Beetlejuice Beetlejuice
Φθινόπωρο θα πει Tim Burton και ξερό ψωμί!
Το καλοκαίρι πέρασε και έφτασε ο Σεπτέμβρης. Ένας Σεπτέμβρης που ακροβατεί πότε ως μια γλυκόπικρη παράταση του θέρους και πότε μας δίνει μικρά σημάδια για το επεικείμενο φθινόπωρο. Φυσικά, τα τζιτζίκια συνεχίζουν τις μεσημεριανές συναυλίες τους, τα φυλλοβόλα δέντρα αρνούνται να κιτρινίσουν, ενώ και η θερμοκρασία πασχίζει να κρατηθεί κοντά (ή και πάνω) από τους 30°C. Παράλληλα όμως μας έχουν επισκεφτεί και οι πρώτες βροχές του φθινοπώρου.
Τους σινεφίλ ωστόσο λίγο τους ενδιαφέρουν ο υδράργυρος, τα τζιτζίκια ή οι βροχές. Εδώ και πολλά χρόνια, για τους λάτρεις των ταινιών, το φθινόπωρο είναι συνυφασμένο με ένα και μόνο πράγμα. Τις ταινίες του Tim Burton!
Πριν λίγες μέρες, η νέα ταινία του πολυαγαπημένου σκηνοθέτη, με τίτλο Beetlejuice Beetlejuice έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Και καθώς σβήνουν τα φώτα … η κάμερα βυθίζεται στην μακέτα του Winter River. Τα γκρίζα σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό, πορτοκαλί, πεσμένα φύλλα κοσμούν τα πεζοδρόμια και τους βρεγμένους δρόμους, καθώς το πανέμορφο soundtrack του Danny Elfman κάνει τις τρίχες σου να σηκώνονται. Το φθινόπωρο είναι εδώ!
Το cast:
- Winona Ryder ως Lydia Deetz
- Michael Keaton ως Beetlejuice
- Monica Bellucci ως Delores
- Jenna Ortega ως Astrid Deetz
- Catherine O’Hara ως Delia Deetz
- Willem Dafoe ως Wolf Jackson
- Justin Theroux ως Rory
- Arthur Conti ως Jeremy
- Santiago Cabrera ως Richard
- Burn Gorman ως Father Damien
- Danny DeVito ως επιστάτης
- Amy Nuttall ως Jane Butterfield
Η πλοκή (ΧΩΡΙΣ spoilers):
Η οικογένεια Deetz έχει αφήσει πίσω της εδώ και πολλά χρόνια το σπίτι στην κορυφή του λόφου στο Winter River. Ωστόσο ένας απρόοπτος θάνατος θα τους φέρει πίσω. Η Lydia δεν είναι πλέον μια goth έφηβη, αλλά ένα ανερχόμενο αστέρι της τηλεόρασης, με δική της εκπομπή για το παραφυσικό. Η Delia μια ριζοσπαστική και διεθνώς αναγνωρισμένη καλλιτέχνιδα. Ενώ η Astrid (κόρη της Lydia), μια επαναστημένη έφηβη, που περιφρονεί το χάρισμα της μητέρας της.
Οι Deetzs όμως δεν είναι οι μόνοι που βυθίζονται στο οικογενειακό δράμα! Η πρώην γυναίκα του Beetlejuice επέστρεψε στην Μεταθανάτια Ζωή, και γυρεύει εκδίκηση. Μπελάδες επικρατούν τόσο στον κόσμο των ζωντανών όσο και των νεκρών! Και αργά ή γρήγορα κάποιος θα πει το όνομά του τρεις φορές! Και ο Beetlejuice θα επιστρέψει για να διορθώσει την κατάσταση … ή για να την κάνει (πολύ) χειρότερη! Κυρίως το δεύτερο.
«Και τα χρόνια περνάνε…»
Στο πέρας 36 χρόνων, το σινεμά έχει αλλάξει άρδην. Το Beetlejuice Beetlejuice αν και αρκετά διαφορετικό από την cult ταινία του 1988, είναι ένα άξιο sequel, με σεβασμό στο παρελθόν και ορθή αξιοποίηση της μοντέρνας τεχνολογίας. Πατάει πάνω στα μισοσβημένα από τα χρόνια, αλλά παρόλα αυτά σίγουρα και ασφαλή χνάρια που άφησε η πρώτη ταινία. Ένα sequel που μένει πιστό στις «αρχές» που έθεσε το Beetlejuice, διστάζει να πρωτοτυπήσει και διατηρεί όλα τα κεντρικά στοιχεία της ταινίας με το μοναδικό και αξεπέραστο στυλ του Tim Burton!
Ένα «μπαρτονικό», απλοϊκό και … διαμελισμένο sequel.
Ο Tim Burton χρησιμοποιεί το φως, τις σκιές και διάφορες, αλλόκοτες γωνίες λήψης, ώστε να χειραγωγήσει τα αισθήματα του κοινού στο έπακρο. Το Beetlejuice Beetlejuice είναι άλλο ένα εξαίσιο δείγμα της δουλειάς του. Με αλλόκοτη χρωματική παλέτα, μακάβριο χιούμορ και την ιδιόμορφη, σχεδόν grotesque αισθητική του. Ο θεατής βυθίζεται σε έναν κόσμο που ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου, γέλιου και τρόμου, πραγματικότητας και φαντασίας, live action και animation. Έναν κόσμο που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του δημιουργού του.
