Άγχος : η λέξη που χρησιμοποιούμε όλοι για να περιγράψουμε την καθημερινότητά μας. Ο όρος προέρχεται από το ρήμα “άγχω” που σημαίνει “σφίγγω το λαιμό” και λαμβάνει διαφορετικές ερμηνείες και εκφάνσεις. Μπορεί να είναι το εποικοδομητικό άγχος που βοηθά στην απόδοση και την κινητοποίηση του ατόμου. Μπορεί όμως να είναι και το παθολογικό, το οποίο εμφανίζεται με υψηλή συχνότητα ή έχει μεγάλη διάρκεια και προκαλεί σημαντική δυσφορία στο άτομο.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ακούμε κάποιον να λέει : « Είμαι μέσα στο άγχος »! Σίγουρα αυτή η φράση έχει γίνει και η ”αγαπημένη” μου και μάλλον πολλών ακόμη. Περπατάς και τρέχεις να προλάβεις. Να προλάβεις το λεωφορείο, να μη αργήσεις στο μάθημα ή στη δουλειά ή ακόμη και σε κάποια έξοδο. Και το πρόσωπό σου; Μέσα στο άγχος.
Νιώθω ότι αυτή η λέξη κυριαρχεί την καθημερινότητά μας αλλά και εμάς τους ίδιους όσο περνάει ο καιρός. Αντί να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή σκεφτόμαστε υποχρεώσεις και προβλήματα. Προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα για να κατορθώσουμε λίγο χρόνο με τον εαυτό μας ή με φίλους μας. Το χειρότερο είναι ότι ακόμη και σε στιγμές ξεγνοιασιάς νιώθουμε τύψεις, λες και δεν είμαστε άνθρωποι. Το άγχος ωστόσο αποτελεί μόνιμη συντροφιά μας με την ισορροπία να κλονίζεται συνεχώς.
Θέλοντας να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση αφιερώνουμε το 100 % του εαυτού μας για να κάνουμε δέκα πράγματα ταυτόχρονα. Άλλωστε έτσι είμαστε πιο παραγωγικοί σωστά; Μάλλον λάθος! Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι όχι μόνο δεν είμαστε πιο παραγωγικοί σ’ αυτή την περίπτωση, αλλά αντίθετα μειώνεται η αντίληψή μας. Ο εγκέφαλός μας κουράζεται καθώς προσλαμβάνει αμέτρητες και διαφορετικές πληροφορίες. Το αποτέλεσμα είναι η απόδοσή μας να είναι λιγότερο ποιοτική και το άγχος να γίνεται ολοένα και αναπόσπαστο μέρος της εργασίας μας.
Ωστόσο δεν είναι μόνο το άγχος που έχει αρνητική επίδραση στο σώμα και την ψυχολογία μας. Τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από ποικίλες αρνητικές σκέψεις. Όταν εσύ ο ίδιος πορεύεσαι με τη ”φιλοσοφία” του «δεν θα καταφέρω τίποτα» , ναι δεν θα καταφέρεις τίποτα. Όταν εσύ ο ίδιος δεν πιστεύεις στις δυνάμεις σου, τότε πραγματικά γιατί να πιστέψει κάποιος άλλος ; Αντί να σκεφτόμαστε με αυτό τον έστω λίγο πιο θετικό τρόπο, αφήνουμε και πάλι το τέρας που λέγεται άγχος να μας αποδιοργανώνει και να μας γεμίζει αρνητικά συναισθήματα. Για πόσο διάστημα μπορείς να το αντέξεις όλο αυτό; Γιατί αν συνεχισθεί, η παραίτηση είναι αναπόφευκτο επακόλουθο. Κι αυτό γιατί πολύ απλά θα έχεις κουρασθεί.
Έχετε σκεφθεί πώς θα ήταν ο καθένας μας αν έλειπε απ’ τη ζωή μας το άγχος ; Σίγουρα θα είχαν μειωθεί τα προβλήματα υγείας που εκδηλώνονται καθημερινά. Θα βλέπαμε ανθρώπους γύρω μας χαμογελαστούς. Θα περπατούσαμε και δεν θα τρέχαμε να προλάβουμε. Η μόνη λύση είναι να ζεις το σήμερα σα να μην υπάρχει αύριο!
