Συναισθήματα. Πάρα πολλά. Μπλεγμένα. Άλλα παλιά άλλα νέα. Άλλα θετικά άλλα αρνητικά. Άλλα οικεία άλλα πρωτόγνωρα. Άραγε πόσα μπορούμε να νιώσουμε; Άραγε θα κερδίσουμε την συναισθηματική επικύρωση απ’ όλους όσους αγαπάμε; Ως άνθρωποι είμαστε γεμάτοι από μια ποικιλία συναισθημάτων, την αγάπη που νιώθουμε για ένα άτομο, τη φροντίδα, τον σεβασμό, το πόσο θέλουμε να είμαστε εκεί για έναν άνθρωπο, το δέσιμο, το νοιάξιμο… ό,τι νιώθουμε είναι αυθεντικό. Είναι όμως και για τους άλλους;
Τι γίνεται με την συναισθηματική επικύρωση;
Η συναισθηματική επικύρωση έχει να κάνει με την αποδοχή, την κατανόηση και την εκτίμηση της συναισθηματικής εμπειρίας ενός άλλου ατόμου αλλά και της συναισθηματικής του κατάστασης. Πολλές φορές ωστόσο άνθρωποι δικοί μας, άνθρωποι που νοιαζόμαστε ακόμη και που αγαπάμε μπορεί να μην μας δώσουν τη συναισθηματική επικύρωση, που αρμόζει και έχουμε ανάγκη. Μπορεί να παραλείψουν τα συναισθήματα μας, να μην τα αναγνωρίσουν, να τα αμφισβητήσουν ακόμη και να μας ζητήσουν συγγνώμη που νιώθουμε όπως νιώθουμε επειδή σύμφωνα με εκείνους είναι “λάθος” και δεν γίνεται να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Η αδυναμία των άλλων να εκτιμήσουν εμάς και τα συναισθήματά μας πολλές φορές μπορεί να μας φέρει στη θέση να νιώθουμε πως εμείς οι ίδιοι κάνουμε λάθος, πως δεν είμαστε αρκετοί και πως νιώθαμε “ακατάλληλα” υπό διάφορες συνθήκες. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Όπως εμείς κουβαλάμε το παρελθόν μας έτσι και οι άλλοι κουβαλάνε το δικό τους. Όλοι περπατάμε στην ίδια ευθεία γραμμή όπου ψεγάδια και θετικά έρχονται σε ισορροπία. Ζούμε, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον χωρίς ο ένας να είναι καλύτερος ή χειρότερος – χωρίς ο ένας να είναι σωστός και ο άλλος ο λάθος.
Για μερικούς ανθρώπους το να μην εκτιμούν και να μην νοιάζονται για άλλους είναι σημάδι χαμηλής ενσυναίσθησης. Εν ολίγοις, ενσυναίσθηση είναι όταν μπαίνουμε στη θέση κάποιου άλλου. Έτσι, όταν κάποιος δεν εκτιμά το πώς νιώθεις και δεν αποδέχεται το πώς νιώθεις έχει να κάνει ξεκάθαρα με τον εαυτό του και μόνο. Δεν αξίζουμε ανθρώπους στη ζωή μας οι οποίοι μας κάνουν να αμφισβητούμε αυτό που νιώθουμε ή μας φέρνουν σε θέση να απολογηθούμε γι’ αυτό. Πρέπει να μένουμε μακριά από τέτοιους ανθρώπους αν θέλουμε μια υγιή πραγματικότητα με εξίσου υγιείς ανθρώπινες σχέσεις. Μας αρμόζει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και να φεύγουμε – να αφήνουμε τους ίδιους κι όλα όσα τους συσχετίζουν πίσω κρατώντας μονάχα τα μαθήματα. Η επικύρωση ενός συναισθήματος δεν σημαίνει εξ ολοκλήρου ότι συμφωνείς με το άλλο άτομο ή ότι πιστεύεις πως η συναισθηματική του ανταπόκριση είναι δικαιολογημένη. Αντιθέτως, καταλαβαίνεις τι νιώθουν χωρίς να προσπαθείς να τους αμφισβητήσεις, ή να τους αποτρέψεις απ’ αυτό. Ό,τι νιώθουμε το νιώθουμε για κάποιο λόγο, κανείς δεν είναι ικανός και δεν έχει τη δύναμη να μας κρίνει για ό,τι νιώθουμε…
Έρωτας, αγάπη και επί ταύτα
Όσο μεγαλώνουμε αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πως ο έρωτας διαφέρει αρκετά από την αγάπη, η ψυχολογία του καθένα είναι διαφορετική κατά πολύ. Πολλές φορές δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τι ακριβώς νιώθουμε, όλα είναι μπερδεμένα, ίσως και πρωτόγνωρα… Πώς ξέρουμε για παράδειγμα πότε είμαστε ερωτευμένοι; Οι σκέψεις μας επιστρέφουν στο άτομο εκείνο τακτικά. Νιώθουμε ασφάλεια μαζί του. Κάνουμε σχέδια. Θέλουμε να περάσουμε πολύ χρόνο μαζί τους. Νιώθουμε ενδιαφέρον και συμπόνια. Ο έρωτας μας κάνει συναισθηματικά φορτισμένους. Ο έρωτας μας ταρακουνάει.
