Τι κάνω όταν βαριέμαι; Να, μια καλή ερώτηση, που αν και βαριέμαι να σας την απαντήσω, θα μπω στον κόπο.( Άντε πάλι, σας έφεξε!).
Σαν άνθρωπος, η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι πανεύκολα, σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η πλήξη είναι ένα από τα καθημερινά μου βάσανα, καθώς επιθυμώ συνεχώς μια εναλλαγή καταστάσεων κι αυτό το daily routine βρε, παιδιά, δε με διευκολύνει καθόλου. Δε θα με χαρακτήριζα ως μια πολυάσχολη κοπέλα. Περισσότερο είμαι ένα τεμπελόσκυλο με περικεφαλαία, που αποζητάει μια έκρηξη συναισθημάτων μέσα στην τυποποιημένη καθημερινότητα. Θα με ρωτήσετε τώρα και με το δίκιο σας, εάν κάνω κάτι γι’αυτό! Ε, λοιπόν, ναι! Σας παρουσιάζω την προσωπική μου λίστα (μεγάλη σας τιμή!) με τα όσα πράττω -ως ρεμπεσκές ξεγάνωτος- για την καταπολέμηση της ανίας μου:
1. Αφού βαριέμαι που βαριέμαι, ας κάτσω να βαριέμαι..
Ναι, που λέτε, ας κάτσω να βαριέμαι…Κάθομαι με τις ώρες στον καναπέ κοιτώντας το ταβάνι “Αχ, δες έχει μούχλα εδώ…Να και μια αραχνίτσα! Τι κάνεις μικρή μου αραχνίτσα;…Τι εννοείς; Έχω αράχνες στο σπίτι μου; Ας πιάσω τη σκούπα, να την αποτελειώσω!”. Ο μονόλογος της τρέλας, όπου αναλύω όλη μου τη ζωή, ξάπλα και εκτελώ μια αυτό-ψυχοθεραπεία χωρίς όρια (και χωρίς αποτελέσματα φυσικά, καθώς πάντα, καταλήγω σε έναν αξιοπρεπέστατο ύπνο).
2. Δε ρίχνω κάνα καθαρισματάκι;
Αν κατορθώσω να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και δεν αφήσω την πλήξη να με καταβάλλει, γίνομαι μια αξιοζήλευτη νοικοκοιρούλα, που κάθε πεθερά θα ήθελε για νύφη της (προφανώς και όχι). Πλύνω κάνα πιάτο, πετάω τα σκουπίδια και μαγειρεύω κατιτίς. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μη ρέψω κιόλας, λόγω βαρεμάρας (ούτε καν!). Αν έχω τρελά κέφια, μπορεί να ρίξω και κάνα σκουπισματάκι (πλάκα κάνω, το σπίτι μου πάντα λάμπει!).
3. Λες να πάω καμιά σχολή;
Για να σκοτώσω το χρόνο μου, κάνω την έσχατη θυσία να πάω σχολή. Να παρακολουθήσω κάνα μάθημα, να πάρω καμιά σημειωσούλα, να ξεστραβωθώ επιτέλους! (Όχι, παιδιά, μην ακούτε τι λέω, είμαι επιμελής εγώ!). Άσε, που η σχολή έχει και τα καλά της, βλέπεις κάνα άνθρωπο βρε παιδί μου, συζητάς, λες καμία σαχλαμάρα, περνάει η ώρα (ας μην ξεχνάμε ότι ανοίγει και λίγο το μάτι σου, if you know, what i mean!..Να είστε ρομαντικοί ρε!!).
4. Σα να μου μύρισε λίγος καφές!
Το να πω ότι θα πάω για καφέ, από μόνο του αποπνέει μια αισιοδοξία, η οποία με ελευθερώνει κάπως από τον κλοιό της βαρεμάρας. Θα δω κόσμο, θα μιλήσω με φίλους, θα αναλύσω ζητήματα και θα εκφράσω απόψεις. Καφετεριούλα, όμορφος χώρος, χαλαρές καταστάσεις και ωραία ατμοσφαίρα. Μα πάνω από όλα, το καφεδάκι μου. (Μην είστε ξενέρωτοι ρε! Όταν λέτε ότι πάτε για καφέ, να πίνετε καφέ!). Τι να λέμε τώρα; Ο καφές “κάνει” την καλύτερη παρέα, είναι γιατρικό για όλα (τι, όχι;).
