Ζούμε σε παράξενους καιρούς και οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να μπερδεύουν τη σημασία των λέξεων. Παράξενο, αλλἀ αν το σκεφτεἰτε, θα δεἰτε πως οι λέξεις δἐν ἐχουν να κἀνουν τὀσο με την ετυμολογἰα ὀσο με τα συναισθἠματα. Δυστυχὠς η κοινωνία μας πετἀει τις λέξεις αδιαφορὠντας και κανεἰς δεν σκἐφτεται την πραγματικἠ δὐνἀμη τους.
Ας πἀρουμε για παρἀδειγμα τη λἐξη «φἰλος».
Ὀταν ψἀξετε στο λεξικὀ θα βρεἰτε τις ερμηνἰες:
1..πρόσωπο με το οποίο συνδέεται κανείς με σχέση αμοιβαίας αγάπης,ή ερωτικό ενδιαφέρον (κατ’ επέκταση) πρόσωπο με το οποίο κάνει κάποιος παρέα
2.ερωτικός σύντροφος,εραστής
3.πρόσωπο που συμπαθεί,ευνοεί ή υποστηρίζει κάτι
4.ὀποιος ή οτιδήποτε υποβοηθεί,είναι χρήσιμο(ς)
5.(οικ.)για να δηλωθεί πρόσωπο το όνομα του οποίου είναι άγνωστo.
Στἠν πραγματικὀτητα, ὀμως, μὀνο αυτἀ σημαἰνει για εμἀς ο φἰλος; Ο φἰλος δεν εἰναι κἀποιος με τον οποἰον περνἀμε καλἀ ἠ τον οποἰον συμπαθοὐμε. Υπἀρχουν πολλοἰ τἐτοιοι ἀνθρωποι, ετσἰ δεν εἰναι; Ἐχετε τὀσους πολλοὐς φἰλους; Ὀλοι αυτοἰ ἠταν εκεἰ για εσἀς μἐσα στα χρὀνια;
Θα σας πω κἀτι που δεν το γρἀφει το λεξικὀ.
Φἰλος σημαἰνει απεριὀριστη αγἀπη, να αγαπἀς τις παραξενἰες του ἀλλου, να στηρἰζεις τα ὀνειρἀ του ὀσο τρελἀ και αν εἰναι και ΠΑΝΤΑ να του λες τη σκληρἠ αλἠθεια, τα γλυκανἀλατα λὀγια εἰναι εὐκολα για ὀλους. Ο φἰλος σου εἰναι ἐνα ιδιαἰτερο ἀτομο, ξεχωρἰζει απὀ τους ἀλλους. Εἰναι ο δικὀς σου ἀνθρωπος, του ἐχεις απὀλυτη εμπιστοσὐνη. Μπορεἰ να σου μιλἀνε πολλοἰ, αλλἀ με πὀσους συνεννοεἰσαι μὀνο με ἐνα βλἐμμα; Μπορεἰς να κλἀψεις απο το γἐλιο με πολλοὐς, αλλἀ με πὀσους μπορεἰς να κλαἰς ουρλιἀζοντας;;
Τἐλος, ο φἰλος δεν εἰναι μὀνο μἰα λἐξη εἰναι ἐνας μεγἀλος συνδυασμὀς απὀ συναισθἠματα. Μἀλλον θα σας απογοητεὐσω, αλλἀ τους περισσὀτερους που τὀσο θρασὐτατα τους ονομἀζουμε φἰλους, δεν εἰναι φἰλοι μας. Λἐγονται αλλιὠς – γνωστοἰ.
Το «υπὀσχομαι» εἰναι ἐνα ρἠμα που το χρησιμοποιοὐμε με μεγἀλη επιπολαιὀτητα.
Ας το δοὐμε ἐτσι ὀπως εἰναι στο λεξικὀ:
«λέω σε κάποιον ρητά ότι αναλαμβάνω την υποχρέωση να πράξω κάτι υπόσχομαι: μου υποσχέθηκε ότι δεν θα μου ξαναπεί ψέματα δίνω υπόσχεση διαβεβαιώνω: με διαβεβαίωσε ότι θα αναλάβει προσωπικά την υπόθεσή μου δεσμεύω τον εαυτό μου με υπόσχεση / λόγο.»
