Πόσο εύκολο είναι άραγε να πάρει κανείς τη σωστή απόφαση; Πώς επιλέγεις ανάμεσα σε ένα σωρό διλήμματα, δίχως να έχεις εγγυήσεις για την έκβαση της εκάστοτε επιλογής; Τι είναι άραγε «σωστό» και τι «λάθος»; Πώς ξεχωρίζεις τη σωστή από τη λάθος απόφαση;
Είναι απλό: δε μπορείς. Και αυτό είναι το κομβικό σημείο που καλείσαι να πάρεις ρίσκα, να ζυγίσεις όλα τα ενδεχόμενα και να πάρεις τις σωστές αποφάσεις. Σωστές αποφάσεις για ‘σένα, που θα σε βοηθήσουν να χαράξεις το δρόμο εκείνο που θα σου επιτρέψει να πετύχεις όσα θες, να φτάσεις σε αυτό το συναισθηματικό επίπεδο εσωτερικής γαλήνης.
Η αλήθεια είναι ότι το να παίρνεις αποφάσεις, και σημαντικές δε, είναι από τα πιο αγχωτικά πράγματα της καθημερινότητας. Καλείσαι να επιλέξεις ανάμεσα σε σωρεία πραγμάτων.
Πράγματα όπως το ποια θα είναι τα επόμενα βήματά στην επαγγελματική σου σταδιοδρομία, την προσωπική ζωή σου, αν θα επιλέξεις να έχεις ή όχι κάποιον άνθρωπο σε αυτή. Να αποφασίσεις αν θα αντιμετωπίσεις κάποιον που σε πλήγωσε, μία κατάσταση που σε φθείρει και δεν έχεις βρει ακόμη το κουράγιο, τη δύναμη να κάνεις κάτι γι’ αυτό.
Υπάρχουν βέβαια και οι απλές επαναλαμβανόμενες καθημερινές αποφάσεις που παίρνουμε. Αποφάσεις που τις λαμβάνουμε και εκτελούμε σχεδόν μηχανικά. Τι θα φάμε, τι θα φορέσουμε, ποια διαδρομή θα ακολουθήσουμε για να πάμε στη δουλειά, στη σχολή, στο σπίτι. Αυτές βέβαια που δεν είναι απλές, αλλά βασανιστικές είναι οι δύσκολες αποφάσεις.
Δύσκολες αποφάσεις που όλοι λίγο πολύ έχουμε κληθεί σε κάποια φάση ή και φάσεις της ζωής μας να λάβουμε, και εκείνη τη δεδομένη στιγμή ή περίοδο φάνταζαν μέχρι ίσως τρομακτικές και επώδυνες. Τρομακτικές και επώδυνες, καθώς ένα σωρό χιλιάδες πράγματα να στροβιλίζουν στο μυαλό, κάνουν τα πάντα να μοιάζουν ή μάλλον καλύτερα να είναι θολά, μπερδεμένα, χαοτικά ακόμη.
Και κάπως έτσι δημιουργούνται τα τέλματα. Δημιουργούνται αδιέξοδα και βρίσκεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται τα ίδια και τα ίδια πράγματα, ξανά και ξανά, δίχως να αλλάζει κάτι. Κάθε φορά να οδηγείσαι στο ίδιο τέλμα, να βρίσκεσαι πάλι εκεί που ξεκίνησες: στην αρχή, με ένα σωρό επιλογές και ένα σωρό αποφάσεις να πάρεις.
Όμως, είναι μερικές φορές που όλα έρχονται πιο εύκολα, που καταλήγουν να είναι πιο απλά -ναι υπάρχουν και αυτές οι φορές. Είναι εκείνες οι στιγμές που κάποιες αποφάσεις σε βρίσκουν σε περιόδους της ζωής σου που ξέρεις τι θες, έχεις στο μυαλό σου προσχεδιασμένα όλα εκείνα που επιθυμείς να αποκτήσεις, μαζί με τον τρόπο για να το κάνεις.
Και έτσι όλη αυτή η διαδικασία του να πάρεις αποφάσεις που σου δημιουργούν μία σύγχυση και ένα χάος γίνεται εύκολη, ή τουλάχιστον ευκολότερη. Μα ίσως και αν πάντα ήταν έτσι απλά τα πράγματα, να ήταν ανιαρή η ζωή.
Αυτή η διαδικασία μέσα από την οποία καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις, όπως και να έχει, μας βοηθάει στο να μπούμε σε μία κατάσταση αναστοχασμού, να σκεφτούμε τι είναι αυτό ή αυτά που θέλουμε πραγματικά να έχουμε ή/και να κάνουμε.
Μην τις φοβάσαι, λοιπόν, τις αποφάσεις, τα διλήμματα, ακόμη και τα άγνωστα μονοπάτια που οδηγούν σε άγνωστους προορισμούς. Άδραξε τη μέρα, τις καταστάσεις όλες, ακόμη και τα αδιέξοδα και βγάλε ό,τι καλύτερο μπορείς από αυτά. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής δεν υπάρχει ένα εγχειρίδιο για τούτη τη «ριμάδα» τη ζωή, μονάχα έτσι μαθαίνεις πως να πορευτείς. Με λάθη, αδιέξοδα και δύσκολες αποφάσεις.
