Αν ήταν μαζί μας θα έκλεινε τα 78 του χρόνια. Πέρα από το ότι υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του αιώνα, δεν περιορίστηκε στην αγάπη του για τη μουσική. Οραματίζονταν ένα διαφορετικό κόσμο για όλους μας. Ένα κόσμο ειρηνικό, χωρίς υποκρισία, πείνα και απληστία. Για άλλους ήταν μουσικό είδωλο, για άλλους ακτιβιστής, για άλλους τρελοχίπης που αφελώς επηρεάζονταν από τη γυναίκα της ζωής του. Ο λόγος για τον Τζον Λένον, τραγουδιστή και κιθαρίστα των Beatles. Επέλεξα να γράψω για μια πιο προσωπική πτυχή της ζωής του και όχι για τη μουσική του καριέρα, η οποία για τους περισσότερους είναι γνωστή, προκειμένου να αναδείξω την ευφυΐα και το μεγαλείο του χαρακτήρα του.
«Get involved» λοιπόν, σε μια από τις πιο εμβληματικές σχέσεις που γέννησε η ιστορία. O τραγουδιστής -τραγουδοποιός από το Liverpool με τα μεγάλα στρογγυλά γυαλιά συνάντησε την πιο διάσημη – άσημη καλλιτέχνιδα της εποχής της, όπως συνήθιζε να λέει, σε μια έκθεση της το 1966 στο Λονδίνο, αφού εκείνη είχε αφήσει πίσω την πατρίδα της, το Τόκυο.
Ένα φανταστικό καρφί και πέντε υποθετικά σελίνια σε συνδυασμό με το έξυπνο χιούμορ του Λένον αρκούσαν για να γίνει η αρχή μιας από από τις πιο αντισυμβατικές ιστορίες αγάπης.
Η έναρξη του αγώνα τους για την ειρήνη με το πρώτο Bed-In
«Δώσε μία ευκαιρία στην ειρήνη και μη ξεχνάς την αγάπη. Η μοναδική ελπίδα μας είναι η ειρήνη», δηλώνουν ξαπλωμένοι στο νυφικό τους κρεβάτι στο Άμστερνταμ οι δυο τους, αμέσως μετά το γάμο τους, εκμεταλλευόμενοι τη δημοσιότητα τους, για να διαδηλώσουν με το δικό τους τρόπο κατά του πολέμου του Βιετνάμ.
Σε αυτό το πρώτο «Bed-In» φαίνονται πολύ ερωτευμένοι και ο ένας κοιτά τον άλλον στα μάτια, ενώ συζητούν μπροστά στους δημοσιογράφους για ειρήνη και δικαιοσύνη. Κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να είναι μόνοι στο δωμάτιο, αφού είναι και οι δύο πολύ προσηλωμένοι στα επιχειρήματα τους και την ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα τους για να μεταδώσουν το κοινό τους όραμα για ένα καλύτερο κόσμο. Τραγουδούσαν και μετέδιδαν την δική τους προσωπική ευτυχία στο χώρο, σαν να ‘θελαν να τη μοιραστούν. Νεοϋορκέζικη ελευθερία, γιαπωνέζικο ζεν και τρέλα που προκύπτει από την επιθυμία για ζωή και έρωτα, από δύο ανθρώπους ορόσημα για τη μουσική και τον ακτιβισμό.
Η Γιόκο Όνο πηγή έμπνευσης για τον Λένον
«Ποτέ δε σκέφτηκα τους Beatles, ξεχωριστά από τη Γιόκο, ήταν και είναι και οι δύο κομμάτια της ζωής μου. Ξέρεις, λένε πως ένας ροκ σταρ δεν θα πρέπει να ‘χει σύντροφο για να είναι πιο ελκυστικός απέναντι στις φαν του, όμως αυτό που νιώθω είναι απερίγραπτο. Δε με νοιάζουν τα ρατσιστικά σχόλια, ούτε η αντιρρήσεις από τους υπολοίπους. Για μένα είναι μια από τις πιο όμορφες και έξυπνες γυναίκες που έχω γνωρίσει. Με εμπνέει, με κάνει να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται κάρμα, αλλά ξέρω πως δε θα με απογοητεύσει. Είναι το θαύμα που είχα ανάγκη να είναι δίπλα μου για να νιώσω ζωντανός. Άραγε εκείνη να νιώθει το ίδιο;», σκέφτεται, σε μια προσπάθεια να αντλήσει έμπνευση λίγο πριν γράψει το «Don’t let me down» το 1969, το οποίο θα αφιέρωνε στην αγαπημένη του.
Οι δυο τους ήταν αχώριστοι, μετακομίζουν στη Νέα Υόρκη και συνεχίζουν να διαδηλώνουν, να εμπνέουν, να ξεσηκώνουν. Η δράση τους βέβαια δεν αρέσει καθόλου στην κυβέρνηση τον Η.Π.Α. και το ζευγάρι παρακολουθείται στενά από το FBI.
