προσπαθούσε να κρατά χωριστά τα επαγγελματικά από τα προσωπικά της και δημιούργησε μια καριέρα απαλλαγμένη από σκάνδαλα και κουτσομπολιά. Από το 1962 θεωρούνταν πρώτο όνομα του ιταλικού σινεμά, ενώ στη συνέχεια αναδείχθηκε σταρ διεθνούς βεληνεκούς . Έχει παίξει σε πάνω από 90 ταινίες, στις περισσότερες ως πρωταγωνίστρια. Μια γυναίκα με ακαταμάχητη γοητεία, υπέροχη βραχνή ερωτική φωνή, λαμπερά κατάμαυρα μάτια και ένα πληθωρικό θηλυκό κορμί. Αναμφισβήτητα ένας εκρηκτικός συνδυασμός. Υποστηρίζει ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ, βιάστηκε στα 16 της, αλλά και ερωτεύθηκε αληθινά. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…
Ένα αστέρι γεννιέται
Η Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε γεννήθηκε πριν 85 χρόνια, στις 15 Απριλίου του 1938, στην Τύνιδα, του τότε Γαλλικού Προτεκτοράτου της Τυνησίας. Με ιταλική καταγωγή από τον πατέρα της, που ήταν σιδηροδρομικός και γαλλική από τη μεριά της μητέρας της. Επειδή μεγάλωσε σε ένα γαλλόφωνο περιβάλλον, μέχρι τα 18 της ήξερε ελάχιστα ιταλικά. Στα 19 της κέρδισε στο διαγωνισμό ομορφιάς, «Most Beautiful Italian Girl in Tunisia», που είχε σαν βραβείο ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Αυτό το ταξίδι ήταν το εφαλτήριο για μια μεγάλη καριέρα. Μετά από προτροπή κάποιων να σπουδάσει υποκριτική, γράφτηκε στην Ακαδημία της Ρώμης. Δεν άντεξε όμως πολύ και σε λίγους μήνες τα παρατάει και επιστρέφει στην Τύνιδα.
Τότε καταλαβαίνει ότι είναι έγκυος. Σύμφωνα με την ίδια, η εγκυμοσύνη αυτή, ήταν αποτέλεσμα του βιασμού της από κάποιον αεροπόρο. Αποφασίζει να κρατήσει το παιδί και σύντομα γεννιέται ο γιος της, Πάτρικ, που τον παρουσιάζει σαν αδελφό της και μεγαλώνει με τους γονείς της, στην Τύνιδα. Η Κλαούντια προσπαθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο παίρνοντας τον πρώτο της μικρό ρόλο, το 1958, δίπλα στον μεγάλο Ομάρ Σαρίφ, στην ταινία «Goha».
Μέντορας της ο παραγωγός Φράνκο Κριστάλντι, ο οποίος θα την βοηθήσει πολύ και σύντομα θα την αναδείξει σε σύμβολο του σεξ. Αυτή η σχέση το 1966 θα καταλήξει σε γάμο και ο Φράνκο θα αναγνωρίσει τον Πάτρικ σαν δικό του γιο.
Ο Κριστάλντι ήταν πολύ χειριστικός απέναντι της και οι όροι που της επέβαλε στα συμβόλαια που της έκανε, ήταν ιδιαίτερα καταπιεστικοί. Δεν της επέτρεπε να χάσει κιλά ή να αλλάξει τα μαλλιά της και τα χρήματα που έπαιρνε θεωρούνταν πάρα πολύ λίγα σε σχέση με άλλες ηθοποιούς. Βέβαια όσο ήταν μαζί συμμετείχε σε πολύ αξιόλογες παραγωγές που τη βοήθησαν να αποκτήσει πολύ καλή φήμη. Αξίζει να αναφέρω κάποιες από αυτές, όπως το δράμα μυστηρίου «Είμαστε όλοι ένοχοι» το 1959, «Η Μάχη του Αούστερλιτς», το 1960, «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του» το 1960, του Λουκίνο Βισκόντι και η κωμική περιπέτεια «Cartouche» το 1962.
Το 1963 πρωταγωνιστεί στο αριστούργημα του Φεντερίκο Φελίνι «Οκτώμισι», με συμπρωταγωνιστή τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Πρώτη φορά το κοινό άκουσε τη φωνή της. Ως τότε, στις πρώτες της ταινίες ντουμπλάρανε τη φωνή της. Άλλωστε ο Φελίνι, ένας από τους λόγους που την είχε επιλέξει, ήταν η βραχνή φωνή της.
Η Κλαούντια στο Χόλυγουντ
Μετά τη συμμετοχή της στην ταινία «Ο Ροζ Πάνθηρ» με τον David Niven και τον Πίτερ Σέλερς, γίνεται γνωστή στη Βρετανία, αλλά και στην Αμερική. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60 η Κλαούντια μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα σε Χόλυγουντ και Ευρώπη. Τα επόμενα χρόνια έπαιξε σε πολλές ταινίες του Χόλιγουντ. όπως, Blindfold (1965) , Lost Command (1966), Οι Επαγγελματίες (1966), Don’t Make Waves (1967), The Hell with Heroes (1968) και στο κλασικό γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε «Κάποτε στην Δύση» (1968), παίζοντας δίπλα σε μεγάλα ονόματα της υποκριτικής τέχνης, όπως ο Τόνυ Κέρτις, Ροκ Χάτσον, Άντονυ Κουίν, Αλαίν Ντελόν, Χένρι Φόντα, Τσάρλς Μπρόνσον και άλλοι σπουδαίοι ηθοποιοί.