Όσον αφορά το σενάριο, οι Gough και Millar υπογράφουν μια πλοκή με ταχύτητα, απλοϊκότητα και μπόλικη νοσταλγία. Ένα σενάριο με πολλές καλές ιδέες αλλά αδυναμία στο φιλτράρισμα, καταλήγει να μοιάζει διαμελισμένο και ασύνδετο για μεγάλη διάρκεια της ταινίας. Νέοι χαρακτήρες έρχονται στο προσκήνιο, αλλά δεν τους δίνεται αρκετός χώρος ώστε να λάμψουν.
Οι δύο σεναριογράφοι δεν πίστεψαν όσο θα έπρεπε στις ιδέες τους και αρκέστηκαν στο να σερβίρουν ένα ξαναζεσταμένο μεν, αλλά αγαπημένο και ασφαλές γεύμα. Έτσι μια ταινία και ένα σενάριο που είχε πολλές προοπτικές, εν τέλει κατέληξε ένα ανάλαφρο, νοσταλγικό φρεσκάρισμα μιας «μπογιάς» που είχε αρχίσει να ξεβάφει!
«Back to Black σαν να μην πέρασε μια μέρα!»
Η Winona Ryder είναι απλά μαγευτική. Στα 36 χρόνια που μεσολάβησαν έχει διανύσει μια τεράστια απόσταση στον χώρο του κινηματογράφου (και όχι μόνο). Είναι πλέον μια καταξιωμένη, πολύ πιο έμπειρη και πολύ καλύτερη ηθοποιός. Στο Beetlejuice Beetlejuice φέρνει την απαραίτητη αύρα και μας χαρίζει μια ισορροπημένη ερμηνεία. Ενώ από την άλλη ο Michael Keaton το κάνει να φαίνεται σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα! Υπήρχαν πολλά ερωτηματικά για το αν θα μπορούσε στα 73 του να υποδυθεί αξιοπρεπώς έναν ρόλο που απαιτεί τόση ενέργεια, όπως αυτός του Beetlejuice, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει πέρα για πέρα την επιλογή. Τέλος, η Catherine O’Hara είναι ένα πραγματικό «κωμικό διαμάντι», αψεγάδιαστη στον ρόλο της, χαρίζει άφθονο γέλιο.
«She is like a cat in the dark and then she is the darkness»
Η Jenna Ortega αναρριχήθηκε ραγδαία, αλλά καθόλου τυχαία στον χώρο της υποκριτικής. Είναι μόλις 21 ετών και ήδη έχει καταφέρει να εδραιώσει το υποκριτικό της στυλ. Οι dark fantasy και horror ταινίες συμβαδίζουν απόλυτα με το vibe που φέρνει στην οθόνη. Κάτι που επιβεβαιώνει ξανά, καθώς στο Beetlejuice Beetlejuice είναι εξαιρετική. Η πλοκή της δίνει λίγο περισσότερο χώρο να δράσει, από ό,τι στους υπόλοιπους νέους χαρακτήρες και η Ortega το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Απλά … καταπληκτική!
«And when the sky is starless…»
Η Monica Bellucci ενσαρκώνει εκπληκτικά την Delores. Ωστόσο την «χαντακώνει» η ατολμία των σεναριογράφων, καθώς δεν έχει τον απαραίτητο χώρο για να λάμψει όσο θα μπορούσε. Είναι εξαιρετική σε κάθε σκηνή της, αλλά οι στιγμές της είναι ελάχιστες. Παρά την πολύ δυναμική της εισαγωγή στην ταινία, σύντομα παραγκωνίζεται από την πλοκή. Και έτσι εν τέλει, μια εξαιρετική ηθοποιός και μία πολλά υποσχόμενη χαρακτήρας, καταλήγουν ένα άνοστο subplot.
Στον αντίποδα, Willem Dafoe και Justin Theroux χαρίζουν άπλετο γέλιο, παρά την ελάχιστη παρουσία τους στην οθόνη. Ειδικά ο Willem Dafoe ο οποίος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πιάνει τον θεατή απροετοίμαστο, με εκρηκτικές ερμηνείες, γρήγορο τέμπο και εξαιρετικό κωμικό timing! Οι στιγμές του μπορεί να είναι λίγες, αλλά το γέλιο μένει στα χείλη των θεατών ακόμα και όταν η κάμερα έχει φύγει εδώ και ώρα από πάνω του!
Αξίζει να το δω;
Ναι. Το Beetlejuice Beetlejuice είναι ναι μεν απλοϊκό, αλλά πέρα για πέρα διασκεδαστικό. Η πλοκή κυλάει με ικανοποιητική ταχύτητα και το γέλιο είναι άφθονο. Δεν έχει ούτε την δυναμική του αιφνιδιασμού ούτε την αγνή cult ατμόσφαιρα της πλοκής πρώτης ταινίας. Ωστόσο η ταινία είναι πολλά σκαλοπάτια ανώτερη οπτικά, σκηνοθετικά, υποκριτικά και μουσικά. Μια ταινία για όλους όσους θέλουν κάτι ανάλαφρο ώστε να διασκεδάσουν και να μπούνε σε φθινοπωρινό, Halloween κλίμα. Ιδανικό pre-game για βραδιά-μαραθώνιο ταινιών horror. Θα την βαθμολογήσουμε με 7,5/10 και σας προτείνουμε να την δείτε!
Μια δεύτερη ματιά:
Το Beetlejuice Beetlejuice έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές. Συγκεκριμένα:
IMDb: 7,2/10.
Rotten Tomatoes: 82% από κοινό, 76% από κριτικούς.
Letterboxd: 3,4/5.