5. Shopping therapy, που λέγαμε στο χωριό μου! ( Από κωμόπολη είμαι παιδιά, μη λέμε και ο,τι θέλουμε!
Δες τώρα τι γίνεται…Όταν έχω ρευστό στον ορίζοντα κι έχει όρεξη και ο κολλητός ή η κολλητή, εε, ένα σόπινγκ-θεραπάκι θα το πάμε, γιατί ενώ έχω πενήντα τζιν, ένα ακόμα δεν πειράζει βρε, αδερφέ (μιλάω εμπεριστατωμένα εδώ..). Θα κοιτάξουμε βιτρίνες, θα τινάξουμε μαλλί και ως ντίβες που είμαστε, θα μπούμε μέσα στο μαγαζί και θα κάνουμε χαμούλιιιι!! Βεβαία, όταν, δε βρίσκουμε το νούμερο μας, αυτό είναι άλλο κεφάλαιο, ας μην το αναλύσω εδώ (έχουμε προσωπάρααα ρέιιι!).
6. Θα γίνω fit!
Ειδικά μετά το shopping therapy, λίγο φίτινγκ χρειάζεται. Πάω τζύμ, να ξεπαγώσω επιτέλους τη συνδρομή που είχα κάνει πέρυσι το Γενάρη, να χτίσω σώμα μέχρι το καλοκαιράκι, αυτό είναι ένα ψέμα που λέω στον εαυτό μου κάθε χρόνο. Πάω κάνα δυο βδομαδούλες και μετά, κοίτα να δεις τώρα, τι παθαίνω! ΒΑΡΙΈΜΑΙ! Έτσι, αφήνω το τζύμ για εσάς, τους σκληρούς και πηγαίνω για κάνα περπατηματάκι στο ηλιοβασίλεμα…(Είμαι ρομαντική ψυχή, η ρουφιάνα!).
7. Να διαβάσω κάνα βιβλίο, να κουλτουργιαστώ;
Σαν άνθρωπος, η αλήθεια είναι ότι δεν διαβάζω πολλά βιβλία, αν και το βρίσκω ό,τι πιο εποικοδομητικό (θα με μαλώσωωω!). Που λέτε, σε αυτές τις στιγμές ανίας και πλήξης, ένα μυθιστοριματάκι τραβιέται, το άτιμο. Έτσι, ένα να έχει και λίγη δόση μυστήριου, αλλά και λίγο στοιχείο από άρλεκιν! Ναι, δεν έχω ιδέα από καλά βιβλία! Όμως, ένα βιβλίο μπορεί να σε καθηλώσει, να σε πωρώσει και να σε αλλάξει. Να σε κάνει πιο δημιουργικό και να σε ξεκουνήσει βρε, παιδί μου, από το τίποτα!
8. Πάμε κάνα σινεμαδάκι;
Για τα πόπ- κόρν πάω συνήθως, αλλά άμα λάχει και μια καμιά καλή ταινιούλα θα κάτσω, τι να κάνω; Ειδικά αυτά, τα ιστορικά-πολεμικά τα λατρεύωωω! Μου αρέσουν βέβαια και αυτές οι ψευτό-αμερικανιές επιστημονικής φαντασίας (πετάω τη σκούφια μου!). Αφήστε, που βολεύουν και τα καθίσματα…Απλά γαληνεύω.( Όχι, θρίλερ ρε παιδιά!).
9. Πάμε να φάμε κάτι διαφορετικό;”
Ναι, ακόμα κι όταν βαριέμαι, σκέφτομαι το φαΐ. Όχι όμως, ένα απλό, καθημερινό φαγητό, αλλά κάτι το ιδιαίτερο, να με συναρπάσει, να εντυπωσιαστώ ή και να απογοητευτώ. Κάτι να μου κινητοποιήσει τις αισθήσεις. Να δοκιμάζετε νέες γεύσεις από διαφορετικούς πολιτισμούς, κάνει καλό!.
10. Τελευταίο και φαρμακερό. (Last, but no least, που λένε και οι φίλοι μου, οι Άγγλοι ή οι Αμερικάνοι; Θα σας γελάσω!)
Γράφω, ακούγοντας μουσική, πάντα, μα πάντα ακούγοντας μουσική! Εκφράζω σκέψεις και ανησυχίες στο χαρτί, γράφω για το maxmag και σας πρήζω με τα άρθρα μου (ελάτε τώρα, ξέρω ότι σας αρέσουν!). Προσπαθώ γενικότερα να εκτονώνομαι μέσα από τη μουσική και να αποτυπώνω τα συναισθήματα μου στο χαρτί. (Καλά και στο pc ενίοτε… Αχ! Μας έφαγε αυτός, ο εκσυχρονισμός!).
Εσύ, αγαπητέ μου αναγνώστη, (σε καλοπιάνω εδώ…) τι κάνεις για να καταπολεμήσεις τη βαρεμάρα σου; Ή μήπως τρέχεις και δε φτάνεις, τόσο, που ούτε να βαρεθείς δεν προλαβαίνεις;
