Είμαστε λοιπόν και εμείς τα τυπάκια που δεν αφήνουμε τίποτα να πέσει κάτω. Μη συμβεί κάτι στη ζωή μας, αμέσως χιλιάδες σκέψεις να κατακλύσουν το κεφάλι μας. Ξεκινάει μια ακατάπαυστη ροή δεδομένων στο μυαλουδάκι μας που μπορούν κάλλιστα να το «κάψουν» κι’ όλα… Γιατί αυτό, γιατί το άλλο, τι θα γίνει αν συμβεί το παραπέρα και πάει λέγοντας… Ένας άνθρωπος που είναι υπεραναλυτικός από τη φύση του θα ταυτιστεί αμέσως με τα παραπάνω. Ίσως λίγο παραπάνω τα Παρθένακια της παρέας, όπως είμαι και εγώ (Έτσι λέει η Άση και η Πατέρα τουλάχιστον). Πέρα από την πλάκα όμως, άμα είσαι υπεραναλυτικός άνθρωπος και ζεις κάθε μέρα με αυτό, μπορείς εύκολα να αντιληφθείς ότι είναι πάρα πολύ κουραστικό και ψυχοφθόρο πολλές φορές. Παλεύεις συνέχεια με τις σκέψεις σου, με το μυαλό σου και με τον ίδιο σου τον εαυτό. Μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο που δύσκολα μπορείς να βγεις από κει μέσα.
Η μία σκέψη φέρνει την άλλη και όλες μαζί σε βρίσκουν μετέωρο σε μια κατάσταση που δεν μπορείς να ελέγξεις.
Θα με ρωτήσεις τώρα, καλά αφού σου κάνει κακό και δε σου αρέσει γιατί δεν προσπαθείς να το αλλάξεις;Και θα σου πω εγώ, μια και δύο φορές το έχω προσπαθήσει; Κάθε φορά προσπαθώ όλο και περισσότερο αλλά έχω βγάλει ένα δικό μου συμπέρασμα ότι ίσως το μυαλό μερικών ανθρώπων είναι συντονισμένο έτσι ώστε να λειτουργεί λίγο παραπάνω.Όχι με την καλή έννοια βέβαια, γιατί συνήθως οι σκέψεις που τους κατακλύζουν είναι κατά βάση αρνητικές. Τα σενάρια πολλά, με χίλιες δυο παραλλαγές. Καταλήγουν συνήθως σε μερικές περιπτώσεις να ζουν μόνο μέσα από τις σκέψεις τους. Χάνουν την πραγματική ζωή και τις στιγμές και ζουν μόνο με τα σενάρια τους τα οποία υπεραναλύουν σε υπερβολικό βαθμό.
Μπορεί άραγε ένας άνθρωπος να το αλλάξει αυτό;Όσο και αν πιστεύω πως ο εγκέφαλος λειτουργεί παραπάνω στους υπεραναλυτικούς ανθρώπους, άλλο τόσο πιστεύω ότι για ακριβώς αυτόν τον λόγο έχουν τη δυνατότητα και τη δύναμη να την αλλάξουν αυτήν την κατάσταση. Με πολλή προσπάθεια, υπομονή και τη βοήθεια ακόμη ενός ειδικού, μπορούν να το ελαττώσουν σε μεγάλο βαθμό και να αρχίσουν να ζουν τις στιγμές έτσι όπως είναι, χωρίς παραπάνω ανάλυση στο μυαλουδάκι τους.
Εμένα προσωπικά με βοήθησε πολύ η ψυχολόγος που ξεκίνησα να πηγαίνω και ήδη έχω δει κάποια αποτελέσματα.
(Μη βλέπετε που ήδη έχω υπεραναλύσει το θέμα)Ζήστε τη στιγμή λοιπόν και αφήστε τις σκέψεις να έρχονται και να φεύγουν.
Μην τις δίνετε σημασία και δε θα σας δίνουν ούτε αυτές!
Υ.Γ. Ο διαλογισμός βοήθαει έπισης.