Της πρόσφερε ένα μεγάλο συμβόλαιο η Universal, αλλά αρνήθηκε και επέστρεψε στην Ευρώπη. Στο ελαφρύ γουέστερν «Δύο λησταρχίνες σαρώνουν το Γουέστ», το 1971, συμπρωταγωνίστησε με τη Γαλλίδα «αντίπαλο» της, Μπριζίτ Μπαρντό και αυτό ένωσε τα δύο μεγάλα αστέρια.
Η Κλαούντια Καρντινάλε, εκτός από την πληθωρική ομορφιά της, διέθετε και ένα τεράστιο υποκριτικό ταλέντο. Μπορούσε να υποδυθεί σχεδόν όλους τους ρόλους που της δίνονταν με μια ευελιξία και μια ποιότητα που την έκαναν μοναδική. Μιλάει άπταιστα ιταλικά, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, σικελική διάλεκτο και τυνησιακά αραβικά.
Το 1975, μην μπορώντας να ανεχτεί άλλο την καταπίεση του χειριστικού Κριστάλντι, χωρίζουν.
Κλαούντια Καρντινάλε – Πασκουάλε Σκουϊτιέρι
Την ίδια χρονιά μπαίνει στη ζωή της ο σκηνοθέτης Πασκουάλε Σκουϊτιέρι, «ο άνδρας της ζωής της», όπως η ίδια λέει. Ζήσαν πολλά χρόνια μαζί, απέκτησαν και μία κόρη, δεν παντρεύτηκαν όμως ποτέ. Το 2017 ο Σκουϊτιέρι, φεύγει από τη ζωή.
Το 1978, επιστρέφει στις ΗΠΑ για τη συνέχεια του «Ροζ Πάνθηρα». Το επόμενο χρόνο, θα παίξει τη μοιχαλίδα στην τηλεοπτική σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» και το 1979 στην πολεμική περιπέτεια του Τζορτζ Κοσμάτος «Απόδραση στην Αθήνα». Το 1982 πρωταγωνιστεί στο «Φιτζκαράλντο, ο Τυχοδιώκτης του Αμαζονίου» του Βέρνερ Χέρτζογκ. Συμμετείχε σε πολλές γαλλόφωνες ταινίες και το 1989 μετακομίζει στο Παρίσι, όπου νιώθει μεγαλύτερη άνεση λόγω της γλώσσας.
Αν και δεν είχε παίξει ποτέ στο θέατρο, το 2000 την πείθουν να παίξει στη «Βενετσιάνα», , σε θέατρο του Παρισιού. Στη συνέχεια, το 2002-2003, παίρνει μέρος σε μια μεγάλη τουρνέ στην Ιταλία με ένα έργο του Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Σκουιτιέρι. Το 2005 συμμετέχει στο «Γλυκό πουλί της νιότης» και το 2006 στον «Γυάλινο κόσμο» του Τένεσι Ουίλιαμς.
Είναι άξιο να σημειωθεί πως τα τελευταία χρόνια έχει δουλέψει με αρκετούς νέους σκηνοθέτες, αμειβόμενη με ελάχιστα χρήματα, γιατί της αρέσει να βοηθάει τους νέους καλλιτέχνες.
Βραβεύσεις
Το 1993, στο Φεστιβάλ της Βενετίας, της απονέμεται ο Χρυσός Λέων για τη συνολική καριέρα της.
Το 2002, στο Φεστιβάλ του Βερολίνου της απονέμεται η Χρυσή Άρκτος για το σύνολο της καριέρας της.
Το 2011, στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, την τιμούν με τη Χρυσή Λεοπάρδαλη, επίσης για τη συνολική της καριέρα.
Η Ιταλική Δημοκρατία την έχει παρασημοφορήσει 2 φορές, το 1995 και το 2002, για την προσφορά της στην 7η Τέχνη, ενώ η Γαλλική Δημοκρατία της έχει απονείμει το παράσημο του Ιππότη και του Αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής.
Από το Μάρτιο του 2000, είναι Πρέσβειρα καλής θέλησης της UNESCO, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών.
Κλαούντια Καρντινάλε. Ένα σύμβολο του σεξ, που ποτέ δεν εμφανίστηκε γυμνή στον φακό. Μία μεγάλη ηθοποιός που ακόμη και σήμερα στα 85 της διατηρεί την απαράμιλλη κομψότητα και γοητεία της, αρνούμενη να κάνει πλαστικές επεμβάσεις.
Ένα πρότυπο του στυλ που κέρδισε όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από τον θαυμασμό των ανδρών, την αγάπη και τον θαυμασμό των γυναικών. Μια γυναίκα βαθιά φιλοσοφημένη για τον άνθρωπο και τη ζωή, που αγωνίζεται για την ελευθερία και την ανεξαρτησία και που ποτέ δε νοιάστηκε για τη δόξα!
Aπολαύστε την!
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
– Claudia Cardinale. Ανακτήθηκε από anothermag.com(τελευταία πρόσβαση 13/4/2023)
– Claudia Cardinale. Ανακτήθηκε από www.tcm.com/ (τελευταία πρόσβαση 13/4/2023)
– Claudia Cardinale .Ανακτήθηκε από reddit.com/ (τελευταία πρόσβαση 13/4/2023)
– Claudia Cardinale. Ανακτήθηκε από artphotolimited.com/(τελευταία πρόσβαση 13/4/2023)
