«Beautiful Boy»: Carell και Chalamet στο ψυχοφθόρο ταξίδι της αποκατάστασης

To «Beautiful Boy» αποτελεί την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Βέλγου, Felix Van Groeningen που ανέλαβε τη σκηνοθεσία και μαζί με τον Luke Davies επιμελήθηκαν το σενάριο. Η ταινία αποτελεί αληθινή ιστορία και βασίστηκε στα απομνημονεύματα, «Beautiful Boy: A Father’s Journey Through His Son’s Addiction», του πατέρα David Sheff και «Tweak: Growing Up on Methamphetamines», του υιού Nic. Στο ρόλο του πατέρα συναντάμε έναν εκπληκτικό Steve Carell, ως γιο, τον Timothée Chalamet, που εξακολουθεί να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.

Πρόκειται για τον αγώνα ενός πατέρα που παλεύει να σώσει το γιο του από την εξάρτηση στις ουσίες, συγκεκριμένα στη μεθαμφεταμίνη. Από την κλιμάκωση της κατάστασης, στα αδιέξοδα της πορείας, από την έλλειψη ελπίδας, στο φως και από κει πίσω στο χάος, το  «Beautiful Boy» ακολουθεί στενά όλα τα  στάδια αυτής της ψυχοφθόρας διαδρομής, που κάθε άλλο παρά γραμμική είναι. Μια δυνατή ταινία που εξερευνά τις επιπτώσεις του εθισμού στο άτομο και το περιβάλλον του.

Ως το δυνατότερο μέρος της ταινίας αποδείχθηκαν οι ερμηνείες. Όσον αφορά τον Carell, έχει συνδέσει το όνομά του κυρίως με κωμικούς ρόλους. Πάντα ήταν ένας από τους καλύτερους του είδους του, με τις προοπτικές για δραματικούς ρόλους να είναι πολύ εμφανείς. Ένας από τους μη κωμικούς ρόλους που ανέδειξε την ποικιλομορφία του ταλέντου του ήταν στην ταινία «Little Miss Sunshine»(2006). Με το χαρακτήρα του David τον είδαμε εσωστρεφή όσο πρέπει και εκρηκτικό όσο κάθε γονιός σε παρόμοια θέση. Ενσάρκωσε έναν πολύ ρεαλιστικό χαρακτήρα, με πραγματικές αντιδράσεις και αισθήματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια δεν υπήρξε κάποια στιγμή που να συνειδητοποιείς πως πρόκειται για ηθοποιό που υποδύεται έναν χαρακτήρα. Στην ταινία υπήρχαν αρκετές στιγμές διαλόγου που μας συνεπήραν, αλλά ήταν οι σιωπές, που είχαν τη μεγαλύτερη ένταση.

Διαβάστε επίσης  10 θρύλοι της rock που πέθαναν από ναρκωτικά

Εξίσου άψογος ήταν και ο Timothée, σε έναν χαρακτήρα με πολλά επίπεδα. Αυτό που κατάφερε να αναδείξει, με πολύ όμορφο τρόπο ήταν ο διαχωρισμός της προσωπικότητας του Nic, ενός παιδιού που μεγάλωσε με αγάπη, που είχε όνειρα και δυνατότητες και του οξύθυμου και απελπισμένου χρήστη. Επίσης, για τις ανάγκες του ρόλου έχασε 11 κιλά, ενώ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων υπήρχε ένας γιατρός που τον συμβούλευε πως να υποδυθεί τον τοξικομανή. Σίγουρα, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους υπόλοιπους ηθοποιούς που ξεχώρισαν. Συγκεκριμένα τη Maura Tierney, ως συζύγου του David, του μικρού Christian Convery, στο ρόλο του μικρότερου γιου και του Jack Dylan Grazer, ως το νεότερο Nic.

Φυσικά, σημαντική ήταν και η χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, που χωρίς αυτήν δεν θα είχε αποδοθεί τόσο όμορφα αυτή η ιδιαίτερη σχέση πατέρα-γιου. Παρά τα σκαμπανεβάσματα στη σχέσης τους, δεν υπήρχε στιγμή που να αμφισβητούταν η αγάπη του ενός για τον άλλο. Πηγή: https://events.kcrw.com

Στα τεχνικά της μέρη, η ταινία δεν είχε πολλά να πει, χωρίς όμως να υπάρχουν εμφανή προβλήματα. Ένα μέρος της σκηνοθεσίας που βοήθησε αρκετά ήταν η έλλειψη παράθεσης. Κάθε δεδομένο, κάθε στοιχείο που χρειαζόταν ο θεατής αντλούταν είτε από κάποιο αντικείμενο του χώρου, είτε μέσω σύντομων και πολύ ουσιαστικών αναδρομών, είτε μέσα από το διάλογο.

Ψάχνοντας για προβλήματα, θα μπορούσαμε να στραφούμε στη μουσική. Σε αυτό το κομμάτι η ταινία υπήρξε λίγο φλύαρη. Πέρα από τις αμφισβητήσιμες επιλογές τραγουδιών υπήρχαν στιγμές που γινόταν χρήση ηχητικών εφέ,  στην προσπάθεια να επικαλεστούν το συναίσθημα, πράγμα που ετσι κι αλλιώς έκαναν οι ερμηνείες. Αντιθέτως, σε κάποιες σκηνές όπου ο ήχος αφαιρούνταν εντελώς, δημιουργούταν η αίσθηση της αποστασιοποίησης και της αποξένωσης, που ήταν όντως μια πινελιά που βελτίωνε το αποτέλεσμα.

Διαβάστε επίσης  «Εγώ, ο Απαισιότατος 3»: Μία οικογενειακή υπόθεση

Κλείνοντας, το «Beautiful Boy» είναι μια πολύ όμορφη και ρεαλιστική ταινία. Απεικονίζει με μεγάλη προσοχή και σεβασμό το ευαίσθητο και πολύπλοκο θέμα που είναι ο εθισμός. Δεν καταφεύγει στην περαιτέρω δραματοποίηση της πραγματικότητας για να εντυπωσιάσει, αλλά φροντίζει να την αναδείξει, όσο πιο σωστά γίνεται. Στη χώρα μας, η πρεμιέρα θα γίνει στις 31 Ιανουαρίου και σας την προτείνουμε χωρίς ενδοιασμούς, διότι πρόκειται για μια παραγωγή που αξίζει το χρόνο σας και υπόσχεται να σας αγγίξει.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

άλπεις

Ötztal: ένα ταξίδι όνειρο στις Αυστριακές Άλπεις

Οι Άλπεις, μοιάζουν σαν να έχουν βγει από Card Postal
Αφγανιστάν

Αφγανιστάν: κόλαση για τη ζωή των γυναικών

Στο προσκήνιο έχει επανέλθει τον τελευταίο καιρό το ζήτημα της