Διάβασα μια φορά πως το να αγαπάς κάποιον σημαίνει πως θα πέθαινες γι’ αυτόν, δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω, πως η βαθιά αγάπη μπορεί να ταυτιστεί με κάτι τέτοιο μα το ακόμη πιο σημαντικό είναι πως το να αγαπάς κάποιον σημαίνει να ζεις γι’ αυτόν, να του δίνεις ζωή και φως. Το να αγαπάς κάποιον δεν βασίζεται σε έναν ανεμοστρόβιλο συναισθημάτων. Η ώριμη αληθινή αγάπη αναπτύσσεται από μια αναπτυσσόμενη προσκόλληση κι όχι από το αυξημένο πάθος, τον ενθουσιασμό ή τον συναισθηματικό φορτισμό. Το να αγαπάς κάποιον είναι μακροχρόνιο. Ακόμη κι αν το άτομο που αγαπάς σε πληγώσει κάποια στιγμή ή σε απογοητεύσει θα συνεχίσεις όπως και να ‘χει να νοιάζεσαι γι’ αυτόν. Το να αγαπάς ουσιαστικά κάποιον κάνει τη σχέση σας αρκετά δυνατή για να ξεπεράσει τις προκλήσεις, τα προβλήματα, ή ακόμη και εκείνα τα κοινά εμπόδια που μπορούν πραγματικά να σας φέρουν πιο κοντά.
Το να είσαι ερωτευμένος με κάποιον θέτει τις βάσεις για την οικοδόμηση μιας μακροχρόνιας αγάπης. Αλλά το να αγαπάς κάποιον πραγματικά κι όχι ως άνθρωπο είναι αυτό που φέρνει το μέλλον και το για πάντα. Μπορεί να είσαι ερωτευμένος για χρόνια και μόλις φύγει ο έρωτας όλα να χαθούν, η αγάπη όμως, θα μείνει για πάντα. Κάθε σύντροφος κάνει τις κατάλληλες θυσίες για να καλύψει τις ανάγκες του άλλου για να αναδειχθούν οι καλύτερες εκδοχές του εαυτού τους. Μια υγιής σχέση δημιουργείται όταν δύο άνθρωποι αποδέχονται ο ένας το παρελθόν του άλλου, υποστηρίζουν ο ένας το παρόν του άλλου και αγαπιούνται αρκετά ώστε να είναι ο ένας το μέλλον του άλλου. Μέσα σε όλα η συναισθηματική επικύρωση αποτελεί τον πυρήνα των πάντων. Όταν δεν προσπαθείς να αλλάξεις τον άλλον ή ακόμη και τον εαυτό σου για μια σχέση, ενθαρρύνεις τον άλλον να εξελιχθεί με δικούς του τρόπους έτσι, δεν θα κερδίσεις μόνο νέους κόσμους αλλά θα φτάσεις κι από τον έρωτα στην πραγματική πρωτόγνωρη αγάπη.
