Η “ασπρόμαυρη” και “χρυσή” δεκαετία του 1960 άλλαξε τα δεδομένα για τον ελληνικό κινηματογράφο και τη βιομηχανία του. Ο ελληνικός κινηματογράφος, έχοντας ξεφύγει από το στάδιο αναζήτησης χώρου στο μεταπολεμικό, οικονομικό και πολιτιστικό τοπίο, βρισκόταν στην προσπάθεια να εδραιώσει τη θέση του. Έτσι χάρισε στο κοινό τη συγκίνηση και το γέλιο στη καλύτερη εκδοχή τους με πρωτότυπο τρόπο. Για αυτό τον λόγο οι ταινίες εκείνης της εποχής αγαπήθηκαν και έμειναν αξέχαστες με ατάκες που όλοι θυμόμαστε.
Ας ρίξουμε μια ματιά όμως πίσω από την ασπρόμαυρη οθόνη…
1. Σε πολλές ταινίες της η Τζένη Καρέζη χρησιμοποιούσε την έκφραση «χρυσό μου».
Πολλές φορές από εκνευρισμό, άλλες από αμηχανία και κάποιες για να συμπληρώσει τις ατάκες της. Έτσι, δημιουργήθηκε και η έκφραση «Αλέκο χρυσό μου σε παρακαλώ» στην ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής». Το «Δεσποινίς Διευθυντής» έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους Αθήνας-Πειραιά στις 18 Δεκεμβρίου του 1964 και έκοψε 402.143 εισιτήρια στην πρώτη της προβολή.
2. Ο Σταύρος Παράβας ήταν ο πρώτος ηθοποιός στον ελληνικό κινηματογράφο που ερμήνευσε ρόλο ομοφυλόφιλου.
Άφησε εποχή υποδυόμενος τον «Φίφη τον Αχτύπητο» στην ομώνυμη ταινία. Ο Φίφης έγινε πρωταγωνιστής γιατί ήταν πρωταγωνιστής αυτός που τον ενσάρκωνε, μιας και ο Παράβας έφερνε τον ρόλο στα μέτρα του και τον απογείωνε, παρά το γεγονός ότι δεν είχε ποτέ σε εκτίμηση το ανάλαφρο εμπορικό σινεμά του καιρού του: «Για ό,τι τους έλειπε στο σινεμά, φώναζαν τον Παράβα», δήλωσε σε συνέντευξή του στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
3. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 ανέβηκε στην Αθήνα μία επιθεώρηση με πρωταγωνίστρια τη Ρένα Bλαχoπoύλoυ η οποία υποδυόταν μία γυναίκα που επέστρεφε από το Παρίσι και τη ρωτούσαν τη συνάντησε εκεί.
Η Bλαχoπoύλoυ, μεταξύ άλλων, απαντούσε: “Και πάνω σε μια φοράδα είδα τη Μελίνα Μερκουρ… δα”. Η φράση δεν άργησε να μαθευτεί από τη Μελίνα Μερκούρη και λίγο καιρό αργότερα, όταν οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν, πλησίασε τη Βλαχοπούλου, την άρπαξε από τα μαλλιά και της είπε: “Ποιον είπες Μερκουρ… δα μωρή χoυvτιάρα;” Μετά από αυτό το περιστατικό η σχέση τους δεν αποκαταστάθηκε ποτέ.
4. Ο Θανάσης Βέγγος όσο κι αν σεβόταν το σενάριο, στο τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις, επικρατούσε το ένστικτο και τα συναισθήματα που μετέδιδε μέσα από το παίξιμό του.
«Δεν μπορώ να χωνέψω τις ιστορίες του Θανάση, γραμμένες σ’ ένα χαρτί από έναν άνθρωπο που δεν έχει σχέση με το γύρισμα. Το σενάριο χτενίζεται από τρία χέρια μέχρι ν’ αρχίσουμε το γύρισμα. Στο τέλος το πετάμε στα σκουπίδια κι αυτοσχεδιάζουμε. Πίστεψέ με, τα πράγματα βγαίνουν μόνα τους», ανέφερε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης στον Παπαγιαννίδη.
5. Το «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη», Άλκης Γιαννακάς ήταν όντως ένα ατίθασο παιδί.
Δημιουργούσε συνέχεια προβλήματα με τη συμπεριφορά του. Η διαγωγή του σύμφωνα με το χαρακτηρισμό της εποχής, μόνο κοσμιοτάτη δεν ήταν. Στα διαλείμματα των γυρισμάτων του «Ντελικανή» στα 17 του, πηδούσε από το παράθυρο και έτρεχε με τους φίλους του με αυτοκίνητα. Κοινώς κινδύνευε. Τα γυρίσματα καθυστερούσαν πολλές φορές επειδή αργούσε ή χανόταν με τις παρέες του. Ήταν άλλωστε και ένας έφηβος που περισσότερο εντυπωσιαζόταν από τις μηχανές παρά από τις κάμερες.
6. Η Χλόη Λιάσκου το 1962, στα 16 της χρόνια, πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία της Φίνος Φιλμ, «Νόμος 4000» με την αληθινή της ποδιά και την σχολική της τσάντα αφού ήταν ακόμα μαθήτρια.
Ωστόσο έκανε πολύ καλή εντύπωση. Από εκείνη την περίοδο και μέχρι το 1966 είχε αποκλειστική συνεργασία με την Φίνος Φιλμ, όπως στα μιούζικαλ: «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο», «Κάτι να Καίει», «Κορίτσια για Φίλημα» και σε άλλες ταινίες. Μετά τη Φίνος Φιλμ, συμμετείχε μόνο σε δύο ταινίες: «Ο Άνθρωπος για Όλες τις Δουλειές» (1966) του Γιώργου Κωνσταντίνου και «Οι Αντίζηλοι» (1968) του Παύλου Τάσιου.
7. Ο ελληνικός κινηματογράφος την ξεχώρισε ως ”άσχημη”, η γνωστή Γεωργία Βασιλειάδου ξεκίνησε την καριέρα της ως μετζο σοπράνο στη Λυρική σκηνή.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1923 στα Ολύμπια, τη σημερινή Λυρική, στη χορωδία του Ερνάνη. Παρά την αντίρρηση της οικογένειάς της για το επάγγελμα που διάλεξε, δεν το έβαλε κάτω. Συμμετείχε σε διάφορες όπερες και στη συνέχεια εντάχθηκε στη χορωδία του μελοδράματος και στην οπερέτα. Στα μέσα της δεκαετίας του ’20 αποφάσισε να ασχοληθεί και με την υποκριτική. Σίγουρα ο ελληνικός κινηματογράφος δεν θα ήταν ο ίδιος χωρίς την παρουσία της.
ΠΗΓΕΣ:
- https://www.mixanitouxronou.gr/i-proti-doulia-pou-ekane-i-georgia-vasiliadou-itan-se-kornizadiko-sti-skini-anevike-os-metzo-soprano-ke-stin-proti-periodia-os-ithopios-den-plirothike-vinteo/
- https://www.zox.gr/2019/02/18/tainies/thanasis-veggos-skines-gia-seminario-xoris-senario/
- https://www.in.gr/2018/10/01/plus/features/alkis-giannakas-itan-stin-pragmatikotita-remali-remali-tis-fokionos-negri/
- http://finosfilm.com/movies/artistView/629