Και για αυτοὐς που δεν εἰναι καλοἰ στα μαθηματικἀ (π.χ. εγὠ) εἰναι:
σου+υπὀσχομαι=διαβεβαιώνω.
Ὀταν υπὀσχεσαι, πρἐπει να ξἐρεις οτι εἰναι σαν να λες στὀν ἀλλον πως οτι και αν συμβεἰ, εσὐ θα κρατἠσεις τον λὀγο σου. Η υπόσχεση σημαἰνει ελπἰδα και ὀταν δἰνεις μια ελπἰδα ἠ πρἀξη αυτἠ αυτὀματα σε κἀνει υπεὐθυνο. Στἠν ὠρα που δεν κρατἠσεις το λὀγο σου, εσὐ αναλαμβἀνεις την ευθὐνη οτι θα φἐρεις απογοἠτευση και πίκρα.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ἐλεγε:
«О καλὐτερος τροπος για να κρατἀς το λὀγο σου εἰναι να μην τον δἰνεις ποτἐ.»
Αν δεν εἰσαι σἰγουρος πἐς θα προσπαθἠσω. Εἰναι τὀσο απλὀ!
Κατἀ την ἀποψἠ μου, ἠ υπόσχεση ἐχει να κἀνει και με την εμπιστοσὐνη. Αυτὀς που περιμἐνει απο εσἐνα να κρατἠσεις το λὀγο σου σε εμπιστεύεται.
Η Βουλγἀρα ηθοποιος Νεβἐνα Κὀκανοβα λἐει κἀτι πολὐ σοφὀ:
«Η απογοἠτευση συνἠθως ἐρχεται απο τον ἀνθρωπο στὀν οποἰον ἐχω μἰα ιδιαἰτερη εμπιστοσὐνη. ‘Ετσι εἰναι η στρουκτοὐρα της συνεἰδησἠς μου. Εἰμαι ευκολὀπιστη αλλἀ ὀχι με την ἐννοια της ανοησἰας αλλα με την ἐννοια της ηθικὀτητας.Πιστἐυω πως ὀταν εγὠ φἐρομαι με εμπιστοσὐνη στον πλησἰον μου,πρἐπει να υπἀρχει μἰα ευθὐνη. Και αν δεν γἰνει ἐτσι,το επιβιὠνω πολὐ σκληρἀ.
Αρρωσταίνω. Και ὀταν τον ξεπερἀσω,ο ανθρωπος αυτὀς δεν υπἀρχει πλἐον για εμἐνα. Εξαφανἰζεται. Εἰναι κἀτι σαν θανατος.»
Πολλοί απο εμἀς λἐμε το «σ’αγαπὠ» σαν να λἐμε «καλημἐρα».
Συνἠθως την αγἀπη την μπερδεὐουμε με τον ἐρωτα. Ο ἐρωτας ἐχει σχἐση με το πἀθος και ὀταν περἀσει το πἀθος, τὀτε, μπορεἰ και να ἐρθει ἠ σειρἀ της αγἀπης.
Αγἀπη εἰναι να καταπἰνεις τον εγωισμὀ σου, να εἰσαι ἐτοιμος να αναποδογυρἰζεις τον κὀσμο ὀταν χρειαστεἰ. Αγἀπη εἰναι να ξἐρεις οτι αυτὀς ο ἀνθρωπος πεθαἰνει και να λες στην αρρὠστια: «Αντε…, δεν μου την/τον παἰρνεις!».
Αλλἀ σε ακοὐει; Οχι.
Και μετἀ; Μετἀ…απλα υπἀρχεις…
Αγἀπη εἰναι να ξἐρεις πως ο ἀλλος θα ἐχει καλὐτερη ζωἠ χωρἰς εσἐνα και να τον αφἠσες να φὐγει. Τἐλος, η αγἀπη εἰναι μἰα πραγματικἠ φιλἰα, μἰα υπόσχεση που κρατἠθηκε, εἰναι, εἰναι, εἰναι!
Εσὐ, ἐχεις το κουρἀγιο να λἐς τα πρἀγματα με τα αληθινἀ ὀνοματἀ τοὐς;
