Hidden Gems: Blue Jay, η νέα ταινία του Mark Duplass

Αν ήταν τραγούδι θα ήταν ένα από τα πιο όμορφα, ρομαντικά, παιχνιδιάρικα, αλλά και βαθιά μελαγχολικά ντουέτα της χρονιάς. Δεν το βάζω στην κορυφή της λίστας, πρώτον γιατί δεν έχω φτιάξει καμία τέτοια λίστα και δεύτερον γιατί με τόσες αξιοπρόσεχτες ταινίες να περνούν απαρατήρητες κάθε χρόνο, δεν είναι ιδιαίτερα σοφό να φτιάχνει κανείς λίστες, έτσι κι αλλιώς. Όπως αμέτρητα μουσικά ντουέτα έτσι και το Blue Jay, γραμμένο από τον Mark Duplass, ο οποίος επίσης πρωταγωνιστεί, δεν ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία της ιστορίας του αλλά για τον τρόπο με τον οποίο οι ερμηνευτές του την κάνουν αληθινή. Πόσα τραγούδια μιλούν για την ίδια αγάπη, τον ίδιο ανεκπλήρωτο έρωτα, την ίδια επιθυμία, τα ίδια συναισθήματα; Πολλά σου θυμίζουν την δική σου ιστορία, μερικά νομίζεις πως γράφτηκαν για σένα, αλλά τα αντικαθιστάς στο μυαλό σου ξανά και ξανά. Υπάρχουν όμως κι εκείνα τα λίγα, που τα νιώθεις, μέσα σου και γύρω σου, μπαίνεις στον κόσμο τους και τα ζεις. blue jay 2Ζεις και εκείνη την ιστορία, από την αρχή ως το τέλος της, αν και δεν είσαι σίγουρος πια αν ήταν δική σου ή όχι. Δεν έχει σημασία, τώρα πια είσαι κομμάτι της και σου ανήκει.

Στο Βlue Jay, ο Jim (Douplass) και η Amanda (η εξαιρετική Sarah Paulson που «τσέπωσε» και το Emmy της πρόσφατα) ξανασυναντιούνται μετά από 20 χρόνια εκεί ακριβώς όπου έφτιαξαν, ερωτευμένοι και ξέγνοιαστοι, τις τελευταίες αναμνήσεις της σχολικής τους ζωής. Εκείνη έχει παντρευτεί, εκείνος το έχει ρίξει στη δουλειά, και οι δύο νοσταλγούν κατά βάθος αυτό που θα μπορούσαν – ή όχι; – να έχουν ζήσει μαζί. Περνούν λοιπόν τη μέρα σκαλίζοντας αντικείμενα και μνήμες από το κοινό τους παρελθόν, γελούν συνειδητοποιώντας πόσο έχουν αλλάξει και αναβιώνουν περασμένες εμπειρίες με μια αμηχανία που σταδιακά εξαφανίζεται, ανακαλύπτωντας τελικά πως μοιάζουν ακόμη, τόσο με τον παλιό τους εαυτό, όσο και μεταξύ τους.

Διαβάστε επίσης  Κάιρο Εμπιστευτικό: Νουάρ και διαφθoρά

Την ταινία σκηνοθετεί σε ασπρόμαυρα καρέ ο Alexandre Lehmann, με τον οποίο ο Duplass είχε συνεργαστεί στην τηλεοπτική σειρά The League, όταν ο πρώτος βρισκόταν πίσω από την κάμερα, ενώ ο δεύτερος πρωταγωνιστούσε. «Ήθελα έναν σκηνοθέτη που θα ήταν ταυτόχρονα και διευθυντής φωτογραφίας. Είναι σημαντικό ο σκηνοθέτης να ακολουθεί την ιστορία αυθόρμητα, με την κάμερα στο χέρι», σχολιάζει ο Duplass σε συνέντευξή του. Πράγματι, το Blue Jay θυμίζει μίνι-ντοκυμαντέρ, καθώς η κάμερα καταγράφει με ευλάβεια κάθε λέξη και κάθε έκφραση των πρωταγωνιστών, που πλησιάζουν όλο και περισσότερο ο ένας τον άλλο, ξαναβρίσκοντας, με μια γλυκιά ανακούφιση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, τη χημεία που μάλλον δεν έχασαν ποτέ. Μία τέτοια χημεία, ξεχωριστή, σαν τους έρωτες εκείνους που συμβαίνουν μία φορά και συνήθως κρατάνε λίγο, έχουν και οι δύο ηθοποιοί. Δημιουργούν μία ατμόσφαιρα τόσο απολαυστική που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, αλλά και τόσο προσωπική και αθώα που ίσως να νιώσεις ένοχος που κοιτάς, σαν να το κάνεις παράνομα, μέσα απ’την κλειδαρότρυπα. Η Sarah Paulson, όσο κι αν παραδέχεται πως ήταν έξω από τα νερά της, blue jay 3καθώς δεν είχε δουλέψει ποτέ σε ρόλο με τέτοιο επίπεδο αυτοσχεδιασμού (το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων της ταινίας δεν ήταν γραμμένο από πριν), δεν πείθει κανέναν ότι δυσκολεύτηκε. Αντ’ αυτού δίνει μία εκφραστικότατη, ρεαλιστική και συγκινητική ερμηνεία, συχνά μόνο με ένα χαμόγελο ή μια γκριμάτσα, «σώζοντας» και τον Mark στις ελάχιστες -αλλά υπαρκτές- στιγμές όπου εκείνος το παρακάνει.

…Δε θα σας πω ότι θα βρείτε το Blue Jay σύντομα στον κινηματογράφο της γειτονιάς σας γιατί αυτό είναι αμφίβολο. Μετά την πρεμιέρα του στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Τορόντο, όπου έκανε την καλύτερη εντύπωση, προβάλλεται τον Οκτώβριο σε επιλεγμένες αίθουσες της Αμερικής, ενώ θα ακολουθήσει το Netflix τον Δεκέμβριο. Πάντως, όποτε κι αν το συναντήσετε, δείτε το, γιατί ανάμεσα στα τόσα δακρύβρεχτα, feelgood, επικά, καλλιτεχνικά, αφηρημένα, κλισέ, υπερβολικά, οσκαρικά (ή ό,τι άλλο) ρομάντζα του σύγχρονου κινηματογράφου, αυτό το 80λεπτο φιλμ είναι σαν φρέσκια σπιτική λεμονάδα. Γλυκόξινο, φυσικό και φτιαγμένο με αγάπη.

Διαβάστε επίσης  Mikey and Nicky: Το New Hollywood στα καλύτερά του
Advertising

Advertisements
Ad 14

Με βλέπετε που σας χαιρετάω? Δεν πειράζει, σημασία έχει που με πιστεύετε! Με λένε Κλειώ και γενικώς δεν ξέρω τι θέλω. (Αν και είναι πολύ πιθανό να θέλω καφέ, μέτριο.) Αγαπώ το σινεμά και κουράζω συχνά τους φίλους μου μιλώντας για ταινίες κι έτσι, για να μη ζηλεύετε, τώρα θα κουράζω κι εσάς. Αν ξυπνήσω δε με όρεξη, μπορεί να σας πω και για ταξίδια, όμορφα μέρη, καλή μουσική και ανθρώπους φίνους και ξενύχτηδες που αγαπούν τον καφέ σαν εμένα.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Μουσική τζαζ και τέχνη

Η τέχνη της τζαζ στη ζωγραφική είναι βασισμένη στη μουσική,
μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,