Φτάνει η στιγμή που τα πάντα επιστρέφουν. Είτε αποφασίζεις να ξαναζήσεις το παρελθόν, είτε εκείνο σε επισκέπτεται ανά τακτά διαστήματα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχεις επιλογή, παρά μόνο μία. Αν θα ξαναζήσεις τα όσα πέρασαν ή θα προσπαθήσεις να αγνοείς τα εκείνα που θέλεις, μα ξέρεις πως δεν είναι εφικτά.
Είχαμε κάτι που τελείωσε, άδοξα θα έλεγε κανείς. Δεν είχαμε επιλογή μιας και όλα μεταξύ μας φαινόταν να εξελίσσονται με τρόπο που δε θα έπρεπε. Οι κακές στιγμές πλέον ξεπερνούσαν τις καλές, άξιες να θυμάσαι και να χαμογελάς ασυναίσθητα. Έτσι αποφασίσαμε να το αφήσουμε πίσω και να συνεχίσουμε ο καθένας χωριστά. Μια απόφαση που σε κανέναν δεν άρεσε, ωστόσο κάθε φορά που το αναλογιζόμουν έμοιαζε όλο και πιο σωστή. Δε θα στο κρύψω με πόνεσε! Ήταν όμως αυτό που θα έκανε και τους δυο χαρούμενους.
Πολλές φορές αναπάντεχα το παρελθόν και τα συναισθήματα μου χτυπούσαν την πόρτα. Κάθε φορά κατάφερνα να βάζω μπροστά τη λογική και να μη σκέφτομαι όλα εκείνα που με έκαναν να σε αγαπήσω. Όλα εκείνα που τόσο αβίαστα μαγνήτιζαν την προσοχή μου σε ένα δικό σου χαμόγελο. Το ήξερα πως τα πράγματα, όσο δύσκολο κι αν ήταν, έπρεπε να μείνουν έτσι.
Τα κατάφερα για αρκετό καιρό. Πλέον όμως έφτασε εκείνη η στιγμή που έχοντας χάσει κάθε επαφή σε επιζητώ. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβολή, μα δε σε ζητάει μόνο το μυαλό! Το σώμα είναι εκείνο που δεν μπορείς να ελέγξεις. Το σώμα είναι που θυμάται τη ζεστασιά σου, το άγγιγμα και την αίσθηση της ασφάλειας που τόσο απλόχερα προσέφερες. Αυτό λοιπόν δεν μπορείς να το συνετίσεις με τη λογική. Είναι ένα πλάσμα που κανέναν αφεντικό δεν του επιβάλλεται και όσο προσπαθείς να τα ξεχάσεις, συνεχίζουν να επιστρέφουν.
Σκέφτομαι πράγματα που ήξερα πως δεν είναι δυνατά. Θέλω να κάνω το αδύνατο δυνατό. Νιώθω αυτή την επιθυμία να σε διεκδικήσω ενώ ξέρω πως δε θα έχει αλλάξει τίποτα. Σταμάτησα να βάζω τη λογική μπροστά από τα συναισθήματα μου για εσένα. Και να θέλω γνωρίζω πως δε μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο, αφού θα με κρατήσει μακριά σου.
Δεν είναι πως δεν ξέρω τι θέλω, μα φοβάμαι να πάρω την απόφαση. Μια απόφαση που γνωρίζω πως μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε τα ίδια συναισθήματα. Εκείνα τα κακά συναισθήματα. Δε μου λείπει η αγάπη μου για εσένα, μα το θάρρος να πάρω κάθε ρίσκο με το να είμαστε μαζί. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι πως το αξίζεις κάθε ρίσκο! Αυτό που μένει είναι να αφεθώ, πράγμα που σίγουρα με τρομάζει.
Σου υπόσχομαι λοιπόν. Ασχέτως του αν τα καταφέρω θα υπακούσω στα όσα κάθε αίσθηση μου προστάζει αγνοώντας κάθε λογική που με κρατάει μακριά σου. Στο κάτω κάτω δεν ξεχνώ πως όσα μπορούν και επιστρέφουν ανατρέποντας κάθε εμπόδιο αξίζουν κάθε θυσία. Πόσο μάλλον εσύ…