Το «Lost Weekend» και η επανασύνδεση
Ο Τζον είναι πολύ πιεσμένος, oι Beatles οδεύουν σε διάλυση και όλοι θεωρούν πως είμαι υπεύθυνη για την ασυμφωνία στη μπάντα. Ξεσπάει πάνω μου κάποιες φορές, όμως πάντοτε μετανιώνει, νιώθει συντετριμμένος. Νομίζω πως με απατάει με τη γραμματέα του. Τον δικαιολογώ, γιατί όλες οι σχέσεις χρειάζονται μια ανάσα ελευθερίας για να καρποφορήσουν και πάλι. Θα τον αφήσω για λίγο καιρό μόνο, ελεύθερο να σκεφτεί και να αποφασίσει αν και ξέρω πως θα επιστρέψει, είναι γραφτό να είμαστε μαζί. Είναι το άλλο μου μισό μέσα στο ρευστό κι αέναο σύμπαν.
Κάπως έτσι εξωτερικεύει της ιδέες της η Γιόκο Όνο. Περίεργες ιδέες, απελευθερωμένες, μακριά από τα στερεότυπα της ανάγκης για αποκλειστικότητα.
Ο Λένον επιστρέφει μετά το «Lost Weekend» και λίγα χρόνια μετά περιμένουν τον καρπό του έρωτά τους. Ο καλλιτέχνης αποσύρεται από τη μουσική σκηνή για να αφοσιωθεί στη φροντίδα τους γιου του και όλα φαίνεται να κυλούν ήρεμα. Όμως το μικρόβιο της τέχνης τον τρώει και δεν τον αφήνει να ησυχάσει, έτσι μέσα στην επόμενη πενταετία επιστρέφει με νέο άλμπουμ, «Milk & Honey», το οποίο φαίνεται να περιγράφει τη θετική αύρα της προσωπικής του ζωής.
Λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή…
Οι φαν ανυπομονούν για την επιστροφή του, αφού τα «Σκαθάρια» είχαν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους και ο Τζον ετοιμάζεται για μια νέα προσωπική επιτυχία αυτή τη φορά. Όμως θα είναι πρόσκαιρη.
Έξι σφαίρες αρκούσαν για να παγώσουν το αίμα του Τζον Λένον και να σταματήσουν εκείνη την καρδιά που χτυπούσε ερωτευμένα για τα πάθη του, τη μουσική και τη γυναίκα που σοκαρισμένη στέκονταν δίπλα του και πλέον ήταν χήρα. Ακόμη, στα 82 της χρόνια, τρέμει στη ιδέα του ψυχωτικού θαυμαστή που δολοφόνησε τον άντρα που αγάπησε όσο τίποτα, απλά για να κλέψει λίγη από τη δόξα του.
Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας
Σε μια δεκαετία όπου ο μυστικισμός, οι ανατολικές φιλοσοφίες και η ψυχεδέλεια ζυμώνονταν με τη δυτική σκέψη και τον τρόπο ζωής, τα μαλλιά μακραίναν, τα ναρκωτικά υπήρχαν παντού και οι κοινωνικές αναταραχές δε μπορούσαν να σ’ αφήσουν ανεπηρέαστο, ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο κατάφεραν να επαναστατήσουν και μέσα από τη σχέση τους να μεταφέρουν κατά κάποιο τρόπο τον παλμό της κοινωνίας. Θα μνημονεύονται για πάντα για το μοναδικό τρόπο που αντιμετώπιζαν την ουσία της ζωής και την τέχνη.
Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία, οι δυο τους πια είναι δύο ονόματα γραμμένα σε δύο φιάλες γεμάτες νερό σε έναν τοίχο της πινακοθήκης Schirn στη Φρανκφούρτη, δίπλα σε δεκάδες άλλες, η καθεμία με το δικό της ονοματεπώνυμο. Γιατί σε τελευταία ανάλυση «είμαι, είσαι, είμαστε όλοι Νερό. Απλά σε διαφορετικό δοχείο».
Χρόνια πολλά στον καλλιτέχνη που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά.
Πιστεύω πως αν ο Λένον ήταν ακόμη μαζί μας, θα μας έλεγε να μην τον απογοητεύσουμε, και να κάνουμε τον κόσμο μας λιγάκι καλύτερο, με περισσότερη αγάπη.
Πηγές
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%BD_%CE%9B%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%BD
https://www.theguardian.com/global/2012/jun/08/yoko-ono-retrospective-serpentine-conceptual
https://www.tovima.gr/2013/03/23/culture/gioko-ono-giapwneziko-zen-neoyorkeziki-eleytheria/
